Al tijden wordt de provincie overspoeld door brutale overvallen. Huizen worden geplunderd en alle inwonende vermoord. Het enige wat de politie doet is dom toe kijken en het lijkt er op dat iemand corrupt is of de boel manipuleert. Xue (Yen Sam), is aangezien hij erg veel waardevolle spullen heeft, bang dat hij de volgende zal zijn. Zij huis is bijzonder goed beveiligd maar toch voelt hij zich nog niet gerust gesteld. Hij neemt contact op met een vriend die Feng Dagang (Choi Wang), zijn beste leerling, naar hem toe stuurt. Op het moment van zijn aankomst wordt hij van harte welkom geheten. Hij krijgt een eigen kamer in het grote huis, maar Xue verwacht bezoek, dus echt tijd voor hem heeft hij nog niet. Sheng (Ku Feng), een gerespecteerd man, is de gene die langs komt om met Xue over de veiligheid te praten. Althans dit is wat Xue verwacht. Sheng is echter de corrupte schakel en werkt nou samen met de boeven. Zodra deze laatsten zich aan de voordeur melden zorgt Sheng er voor dat ze makkelijk binnen komen. Het wordt een bloederige strijd en niemand wordt gespaard. Zelfs Feng Dagang is niet opgewassen tegen Lung (Pai Ying) de leider van de boeven. Na de buit verzameld te hebben vertrekken ze en laten iedereen voor dood achter. Alleen Feng Dagang is niet dood en net als de politie binnen komt krabbelt hij over eind. Onterecht wordt hij als een van de daders gezien en weg gebracht naar de gevangenis. Toch vertrouwt commissaris Feng (Kong Yeung) het zaakje niet helemaal. Met deze reden besluit hij Feng Dagang nog niet te veroordelen tot hij zekerheid heeft. Als Lung en Sheng horen dat er nog een getuige in leven is worden ze er een beetje zenuwachtig van. Maar hoe kunnen ze iemand het zwijgen opleggen die in de gevangenis zit. Het lijkt er op dat de oplossing zich aandient via Yang Ling (David Chiang). Deze Robin Hoodachtige kruimel dief belandt namelijk bij Feng Dagang in de cel voor het stelen van een portemonnee. Toevallig was de man die hij beroofde een vriend van Sheng. En op deze manier proberen ze aardig wat druk op de politie uit te oefenen. Uiteindelijk vragen ze aan Yang Ling of deze Feng Dagang wil vergiftigen. Maar de jongen heeft al snel door dat het verhaal niet klopt en dat de man die hij moet vermoorden onschuldig moet zijn. Samen weten ze te ontsnappen maar helaas blijven de boeven ze achter volgen.

De derde film van David Chiang als regisseur en absoluut een verassend resultaat. Het verhaal wordt verteld op een speelse en tegelijkertijd duistere manier. Vanaf het begin krijgen we te zien dat het om een groep niets ontziende criminelen gaat. Op bloederige wijze wordt de een na de ander vermoord en de vrouwen verkracht. De nadruk hierbij ligt hoofdzakelijk op de drie leiders van de bende. Pai Ying zet een bijzonder cool en berekend karakter neer. Zijn vaardigheid in kung fu is behoorlijk hoog. Hij vecht alleen als het niet anders kan. Chan Shen is zijn rechterhand en heeft nogal obsessief gedrag als het op vrouwen aan komt. Waar en wanneer hij maar kan verkracht hij ze met een aantal vrouw onvriendelijk beelden als gevolg. Hier worden dan een ontbloot bovenlijf getoond van de actrice die het dat keer moet ontgelden. Echt functioneel is dit niet te noemen en je zou dus kunnen zeggen dat het iets te ver gaat. Zelfs Lily Li moet het wordt niet ontzien. Voor haar mag het duidelijk zijn dat hier gebruik gemaakt is van een body double. De Shaw studio's hadden voor de bloot scènes namelijk speciale dames in dienst. Het was dus niet gepast dat iemand als Lily Li op deze manier in beeld zou komen. De echte schurk van het verhaal is niemand minder dan Ku Feng. Zoals altijd weet hij zijn rol perfect neer te zetten. Zijn uitstraling meedogenloos en als hij kwaad is lijken zijn ogen vuur te spugen. Opvallend is dat zijn rol fysiek aardig wat van hem vraagt. Hij heeft niet echt een martial arts achtergrond maar toch levert hij een behoorlijk lang gevecht. Hij vecht tegen het einde met Choi Wang. De uitstraling van Choi Wang is super bruut en zijn klappen lijken pijnlijk hard. Ku Feng moet het daarin tegen hebben van zijn ervaring en techniek. Tong Gaai was de man die de verantwoording had over de gevechten. Er is dus een bepaalde vorm van realisme aanwezig en acrobatiek is uit den boze. Er zit veel variatie in de technieken en de gevechten duren lekker lang. Wat er bijzonder uitspringt is dat het personage van David Chiang eigenlijk niet kan vechten. Hij heeft totaal geen achtergrond in kung fu en dit zorgt er voor dat dit een hele bijzondere rol voor hem is. Maar dit is niet de enige reden waarom zijn rol opvalt. Wat hij neerzet is een vrij jonge man die het leven niet zo serieus neemt. Een kruimeltjeachtig figuur wat steelt van de rijken en dit weer aan de armen geeft. Ondanks zijn grote mond is toch bang voor de grote boeven. Uiteindelijk gaan ze zover dat hij zijn angst overwint en ze toch te lijf gaat. Geen doorgewinterde martial arts held zoals wel van hem gewend zijn dus. Maar eerder een rol die je van iemand als Wong Yue zou verwachten. Wat regie betreft neemt hij rustig de tijd om te laten zien wat hij wil vertellen. Hij kiest voor mooie camera posities en speelt met donker en licht. Vooral het deel wat zich in de gevangenis afspeelt heeft erg veel sfeer. Romantiek en drama wordt niet geschuwd en het is dus een erg gevarieerde film. Het enige nadeel wat je voor 'The condemned' zou kunnen opnoemen is dat de vordering wat aan de trage kant is. Maar verder zal deze film je bijzonder verrassen want eigenlijk is hij nergens mee te vergelijken. 

Copyright kungfufilms.nl (2005)