Het is 1948 en China is verwikkeld in
een hevige burger oorlog. De strijd is hevig en er vallen aan beide
zijde flink wat slachtoffers. Kapitein Gu Zidi (Zhang Hanyu) is hier een
van. Fysiek is hij niet gewond geraakt maar geestelijk liep hij door een
hinderlaag een aardige deuk op. Dit resulteerde in het maken van een
verkeerde keuze over een groep krijgsgevangen. Gu Zidi wordt gestraft en
vervolgens wordt hij samen met zijn bataljon naar het front gestuurd.
Hier moet hij een belangrijk punt koste wat kost verdedigen. Pas als het
signaal klikt om te hergroeperen mogen ze terugkeren. De vijand mag er
niet doorkomen en dat zal geen makkelijke taak worden. Het bataljon Gu
Zidi bestaat namelijk uit nog maar zesenveertig mannen. Stuk voor stuk
zijn ze goed getraind en erg handig met explosieven. Op deze manier
kunnen ze vanuit de loopgraven een goede verdediging opbouwen. De eerste
aanval weten ze aardig te weren. Zonder slachtoffers is dit alleen niet.
Dit maakt de sfeer nogal grimmig maar wijken komt niet in ze op.
Kapitein Gu Zidi besluit de gesneuvelde mannen in een nabij gelegen mijn
te leggen om er zo voor te zorgen dat de vijand ze niet te pakken
krijgt. De tweede aanval is nog heftiger en eist veel slachtoffers.
Allen weten ze dat ze een derde aanval waarschijnlijk niet zullen
overleven. Het signaal om te hergroeperen klinkt maar niet en dus
bereiden ze zich voor op het ergste. Een aantal weken later wordt Gu
Zidi wakker in een veldhospitaal. Zijn mannen zijn waarschijnlijk
allemaal dood en hij is nog steeds ernstig gewond. Dit alles doet hem
erg veel pijn maar het ergste vind hij nog dat geen van zijn mannen
gevonden zijn. Hierdoor worden ze door het leger gezien als vermist en
krijgen ze niet de eer die ze toekomt. Gu Zidi kan dit maar niet los
laten en zelfs na de oorlog gaat hij door met het zoeken naar bewijs dat
zijn mannen eer zal gaan geven. Dit wordt voor hem een obsessie die hij
pas zal laten rusten als de onderste steen boven is.
Erg veel oorlogsfilms van hoog niveau
heeft de Chinese film industrie niet voortgebracht. Het onderwerp is
natuurlijk vaak genoeg gebruikt maar meestal meer in actie georiënteerde
films. Regisseur Feng Xiaogang probeert hier met 'Assembly' verandering
in te brengen. Hij wilde een film maken in de stijl van 'Saving private
Ryan' en het eveneens uit Azië afkomstige 'Brotherhood: Tae Guk Gi'.
Hiervoor gebruikte hij een waar gebeurd verhaal over eer en
vasthoudendheid dat plaats vond tijdens de Chinese burgeroorlog. Met
zijn idee wist hij een behoorlijk hoog budget los te peuteren en als we
zijn eerdere films bekijken zou het best wel eens een spektakel kunnen
worden.
De film begint met aardig wat
oorlogsgeweld. Dit ziet er werkelijk allemaal voortreffelijk uit. De
situaties komen erg realistisch over. Kogels vliegen om de oren,
granaten ontploffen en de een na de ander sneuvelt. Hierbij is er flink
wat aandacht besteed aan de emotionele kant van de situatie. Geen
Rambo-achtige praktijken waarbij het moorden de held niet zo heel veel
lijkt te deren. Keuzes hebben gevolgen en hierbij is de strategie ook
niet onbelangrijk. Er is dus goed nagedacht over hoe alles in beeld
gebracht moest worden. Dat de band die soldaten onderling hebben
bijzonder hecht kan zijn is algemeen bekend. Ook hier wordt dit
duidelijk benadrukt. Iedereen houdt elkaar goed in de gaten en zorgt
voor elkaar. Alles is visueel prima in orde maar toch wordt er een
cruciale fout gemaakt. Er lopen in het begin namelijk aardig wat mensen
door elkaar. De enige die hierbij duidelijk naar voren komt is
hoofdrolspeler Zhang Hanyu. Zijn personage is herkenbaar maar de rest
blijft allemaal wat vaag. Dit maakt het wat verwarrend. Het is dus ook
niet meteen duidelijk wat er gaande is en wie nu wat is. Waarschijnlijk
is het onoverzichtelijke van het eerste deel van de film expres gedaan.
Hiermee heeft Feng Xiaogang de chaos van het moment willen benadrukken.
Dit is absoluut gelukt maar voor de kijker is dit allemaal wat
onduidelijk.
Als het deel wat zich tijdens de
oorlog afspeelt voorbij is verandert de stijl van de film. Het wordt een
persoonlijk drama waarbij de gevolgen van de oorlog een grote rol
spelen. Op sterke en emotionele wijze volgen we de kapitein. Hij heeft
het zijn missie gemaakt om zijn peloton in ere te herstellen. Het rijk
erkent ze niet als helden maar heeft ze te boek staan als vermist of
deserteurs. Dit stuk is van een heel ander kaliber maar wel even
meeslepend als het begin van de film. Opvallend is dat er totaal geen
politieke lading in het verhaal terug te vinden is. Er wordt met geen
woord gerept over de rechtvaardigheid van de oorlog of over wie goed of
slecht is. Het enige wat hier benadrukt wordt is wat een oorlog met de
mens kan doen en dit is erg sterk gedaan.
Feng Xiaogang verdient hier absoluut
een compliment voor de manier waarop hij de film heeft geleid. Hij
levert een film van bijzonder hoog niveau af. Het tempo is goed en de
acteurs komen stuk voor stuk natuurlijk over. Vooral Zhang Hanyu speelt
een voortreffelijk rol. De emotie spat werkelijk van het scherm af. Hij
weet de kijker continue mee te nemen in zijn leed. Het is dus ook niet
vreemd dat hij in 2008 een Golden horse won als beste acteur.
Visueel gezien is er gekozen voor een
grauwe en deprimerende stijl. Dit past goed bij de emotionele lading.
Het was geen kleurrijke en vrolijke tijd dus waarom zou je hem dan wel
zo weergeven. De setting is prachtig en voelt authentiek aan. De opnames
zijn hoofdzakelijk gedaan rondom een rivier ergens in China. Maar ook
andere delen van China komen in beeld. Hierbij is er veel aandacht
besteed aan de details en zijn er aardig wat figuranten op de been om
het allemaal compleet te laten lijken.
'Assembly' is een
absolute aanrader. Hij scoort goed op meerdere vlakken en gaat verder
dan de gemiddelde actiefilm. De acteer prestaties zijn van hoog niveau
en hierdoor komt de emotionele lading van de film goed over. De chaos
van de eerste drie kwartier ben je dus ook snel vergeten. Hierna komt
alles in een rustiger vaarwater en wordt duidelijk waarom dat nodig was.
Vasthoudendheid is het sleutelwoord waar het in 'Assembly' allemaal om
draait. Want opgeven als het gaat om de eer van je overleden broeders is
iets dat niet bespreekbaar is.
Copyright
kungfufilms.nl (2009) |