home           nieuws          filmrecensies          acteurs           artikelen         forum           links         contact
Of je nu op zoek bent naar old skool, jaren tachtig, moderne Hongkong films of enige ander vorm van Aziatische cinema of cult www.hkflix.com is de site waar je moet zijn. Met deze reden is www.kungfufilms.nl ook trots om hun als partner te hebben.

  ..






Chocolate (2008)

 

Acteurs Yanin Vismistanada EXTRA'S 
Ammara Siripong - Making of
Hiroshi Abe - Jija's tour to Hongkong
Pongpat Wachirabunjong -
Dechawut Chuntakaro -
Regisseur Prachya Pinkaew -
Speelduur 92:29 mins -
Prod. maatschappij Shamongkol film -

 

Zin (Ammara Siripong) is het vriendinnetje van Yakuza Masahi (Hiroshi Abe). Ze is een felle tante en runt samen met hem een district in Thailand. Dit verloopt allemaal prima tot No 8 (Pongpat  Wachirabunjong) ten tonele verschijnt. Samen met de travestieten Priscilla (Sirimongkol Lamthuam) begeven zij zich op het gebied van Masahi. Een strijd die uiteindelijk gewonnen wordt door de Thaise No 8. Masahi besluit terug te keren naar Japan maar Zin gaat niet met hem mee. Ze is zwanger en kiest er voor om haar kind in alle rust op te voeden. Om problemen te voorkomen vertelt ze Masahi niet over het kind wat op komst is en laat ze hem zo vertrekken. Een aantal maanden later bevalt ze van een gezonde dochter genaamd Zen (Yanin Vismistanada). De jaren die volgen verlopen voorspoedig tot blijkt dat Zen autistisch is. Voor Zin geen reden om minder van haar te houden en ze accepteert de handicap. Zen groeit op en ontwikkelt in de jaren een bizarre fascinatie voor martial arts. Ze verslindt film na film en doet als ze de kans krijgt de jongens van de lokale Thai boksschool na. Door haar autisme blijkt ze over een bijzonder scherp reactie vermogen te bezitten. Iedere bal die naar haar gegooid wordt vangt ze. Een spelletje wat haar vriend Moom (Taphon Phopwandee) maar al te graag met haar speelt. Het hele vredige leventje van Zen gaat helemaal op zijn kop als haar moeder kanker blijkt te hebben. Ze kan de veranderingen niet handelen en is regelmatig overstuur. Troost vind ze in de chocolade waar ze al vanaf kleins af aan gek op is. De situatie lijkt alleen uitzichtloos als er geen geld is voor de operaties en medicijnen. Moom besluit samen met Zen wat oude schulden te innen die mensen nog open hadden staan bij Zin vanuit haar gangster tijd. Een opgave die niet makkelijk blijkt te zijn. Niemand neemt haar serieus. Plots slaat Zen door en gaan alle remmen los. Ieder stukje film wat ze ooit zag komt voorbij in haar hoofd en wat volgt is een gruwelijk mix van martial arts die de gangsters doet smeken om genade.

In 2005 maakt Prachya Pinkaew ons duidelijk dat hij bestond met de geweldige film 'Ong bak'. Hierin regisseerde hij super atleet Tony Jaa in een bijna non-stop martial arts festijn. Iets wat eigenlijk al jaren niet meer gedaan was, laat staan op zo een hoog niveau. Iedere martial arts liefhebber genoot ervan en na twee jaar hard werken kwam het duo met 'Tom Yum Goong'. Hier gingen ze de eerder gezette standaard met gemak voorbij. Stoppen op je hoogtepunt is niet makkelijk maar vaak wel de meest wijze keuze en ze gingen beiden hun eigen weg. Prachya Pinkaew zocht naar nieuw talent en vond dit in een jonge dame genaamd Yanin Vismistanada. Samen met haar maakte hij 'Chocolat', een film die voor het eerst sinds jaren weer een vrouw als middelpunt in een non-stop martial arts spektakel plaatste.

Voor een film waarbij de gevechten het belangrijkste ingrediënt zijn is het verhaal vaak bijzaak. Meestal wordt er een doel gesteld wat de held moet bereiken. Wraak is een graag gebruikt onderwerp. Maar natuurlijk zijn er ook andere onderwerpen die het prima doen. Voor 'Chocolate' is er geprobeerd iets verder te gaan dan alleen maar een doel te stellen. Hier is er getracht een iets zwaardere lading aan het verhaal te geven. Opvallend genoeg is dit bijzonder goed gelukt. De personages hebben allemaal hun eigen karakter en gedragen zich hier ook naar. Hierdoor voelt het verhaal redelijk natuurlijk aan. Het feit dat het hier om een meisje met autisme gaat geeft een hele andere invalshoek dan gebruikelijk. Voor het neerzetten van deze rol is er aardig wat informatie verzameld. Zin gedraagt zich namelijk als een echte autist. Ze is bijzonder gevoelig voor veranderingen en kan vervolgens ook compleet door het lint gaan als er iets wijzigt. De band die ze met haar moeder heeft wordt ook op een emotionele wijze weergegeven. Dit trekt de balans aardig omhoog. De gevechten zijn namelijk totaal niet realistische. Een meisje van dit formaat zou namelijk nooit meerdere volwassen mannen kunnen verslaan. Dit doet namelijk allemaal een beetje cartoonesk aan. Door de getoonde emoties wordt het allemaal een stuk acceptabeler.

Naast het redelijke verhaal weet Prachya Pinkaew een mooie sfeer neer te zetten. Hij gebruikt het bekende Aziatische vrijbuiters gevoel en voegt hier van alles aan toe. Zelf een stukje animatie is hem niet te veel. Dit past prima in het geheel en maakt dat we beter in het hoofd van de hoofdrolspeler kunnen komen. Het toont de wereld zoals zij het ziet.

Voor Yanin Vismistanada was dit haar eerste rol. Ze weet een indrukwekkend debuut te maken. Natuurlijk heeft ze niet zo heel veel tekst en draait het hoofdzakelijk om oppervlakkige emoties. Het is dus niet echt een heel erg moeilijke rol te noemen. Toch past de rol perfect bij haar en haalt ze er het maximale uit. Dit doet ze samen met Taphon Phopwandee. Deze dikke tiener is een typische voorbeeld van een bijdehand buitenbeentje. Hij is een prima aanvulling op Yanin Vismistanada en samen maken ze dus ook op acteergebied de film. Ammara Siripong speelt de moeder en zij maakt dit groepje compleet. Samen vormen ze het emotionele hart van de film. Verder zijn de rollen allemaal wat korter en meer op actie gericht. Natuurlijk vallen Pongpat  Wachirabunjong en Sirimongkol Lamthuam hierbij erg op. De één is een meedogenloze bendeleider en de ander een gangster die nog niet weet of hij/zij man of vrouw is. Prima rollen die op een gelijke wijze vertolkt worden.

Maar het hele verhaal van deze Thaise actie knaller zal de meeste mensen weinig interesseren. Het is bijzonder dat het goed uitgevoerd is maar het draait tenslotte allemaal om de gevechten. Echt vlot komt het allemaal niet op gang. Maar als het eenmaal loopt is het niet meer te stoppen. Er zijn zelfs momenten dat het allemaal tegen teveel aan begint te hikken. Gelukkig gaat de situatie dan om en wordt het over een compleet andere boeg gegooid. Wat we te zien krijgen is werkelijk alles waar je als martial arts actie fan naar op zoek bent. Lekkere gevechten, mooie acrobatiek, ziekelijke stunts, keiharde valpartijen en extreme situaties. Mensen hebben letterlijk hun leven op het spel gezet om deze beelden te verkrijgen. Dit is vooral tegen het einde van de film te zien en de terugspoel knop zal veelvuldig gebruikt moeten worden om het te geloven.

De hoeveelheid actie is dus dik in orde. De vraag blijft alleen of Yanin Vismistanada een overtuigende prestatie weet af te leveren. Natuurlijk kan ze zich niet meten met haar mannelijke concurrentie. Ze mist simpelweg de kracht en snelheid. Toch laat ze een heleboel verbluffende dingen zien. Het is dus zaak dat de eisen iets bijgeschroefd worden. Met het verlaagde niveau zal je merken dat ze prima scoort. Hier komt nog eens bij dat ze een erg schattig voorkomen heeft en daarmee wint ze een boel terug. Verder zijn er nog legio vechters die opvallen. Ze allemaal noemen zou wat veel zijn. Eentje moet er echter wel even genoemd worden. Tegen het einde mag onze heldin het namelijk opnemen tegen een spastische jongen. Handicap tegen handicap zonder dat het onsmakelijk wordt of vernederend. Op zich bijzonder voor een Aziatische film waar dit soort zaken een gemakkelijk doelwit zijn voor spot. Kittitat Kowahagul mocht deze rol vertolken en hij laat werkelijk iets heel bijzonders zien. Het is een onvoorspelbare mix van breakdance en martial arts. De klappen komen continue uit onverwachte hoeken maar uiteindelijk weet onze autistische held de code te breken.

'Chocolate' scoort zowel bij het verhaal als bij de gevechten bijzonder hoge ogen. Als we de vergelijking met 'Ong bak' en Tom Yum Goong' trekken komt hij gelijk uit. Want wat de film qua verhaal beter maakt raakt verloren in de actie. Dit is niet omdat er niet genoeg aandacht aan besteed is. Het komt eerder voort uit het feit dat Yanin Vismistanada niet beter kan. Naar haar postuur en kunnen presteert ze maximaal en het is dus ook geweldig om naar haar te kijken. Thailand bewijst hier wederom de fakkel overgenomen te hebben van Hongkong als het om actie gaat. Het wordt dus ook hoog tijd dat Hongkong met een tegen antwoord gaat komen. De vraag is alleen wie gaat dit doen.

Copyright kungfufilms.nl (2008)

Extra's

Helaas ontbreken bij deze versie van 'Chocolate' de ondertiteling. Een marketing set die er voor moet zorgen dat de release van de film in het westen ook een kans zal krijgen. Echter maakt het niet zo heel veel uit dat er geen ondertiteling aanwezig is. De film is goed te begrijpen. Het verhaal is vrij simpel en doordat het om een autistische hoofdpersonage gaat zit er ook niet heel veel dialoog in. De gevechten zijn natuurlijk niet taal gebonden en hierdoor is de film prima te doen zo. Wat extra's betreft zijn er twee dingen aanwezig. De ene is een making of van iets meer dan vijf minuten. Jija's tour to Hongkong laat zien hoe hoofdrolspeelster Yanin Vismistanada word onthaalt in Hongkong. Beelden van de première waarbij demonstraties en andere zaken getoond worden. Ondertiteling is er ook hier niet aanwezig of nodig.

 

Drager DVD (reg 3)  
Beeld kwaliteit Zeer goed (16:9)
Geluid kwaliteit Zeer goed (DTS)
Ondertiteling Chinees
Taal Thai's of Chinees
Uitgever International video limited
Waardering          8,5/10

Terug naar het overzicht.