Ergens op een afgelegen
eiland in zee is een vrouwen gevangenis gevestigd. De meeste criminelen
die gebracht worden zullen er nooit meer weg gaan. Eens in de drie
maanden komt er een boot die eten en nieuwe gevangen brengt. Dit maal
komt er een nog jonge vrouw met de boot mee. Zij was de echtgenoot van
generaal Liu (Kwan Sha) die recentelijk er ingeluisd werd en vermoord.
Het idee dat de weduwe nooit van het eiland af zal komen kwelt haar.
Wraak op de moordenaars van haar man zal ze dus nooit kunnen nemen. Maar
dan ontdekt ze dat ze zwanger is. Het kind dat ze zal gaan krijgen is
haar enige hoop. Helaas overlijdt ze bij de geboorte van Lotus (Angela
Mao). Maar dit is niet nadat ze het hele verhaal uitvoerig aan haar
medegevangenen verteld heeft. De eerste die vrij komt besluit de baby
mee te nemen uit de gevangenis. Omdat het kind waarschijnlijk vol zit
met haat besluit ze het naar een Boedistische klooster te brengen.
Hierdoor hoopt ze dat Lotus de haat van haar moeder niet mee krijgt en
zal leven als een goed mens. Ze groeit op in het klooster en wordt een
bijzonder goede vechter. Alleen als boeddhist doet ze het niet echt
goed. Liever is ze buiten aan het trainen dan naar het gepreek van de
monniken te luisteren. Als ze op een dag buiten aan het trainen is wordt
ze lastig gevallen door drie mannen. In koelen bloede helpt ze het
drietal naar een andere wereld. Dit valt natuurlijk helemaal niet goed
bij de monniken. Na opverleg wordt er besloten dat Lotus niet langer kan
blijven. Ze moet eerst maar eens proberen wat rust te vinden. Om te
horen waar haar frustratie en agressie vandaan komt gaat ze op zoek naar
de vrouw die haar in het klooster bracht. Als deze haar tot in de
details verteld heeft wat er twintig jaar geleden gebeurde gaat ze
onmiddellijk op pad. Het is tijd voor wraak en niets zal haar tegen
houden. Met
als basis de Japanse film 'Lady snowblood' was het in 1977 tijd voor een
Chinese remake. Angela Mao kreeg de hoofdrol en Chung Chang Wha mocht de
regie verzorgen. Angela Mao heeft natuurlijk geen introductie nodig. En
het feit dat Chung Chang Wha de regisseur was van het baanbrekende 'King
boxer' moet ook genoeg zijn om nieuwsgierigheid op te wekken.
Op het eerste
gezicht doet het allemaal vrij herkenbaar aan. Bootje, vrouwen
gevangenis op een eiland, vrouw die uit is op wraak omdat haar man
vermoord is, een grimmige sfeer en later de geboorte van een dochter. De
gedachte dat je hier naar een Chinees kopie van 'Lady snowblood zit te
kijken komt dus ook erg snel omhoog. Het eerste deel van de film is dus
ook wel heel erg hetzelfde. Er verschillen alleen een paar kleine
details en de manier van vertellen is een stuk minder bruut. Maar als de
dochter uiteindelijk in het klooster gebracht wordt komen de grote
verschillen van de film naar voren. De eerste en belangrijkste is kung
fu. Want waar de Japanse film meer voor stijl ging concentreert de
Chinese tegenhanger zich veel meer op de actie. En met de gevechten is
het allemaal dik in orde. De bewegingen gaan supersnel en zijn keihard.
Hoofdzakelijk ligt de nadruk op het benenwerk. Angela Mao schittert als
nooit te voren. Ze laat zowel gewapende als ongewapende gevechten zien.
Tevens heeft ze een charmant geheim wapen in de vorm van dodelijke
schorpioenen. Subtiel laat ze deze op haar niets vermoedende
slachtoffers achter. De dood bij deze heren volgt vrij snel daarna en
Angela hoeft verder niet al te veel moeite te doen. Dit wordt op leuke
wijze gebruikt in de verhaallijn. Maar het blijft niet bij dit soort
trucjes. Wat kung fu betreft wordt alles uit de kast getrokken. Zo
krijgen we Bruce Liang, Sammo Hung, Chan Wai Man en nog vele andere op
voortreffelijke wijze in actie te zien. Massale en non-stop gevechten
aan het einde die qua choreografie zeker weten te verrassen. Er is
hierin plaats voor drama, sensatie en zelfs een beetje subtiele humor.
Het verhaal komt in
het begin wat traag op gang. Maar langzaam maar zeker ontstaat er een
plot vol intriges en verraad. Eigenlijk doet het allemaal een beetje aan
als wu xia verhaal van Ku Lung. Niemand is wie hij werkelijk lijkt en er
is veel meer aan de hand dan verwacht. Ook weten ze er aardig wat
verrassende wendingen in te verwerken. Op mysterieuze wijze worden er
allerlei personages geïntroduceerd. Bij sommigen zit hun gezicht
verstopt achter een strohoed en blijven hun motieven ook verborgen. Waar
we alleen niet om heen kunnen is de manier waarop ze handelen. Langzaam
maar zeker wordt er duidelijk waarom ze doen wat ze doen. De film is dus
allesbehalve standaard. Maar zoals normaal in een film uit dit genre
hebben de personages niet zo heel erg veel diepgang. In dit geval is er
hier meer gekozen voor de actie. Het is dus ook opvallend dat de wraak
waar het in eerste instantie om draaide bijna vergeten wordt. Zonder het
te weten beland Angela Mao namelijk in een strijd die jaren geleden
begon tussen corrupte ambtenaren.
Naast de Shaw
brothers was Golden harvest de andere grote speler toen deze film
gemaakt werd. Zij produceerde 'Broken oath' en er zijn hele duidelijk
verschillen tussen deze twee zichtbaar. Golden harvest brengt een veel
rauwere stijl op het scherm. De sets zijn minder protserig en doen
minder gefabriceerd aan. Delen zijn er op locatie gefilmd in de bossen
of tempels. Maar ook de manier waarop de personages gestileerd zijn is
rauwer. Mannen met lange verwarde haren zijn dus ook niet vreemd. Wat
ook erg opvalt is de soundtrack. Deze is erg opzwepend en maakt veel
gebruikt van percussie. Koo Ko Fai was de man die hier verantwoordelijke
voor was. Hij maakte muziek voor vele films. De bekendste zijn toch wel
'Fist of fury', 'Way of the dragon' en 'A better tommorow'.
Ondanks dat 'Broken
oath' zijn basis compleet van 'Lady snowblood' steelt is het een film
die compleet op zichzelf kan staan. Na het eerste deel van het verhaal
gaat hij compleet zijn eigen weg. Het verhaal heeft alles wat een goede
film nodig heeft en de acteurs staan als een huis. Het enige minpuntje
is de diepgang van de personages. Deze blijven allemaal wat vlak. Maar
we kunnen natuurlijk niet alles hebben. Zoals de film nu is behoort hij
al tot de klassiekers dus klagen is eigenlijk niet nodig.Copyright
kungfufilms.nl (2006) |