Nadat de
meedogenloze Liu (Fong Yao) uit de gevangenis ontsnapt is begint hij in
een stadje langzaam maar zeker zijn eigen imperium op te bouwen. Hierbij
gaat hij niet zachtzinnig te werk en maakt hij de nodige slachtoffers.
Buiten het vervaardigen en de verkoop van opium richt hij zich ook op de
rijst markt. Langzaam maar zeker weet hij een monopolie positie te
vergaren er is alleen een rijst winkel die weigert toe te geven aan zijn
terreur. Dit kom hoofdzakelijk door de aanwezigheid van Chan Ta Chung (Chan Wei
Man) die keer op keer alle aanvallers van zich af weet te slaan. Liu
raakt hierdoor enigszins geïrriteerd op allermogelijke manieren om de
rijst winkel in handen te krijgen. Als de moeder van Chan Ta Chung ziek blijkt te
zien ziet Liu zijn kans schoon. De winkel is nu onbewaakt en met gemak
weet hij de eigenaar te ontvoeren. De oude man weigert nog steeds om
zijn winkel te verkopen met als resultaat dat hij de volgende dag dood
op het strand gevonden word. Liu neemt meteen de winkel over en
verdubbeld de prijzen. Iedereen is nu afhankelijk van hem en door de
medewerking van de burgermeester grijpt de politie niet in. Als Chan Ta
Chung terug
komt is hij witheet en gaat zonder na te denken verhaal halen. Er
ontstaat een grote vechtpartij waarin hij uit eindelijk tegen over Liu
komt te staan. Het lijkt er op dat Chan Ta Chung aan het winnen is maar Liu weet
opeens te ontsnappen. Om te voorkomen dat Chan Ta Chung hem weer lastig valt huurt
Liu twee kung fu experts in om ze dag en nacht te laten zoeken
naar hem. Voor Chan Ta Chung zit er niet anders op dan onder te duiken en te wachten
op het juiste moment om de stad van dit terreur te verlossen.
Helaas is er van
‘The bravest fist’ geen precies jaartal bekend. Maar afgaande op de
leeftijd en de stijl van de film zal hij uit de eerste helft van de
jaren zeventig zijn. Het genre waar de film in valt is ook iets wat
typisch voor deze tijd is. De gevechten hierin zijn zonder enige
sierlijkheid of acrobatiek. Het woord choreograaf ontbreekt volgens mij
ook compleet bij de credits. Hierdoor krijg je meestal hele brute
gevechten die redelijk realistisch overkomen. Meestal gaan de mannen
elkaar met enkel de vuisten te lijf en komen de gebruikte technieken
voort uit het worstelen, judo, boksen en kung fu. Het is eigenlijk een
soort van straatvechten wat er meestal in dit genre tentoongesteld wordt.
In Engelstalige landen wordt dit genre meestal omschreven als een ‘Basher’.
Persoonlijk lijkt het me verstandig om deze benaming aan te houden want
om nu over een ‘Beuker’ of zo te gaan spreken lijkt me ook niet alles.
Het verhaal van de film is vrij eenvoudig en draait om het standaard
wraak ritueel. Een aantal van de karakters zijn aardig uitgediept, maar
daar tegen over staan weer een groot aantal oppervlakkig personen. Het
tempo waarop de vertelling vordert is behoorlijk traag en de gevechten
hebben aardig de overhand. Over het geheel gezien lijdt de film
behoorlijk aan tegen strijdigheden en de kwaliteit wisselt dus ook
continue. Het ene moment zit je namelijk naar boeiende gevechten te
kijken om vervolgens verrast te worden door een slap aftreksel van het
eerder getoonde. Dit komt hoofdzakelijk door de vaardigheid van de
acteurs. Chen Wai Man laat absoluut zien dat hij kan knokken, maar dit
verdwijnt een beetje als hij niet de juiste man tegenover zich heeft. De
gevechten die hij dus ook met Chiang Tao en Fong Yao heeft zien er
absoluut goed uit. Massale gevechten zijn er ook genoeg en de mensen die
hiervan houden zullen zeker aan hun trekken komen. Erg opvallend is de
rol van Dean Shek. Deze man kent iedereen wel van zijn komische rollen
in kung fu films uit eind jaren zeventig begin jaren tachtig. Zijn rol
in ‘The bravest fist’ is helmaal humor vrij en dit samen met zijn jonge
leeftijd maakt dit tot een hele aparte ervaring. Je ziet hem zelfs een
stevig robbertje mee vechten tegen het einde van de film. Dit alles
speelt zich af in een stadje aan de kust ergens aan het begin van de
negentiende eeuw. Alle gebouwen zijn echt van de betonnen blokken en
zien er dus erg somber uit. De film muziek is zeker bijzonder te noemen.
Een die typisch jaren zeventig geluid waar een soort Griekse invloed in
terug te horen is. ‘The bravest fist’ heeft voldoende te bieden aan die
mensen die interesse hebben in de Hongkong film geschiedenis. Er komen
namelijk een groot aantal acteurs voorbij die later meer bekendheid
kregen. Ook zorgt Chen Wai Man toch altijd weer voor een blijvende
indruk met zijn tatoeages en stoere uitstraling. Een film uit een genre
waar je van moet houden en dus zeker niet waar de meeste naar opzoek
zijn.
Copyright
kungfufilms.nl (2004) |