Een vijftig jaar durende oorlog laat de
wereld als een grote puinhoop achter. Europa en Azië zijn één geworden
en alles is verdeeld is zones. De vervuiling is zo enorm groot dat de
ene chemieziekte na de andere de kop op steekt. Dokter Azuma (Akira
Terao) is een geneticus die al jaren lang op zoek is naar de ultieme
geneeswijze. In zijn zoektocht heeft hij een neo gen ontdekt dat wellicht
de oplossing kan bieden. Hiermee moet hij in staat kunnen zijn
door middel van een vorm van het klonen organen te ontwikkelen. Deels
doet hij dit voor de mensheid maar zijn grootste drijfveer is zijn zieke
vrouw. Maar opeens lijkt alles tegen te zitten. Zijn zoon Tetsuya Azuma
(Yusuke Iseya) verteld hem dat hij bij het leger gaat. Hij probeert hem
hier nog van te weerhouden maar helaas zonder succes. Tot overmaat van
ramp wordt ook nog eens zijn project stop gezet. Ten einde raad gaat hij
op zoek naar iemand die zijn onderzoek wil financieren. Maar niemand
heeft interesse in dit toch wat dubieuze project. Uiteindelijk is er dan
toch iemand die er wel wat in ziet. Het gaat om een geheime afdeling van
het leger. Hij krijgt zijn eigen laboratorium en gaat verder aan de
slag. In de tijd die volgt gaan zijn vorderingen gestaag maar de grote
doorbraak blijft uit. Dit geeft dokter Azuma niet echt een goed gevoel
want hij wil koste wat kost zijn vrouw redden. Tot plots het alarm
afgaat en een bliksemschicht het laboratorium treft. Dit onheil valt
precies samen met het telefoontje dat zijn zoon dood is. Een hele
vervelende samenloop van omstandigheden. Maar het wordt nog veel erger.
Er gebeurt wat in het bassin waarin alle lichaamsdelen opgeslagen
liggen. Alle delen trekken naar elkaar toe en beginnen langzaam maar
zeker complete mensen te vormen. Stuk voor stuk komen ze tot en leven en
verlaten het bassin. Onmiddellijk wordt de beveiliging gebeld om deze
opstand van de levende dood de kop in te drukken. Alleen wat dokter Azuma niet wist, dit
is niet het enige bassin was. Honderden neo-mensen komen langzaam tot leven. Er ontstaat een enorme chaos en er
zijn er maar weinig die weten te ontsnappen. Te midden van dit alles is
ook de kist met het levenloze lichaam van Tetsuya Azuma voor het pand
aan gekomen. Als de dokter zijn zoon ziet twijfelt hij geen moment en
neemt hem mee naar het bassin. Hier wekt hij hem opnieuw tot leven.
Alleen de jongen is hier zelf niet echt blij mee. Hij heeft te veel
meegemaakt en zijn lichaam is pijnlijk veranderd. Maar toch wacht hem
een belangrijke missie. Hij is de enige die sterk genoeg is om de leider
van de neo-mensen tegen te gaan.
Een nogal opvallende film omdat hij
groten deels voor een groen scherm is opgenomen. Met behulp van een
computer werd achteraf invulling gegeven aan de omgeving. Dit geeft de
film een heel aparte sfeer. Aangezien het verhaal afgeleid is van een
Japanse tekenfilmserie past het er allemaal goed bij. Het komt allemaal
ook heel erg cartoonachtig over. Het grote verschil is alleen dat er
echte mensen in acteren. Dit acteerwerk is erg sterk en meeslepend. Wat
absoluut gezegd mag worden is dat het verhaal behoorlijk dramatische is.
En dit klinkt nogal tegenstrijdig als je de trailer gezien hebt. Deze
wekt namelijk het gevoel dat het hier om een 'over de top actie film
gaat'. Dit is totaal niet het geval. De film duurt meer dan twee uur en
de actie maar een minuut of vijftien. Maar goed dit hoeft natuurlijk
niet uit te maken. Het is natuurlijk wel belangrijk dat je weet wat je
kan verwachten. En dit is hoofdzakelijk drama in combinatie met muziek
en prachtige beelden. De eerste vijftig minuut lijkt bijna een klassiek
stuk te zijn wat aan één stuk doorloopt. Het gaat allemaal erg traag en
er wordt ruim de tijd genomen om de situaties te schetsen. De film is
dus niet geschikt voor ongeduldige kijkers. De kracht van deze scènes
zit hem hoofdzakelijk in het mysterie. Het bouwt allemaal heel langzaam op. Stukje bij beetje wordt het duidelijk wat er allemaal gaande is in
deze verpauperde en futuristische wereld. Maar is niet alleen de
omgeving die er slecht aan toe is. De boodschap die heel erg naar voren
komt is dat de mensen eigenlijk niet beter kan dan vechten, wraak nemen
of erg goed voor zichzelf zorgen ten koste van anderen. Hebzucht en
intolerantie voert dus ook de boven toon. Wat erg opvalt is dat een
heleboel visuele zaken erg doen denken aan de tweede wereldoorlog.
Gevangenen worden vervoerd per trein en de militairen doen erg Duits aan.
Er is zelfs een Duitse spreuk te lezen in het huis van de schoonvader
van Tetsuya Azuma. De tweede wereldoorlog staat natuurlijk synoniem voor
het ultieme kwaad in de mens. Ik denk dat dit de reden is waarom
regisseur Kazuaki Kiriya deze keuze gemaakt heeft. De wereld die
gecreëerd wordt is volledig zonder zonlicht. Kleuren zijn grauw en de
mensen vuil. De opzet is allemaal erg ruim en leeg. Behalve in de
veldslagen want hier zijn het duizenden gepantserde robots die ten
strijde trekken. Continue vliegen er vreemdsoortige helikopters af en
aan en het lijkt een toekomst die nooit zal bestaan. Aan de ene kant
lijkt het zich allemaal in de negentiende eeuw af te spelen maar het
gebruik van mobiele telefoons verraadt anders. Het is dus ook niet het
digitale tijdperk wat wij tegemoet zullen gaan. Echt een held heeft het
verhaal niet. Na zijn dood veranderd Tetsuya Azuma tegen wil en dank in
Casshern (een mythologische beschermengel). Hij krijgt het alles behalve
makkelijk in zijn strijd en wordt eigenlijk meer als boksbal gebruikt.
Er zijn dus ook maar twee actiescènes waarin hij lekker knokt. Voor de
rest van de tijd ben je bijna geneigd om hem een schop onder zijn kont
te geven. De gevechten zijn gemonteerd in de MTV stijl. Flitsende korte
beelden die bijna niet stil staan. Er is dus niet echt te zien wat er
allemaal gaande is. Maar buiten dit alles om laat 'Casshern' absoluut
een blijvende indruk achter. De manier waarop alle belangrijke
personages met elkaar verbonden zijn is erg intrigerend. De
eindconclusie is schokkend en de beelden prachtig. Er wordt door alle
digitale toevoegingen heen ook nog eens op een aparte manier met licht
gespeeld. Kleine rondvliegende stipjes mensen die bijna als engelen
overkomen en nog meer van dit soort zaken. Het is dus ook een bijzondere
visuele trip geworden vol drama en afkeur van het gedrag van de mens.
Niet echt een luchtige film, maar een die je zeker even aan het nadenken
zal zetten. Copyright
kungfufilms.nl (2005) |