home           nieuws          filmrecensies          acteurs           artikelen         forum           links         contact
Of je nu op zoek bent naar old skool, jaren tachtig, moderne Hongkong films of enige ander vorm van Aziatische cinema of cult www.hkflix.com is de site waar je moet zijn. Met deze reden is www.kungfufilms.nl ook trots om hun als partner te hebben.

  ..




Wu shu vs kung-fu  

De meeste kung-fu films die we kennen komen uit Hong Kong. Vooral de jaren ’70 t/m midden jaren ’80 waren hoogtijdagen voor makers van martial arts films. Mensen zoals Chang Cheh, Liu Chia Liang, Bruce Lee, Jackie Chan en vele anderen waren degenen die dit genre zo bekend maakten met ieder hun eigen unieke stijl. Toch is er eigenlijk vrij weinig bekend over kung-fu films uit het vasteland China, oftewel de Chinese Volksrepubliek. Een pokerstars lid plaatste ooit een lijst met kung fu feiten in een van de sites free poker pagina’s, dit zetten ons aan het denken: waarom zouden we geen website maken die totaal gewijd is aan deze kunst? Wat ziet op deze pagina is het resultaat van ons werk.  

  

Beelden vanuit de originele noordelijke Shaolin tempel

Waarom werden er zo weinig kung-fu films in China gemaakt terwijl het daar toch de echte bakermat van de vechtkunst kung-fu is? De reden hiervoor is dat China in de jaren ’70 onder het bewind van Mao Ze Dong een streng communistisch regime had. Beoefenen van vechtkunst was uit den boze, want dat was namelijk iets wat afstamde uit de tijd toen China werd geregeerd door keizers. Het paste dus  niet in het communistische gedachtegoed. Laat staan dat men het ook nog in het hoofd haalde om vechtkunst te gebruiken in films die over het oude keizerlijke China gingen!  

Wushu

Het beoefenen van traditionele Chinese krijgskunst was in communistisch China weliswaar verboden, maar wel werd er een nieuwe vorm van “vechtkunst” gepropageerd door de Chinese regering: wushu (letterlijk vertaald: krijgskunst en kan dus ook Chinese vechtkunst in het algemeen betekenen). Wushu is een bewegingsvorm, welke gebaseerd is op stijlvormen van het traditioneel kung-fu, aangevuld met veel bewegingen uit het gymnastiek, turnen en de Peking opera. De bewegingen in het wushu zijn erg gracieus en je moet er vrij lenig voor zijn. De stijlvormen (taolu’s) hebben dan ook een bepaalde sierlijkheid en worden uitgevoerd met veel snelheid. Het geheel ziet er bijzonder mooi uit. Wel is het puur voor de lichamelijke gezondheid en voor de show. Niet voor de zelfverdediging, zoals wel het geval is bij de oorspronkelijke gedachte van het traditionele kung-fu.

Uniek

In 1974 kwam er een wushu team uit China naar Hong Kong om een demonstatie te geven. In dit team was ook Jet Li die toen slechts een jaar of tien was.

De Hong Kongse filmregisseur Cheung Yan Yin was aanwezig bij de demonstratie en was erg onder de indruk. Jaren later, toen China onder het bewind stond van Deng Xiao Ping en meer opengesteld werd voor buitenlanders, besloot Cheung Yan Yin een film te maken in China. In de film spelen alleen wushu atleten waaronder Jet Li, die toen vijfvoudig wushu kampioen was. Zo werd in 1981 de allereerste kung-fu/wushu film in China opgenomen, genaamd “Shaolin Temple”. 

Shaolin

Het was tevens ook de allereerste film die werd opgenomen in het echte (noordelijke) Shaolin klooster te Hunan. Het bijzondere van deze film is dat de gevechtschoreografie niet werd gedaan door professionele filmgevechtchoreografen, maar door wushu coaches. 'Shaolin Temple' werd een groot succes, daarna volgden er nog twee andere delen: 'Kids from Shaolin' in 1982 en pas later 'Martial arts from Shaolin' in 1986. Deze laatste werd geregisseerd door Liu Chia Liang.  Een regisseur die veel aanzien geniet in de Hongkong filmindustrie en vooral bekend staat om zijn strakke gevechtschoreografie.

In “Martial arts of Shaolin” zie je duidelijk dat de gevechten er iets anders uitzien dan in het eerste en tweede deel. De vechtbewegingen zijn nog steeds erg sierlijk, maar alles oogt toch iets krachtiger en intenser en het doet je toch meer denken aan de Hong Kong stijl.

Kenmerken

Kung-fu films uit China zijn meestal allemaal op locatie opgenomen. 

 

Je ziet dan ook veel echte Chinese landschappen, bergen en oude gebouwen in deze films terug, waardoor het geheel er over het algemeen authentieker en realistischer uitziet dan in films uit Hong Kong. Hier worden veel films namelijk opgenomen in de studio met kleurrijke, opzichtige decors. Ook qua kostuums is er meer variatie in Hong Kong films. Beiden hebben hun eigen charme.  

Verschillen

Verder verschilt de gevechtschoreografie tussen Hong Kong films en een Chinese films nogal van elkaar. In Hong Kong films gebruikt men veel traditionele Zuid-Chinese vechtstijlen, waarvan Hung Gar de bekendste stijl is. Er wordt dan meestal wat salto’s en flic flac’s uit de Peking opera eraan toegevoegd. Traditionele Zuid-Chinese vechtstijlen ogen krachtig en compact, maar zijn niet perse snel qua uitvoering. Kenmerkend zijn de lage beenstanden en de krachtige armtechnieken. Men trapt over het algemeen niet hoger dan het middel.

Ook heb je in Hong Kong voor elk sub-genre in de kung-fu film weer een andere stijl van gevechtschoreografie: de krachtig en fel uitziende  'recht-toe-recht-aan' Hung gar stijl van Liu Chia Liang, de kung-fu komedies met veel acrobatiek van Jackie Chan en Yuen Woo Ping, de taekwondo-trappen van John Liu, en een heleboel speciaal voor de film verzonnen kung-fu dierenstijlen. Het ritme van de bewegingen verschilt ook per subgenre. Je kan dus gerust zeggen dat Hong Kong films wat betreft kung fu gevarieerder zijn dan films uit het Chinese vasteland.  

Charme

De wushu in films uit China is vooral afgeleid uit de noordelijke vechtstijlen; stijlen met veel lange bewegingen, spectaculair en sierlijk uitziende hoge en gesprongen trappen en dubbele schroefbewegingen in de lucht. Alle vechtcombinaties worden vloeiend achter elkaar uitgevoerd. Verder wordt er over het algemeen iets minder gewerkt met kabels om mensen hoog in de lucht te laten springen dan in Hong Kong films. Ook hier geldt: beide soorten vechtchoreografie hebben elk hun eigen charme.

De complete 'Shaolin tempel' trilogie met Jet Li en alle leden van Chinees Wu Shu team. 

Invloed van de wushu

Na het succes van Jet Li’s 'Shaolin Temple' in het begin jaren ’80 zijn de filmmakers van Hong Kong steeds meer wushu in hun films gaan gebruiken. Tot vandaag de dag is het niet meer weg te denken uit de gehele Chinese filmindustrie. Sterker nog, tegenwoordig zie je bijna geen traditioneel kung-fu meer in films in het algemeen. Nagenoeg alle vechtscenes zijn op basis van wushu. Door deze ontwikkeling komen liefhebbers van films met traditioneel kung-fu eigenlijk niet meer aan hun trekken. Vanaf de jaren ’90 had je ook nog de 'wire-fu'. Dit is wushu uitgevoerd door acteurs die met behulp van kabels hoog in de lucht 'vliegen' en daarbij bijvoorbeeld snelle dubbele trappen maakt. Voor fans van dit genre is het een visueel spektakel. Een bekend voorbeeld hiervan is de 'Once upon a time in China' filmserie met Jet Li in de hoofdrol.

VS

Aanraders

Andere bekende wushu films na Jet Li’s 'Shaolin Temple' uit de Chinese Volksrepubliek in de jaren ‘80:

- The South Shaolin Master (1984)

- Yellow River fighter (1983)

- Undaunted Wudang (1983)

Deze film was vroeger op de Duitse televisie geweest onder de naam 'Die Tochter des Meisters'.

- Pride’s deadly fury (1983)

De bovenstaande films worden vooral gekenmerkt door mooi in elkaar gezette vechtscènes met wushu beoefenaars. Deze atleten maken lange series bewegingen achter elkaar, in een hoog tempo. Hierbij wordt er minimaal met 'kabels' gewerkt.

Geschreven door Si Chang voor kungfufilms.nl (2004)

Terug naar het overzicht.

 

Nieuwsbrief