Chu Chi Ching (Meng Yuen Man)  is helemaal gek van kung fu maar zijn grootvader wil niet dat hij zijn tijd hier mee verdoet. Hij heeft liever dat Chu Chi Ching zich verdiept in belangrijkere zaken en veel boeken leest. Met tegenzin doet de jongen wat hem opgedragen wordt, maar benut iedere kans die hij krijgt om te trainen. Na voor de zoveelste keer betrapt te zijn is voor Chu Chi Ching eigenlijk wel de grens bereikt. Hij wil doen wat hij zelf belangrijk vindt en niet de bevelen van een oude man op volgen. Dit valt ongeveer samen met het nieuws dat de broer van Chu Chi Ching tijdens een gevecht om het leven gekomen is. De oude man gaat helemaal door het lint en in zijn verdriet sluit hij Chu Chi Ching op. Hij wil niet nog een familielid verliezen en Chu Chi Ching is het enige wat hij nog heeft.  Helaas denk Chu Chi Ching hier heel anders over en besluit zijn opa voorgoed te verlaten. Zonder enig doel vertrekt hij met een klein beetje geld op zak. Hij gaat op zoek naar een geschikte leraar, het enige wat hij wil is kung fu leren. Al vrij snel loopt hij tegen Cheng (Chan Lung) een man met een klein restaurant aan. Als hij ziet hoe Cheng kan vechten zet hij alles op alles om zijn leerling te worden. In ruil voor de lessen en een slaapplaats helpt hij in de winkel. De lessen zijn erg zwaar maar Chu Chi Ching heeft dit alles eer wel voor over. Maar net als de lessen interessant beginnen te worden treft hij Cheng dood aan. Vermoord, het enige spoor van de dader is een apart bewerkt mes. Chu Chi Ching is enigszins uit het veld gemept, maar als hij later overvallen wordt krijgt hij onverwacht hulp. De man die hem hielp blijkt een expert te zijn in acrobatiek en ook nog wat van kung fu te weten. Erg lang zat Chu Chi Ching dus niet zonder leraar en zijn lessen worden snel weer opgepakt. Het duurt alleen niet lang voordat de mysterieuze moordenaar weer toe slaat en hem ook deze leraar weer ontnomen wordt. Teleurgesteld vervolgt Chu Chi Ching zijn weg opzoek naar een nieuwe leraar maar of dit nu zo handig is.

Absoluut een van de betere individueel geproduceerde kung fu films. Alles zit precies op zijn plek en er is maar weinig negatiefs over deze film te zeggen. Het verhaal is een bijzonder originele variatie op de klassieke leerling/meester opzet. Het resultaat is dus ook dat we veel gevarieerde trainingsscènes te zien krijgen. Dit gaat werkelijk van de basis training voor de kracht in de handen en benen naar bijzonder gecompliceerde technieken. Meng Yuen Man weet dit alles perfect te laten zien en heeft zijn nonchalante kwajongens uiterlijk erg mee. Zonder enige moeite wisselt hij de ene salto met andere acrobatische toeren en mooie technieken af. Voor zover ik heb kunnen ontdekken doet hij alles zelf. De gevechten bestaan uit een mooie combinatie van het eerder genoemde. De acteurs zijn erg goed op elkaar ingespeeld en hierdoor lijkt het wel of de gevechten uit een vloeide beweging bestaat. De choreografie is dus fantastisch. Veel langdurende uitwisselingen van technieken waar de echte vaardigheid van de acteurs duidelijk in te zien is. En dat brengt me meteen bij Wilson Tong, de slechte van het verhaal. Zijn uitstraling is precies zoals je die wil zien van een huurmoordenaar. Over zijn hele lichaam heeft hij diverse kleine messen verborgen waar hij zijn tegenstanders mee weet te verassen. Zijn lange zwarte haren en een wat bleek gezicht dragen bij aan een wat kwaadaardige uitstraling. Dit gevoel wordt perfect versterkt door muziek die volgens mij uit een horror film gejat is. Ook Wilson Tong is erg op dreef en laat een sterk staaltje kung fu zien. De humor in de film is erg genuanceerd. We worden dus niet getrakteerd op een saldo aan flauwe grappen. Het enige moment dat het er even op lijkt dat het fout gaat is aan het begin. Gelukkig wordt dit snel weer gecorrigeerd en krijgen we verder alleen leuke grappen te zien. Vaak worden dingen alleen maar geïnsinueerd en niet eens volledig uitgekauwd. Dit geeft het gevoel dat de film vol enthousiasme gemaakt is en dat op deze manier makkelijk aan de volledige negentig minuten gekomen is. Vaak werd humor aan een film toegevoegd als opvulling om de de volledige speeltijd te halen. Vooral de twee struikrovers die zijn erg grappig. Deze Peking opera spellers zitten zo in hun spel dat ze niet meer normaal kunnen communiceren. Het resultaat hiervan is een hoogstaand twee tegen een gevecht. Ondanks dat de film maar met weinig acteurs gemaakt is voelt alles goed compleet aan. Er zit voldoende variatie in de locaties en de kleding is netjes verzorgt. Ik wil dus ook echt iedereen aanraden ‘Daggers 8’ aan te schaffen. Want dit is precies het school voorbeeld van een kung fu film, speels en bruisend van energie.

Copyright kungfufilms.nl (2004)