|
Zoals altijd zwerft
Sam The Seed (Yuen Siu Tin) met zijn trouwe kameraad de wijnkruik wat
rond. Eens in de zoveel tijd keert hij terug naar zijn vrouw en ook nu
is die tijd weer aangebroken. Zijn onthaal thuis is niet zo heel erg
warm als hij verwacht had en zijn vrouw (Linda Lin
Ying) geeft hem er flink van
langs. Ze wijst hem er op dat ze er mee kan leven dat hij nooit thuis
is, maar dat hij best af en toe wat geld mag sturen. Verbaast reageert Sam the Seed op dit commentaar want naar zijn weten doet hij dit
regelmatig. Maar het relaas duurt niet lang door de binnenkomst van
Foggy (Yuen Shun Yi
). Sam’s vrouw verteld hem dat dit zijn zoon is waardoor de
oude man onmiddellijk in lachen uitbarst. Als hij uitgelachen is wordt
hem uitgelegd dat de jongen geadopteerd is en dat zijn vrouw graag wil
dat hij hem kung fu leert. Zij bracht hem al de basis bij maar toch vond
ze het belangrijk dat hij wachtte op zijn vader. Sam the Seed vindt de
jongen helemaal niets en weigert om hem ook maar iets te leren. Omdat de
jongen hem blijft volgen besluit hij er maar een lolletje van te maken.
Hij laat de Foggi allerlei onzinnige oefeningen doen en maakt hem
belachelijk. Als Foggi dit door krijgt neemt hij de benen, maar laat hij
netjes een briefje achter. Emotioneel als de oude baas is raakt dit hem
toch, maar doordat hij uitgedaagd wordt door rubberlegs (Hwang Jan Lee)
krijgt hij niet de kans om dit te vertellen. Rubberlegs is een geval
apart. Jaren bestudeerde hij de mantis fist en wist hem uiteindelijk te
combineren met drunken boxing. Dit maakt hem bijna onverslaanbaar en de
oude baas delft het onderspit. Op het nippertje wordt hij gered door
foggi die hem naar huis brengt. Tijdens het halen van medicijnen voor
zijn vader komt Foggi in aanraking met zijn oom ‘the sick docter’. Deze
leert hem de sick-stijl zodat hij klaar is voor een eventuele aanval van
Rubberlegs.
Door het grote
succes van ‘Drunken master’ maakte Yuen Wo Ping ‘The dance of the drunk
mantis’. De film werd gepresenteerd als ‘Drunken master 2’ en was in die
tijd ook onder deze naam bekend. Dit veranderde in 1994 toen Jackie Chan
met zijn vervolg kwam, want wat het publiek betreft behoort deze titel
aan Jackie Chan toe. Ik kan de massa hier absoluut geen ongelijk in
geven, maar ‘Dance of the drunk mantis’ doet bijna niet onder bij
‘Drunken master’. Als ik heel eerlijk ben moet ik zeggen dat na een
spetterend begin de film iets inzakt. Er wordt even gebruik gemaakt van
de standaard kung fu film humor die gepresenteerd word door Dean Shek.
Hierna volgen de trainingsscènes van
Yuen Shun-Yi
die achteraf als
grap bedoeld blijken te zijn. Langzaam maar zeker wordt het goede spoor
weer terug gevonden en zodra Hwang Jan Lee zijn eerste gevecht met Simon
Yuen heeft komt de film in een stroomversnelling. Dit gevecht is
werkelijk geniaal en begint zittend aan een tafel tijdens een
drinkwedstrijd. Prachtige choreografie met veel acrobatiek, Mantis fist,
dronken stijl en de meesterlijk trappen van Hwang Jan Lee. Eigenlijk was
de verwachting dat er verder geborduurd zou worden op de dronken stijl,
maar inventief als regisseur Yuen Wo Ping was deed hij dit niet. In
plaats hiervan koos hij voor het ontwikkelen van een nieuwe stijl, Sick
boxing. Gebaseerd op de bewegingen van een dokter en alles wat hier maar
mee te maken heeft. Yuen Shun-Yi
is wat bewegingen betreft een perfecte vervanger van Jackie Chan. Hij
probeert geen moment op hem te lijken en doet dus gewoon zijn eigen
ding. Het enige waarvan je zou kunnen zeggen dat hij iets mist is zijn
mimiek. Jackie Chan is zoals bekend heel visueel ingesteld en hij mist
gewoon die gezichtsuitdrukking. Maar nogmaals het was niet de bedoeling
om Jackie Chan te imiteren dit was gewoon iets wat me opviel en een
leuke vergelijking geeft. De trainingen zien er goed uit en voor de
introductie van deze stijl is echt om van te smullen. Erg opvallend om
haar extreme flexibiliteit controle over haar benen is
Linda Lin Ying. Eerder
speelde zij een korte rol in in ‘Drunken master’ en deed werkelijk
iedereen versteld staan. Ook de prestatie die ze hier weer levert is
werkelijk verbazing wekkend. Met gemak houdt ze haar been gestrekt in de
lucht en weet ze Corey Yuen Kwai de baas te zijn. Even vecht ze met een
kiem tegen een speer en dit is ook bijna al het wapen gebruik wat er in
de film voorkomt. Wat locaties betreft is alles vergelijkbaar met het
eerder genoemde ‘Drunken master’. De film bestaat voor tachtig procent
uit geweldige martial arts en is dus een feest om naar te kijken. En het
mooie van deze film is dat het een van de weinige uitbuitingen van de
dronken stijl is die er nog wat extra’s aantoevoegt. Deze film is dus
zeker de moeite waard voor iedere kung fu komedie liefhebber.
Verrassend, grappig en vol met geweldige kung fu en acrobatiek precies
zoals we het willen zien.
Copyright
kungfufilms.nl (2004) |