Tseng Chien (Wang Chung) is een gangster die eigenlijk niet helemaal op de juiste plek zit. Als kind werd hij geadopteerd door een triade leider die hem samen met nog twaalf andere wezen opvoedde. Op deze manier was de bendeleider er van verzekerd dat zijn mannen hem trouw zouden zijn. Toch heeft Tseng Chien regelmatig problemen met zijn geweten. Hij vindt het vreselijk om de junkies zo te zien leiden en smeken om een shot. Als hij Kuan Cheng Chun (Ti Lung) er als klant bij krijgt worden deze gevoelens alleen maar erger. De verslaving van deze voormalige kung fu leraar is nog redelijk pril. Langzaam ziet hij hem afzakken tot slechts een schaduw van wat hij eerst was. Tseng Chien besluit om Kuan Cheng Chun gewoon geen drugs meer te verkopen. Op deze manier hoopt hij er voor te zorgen dat de verslaving tot een einde komt. Helaas werkt dit niet en op een avond besluit hij om hem een handje te helpen. Kuan Cheng Chun wordt dagen lang opgesloten in een afgelegen woning tot hij helemaal clean is. Ondanks dat dit geen makkelijke periode was is hij zijn redder eeuwig dankbaar. Er wordt geprobeerd om het oude leventje weer op te pakken. Dit lukt allemaal prima en het tweetal wordt zelfs goede vrienden. Kuan Cheng Chun begint weer met les geven en krijgt zelfs zijn baan bij de politie als gevechtsinstructeur terug. Voor lange periode gaat dit goed en het drugsverleden lijkt vergeten. Maar als de politie de bende waar Tseng Chien deel van uit maakt op het spoor komt ontdekken ze dat Kuan Cheng Chun regelmatig contact met hem heeft. Als ze horen hoe de vork in de steel zit vragen ze zijn hulp om de bende op te rollen. Kuan Cheng Chun vindt alleen dat hij zijn redder nooit kan verraden na alles wat hij voor hem gedaan heeft. Hij weet dat Tseng Chien het liefste de triade achter zich laat maar moeite heeft hieraan te ontkomen. Als ze samen de mogelijkheden hebben besproken besluiten ze toch een poging te wagen om de bende op te rollen. Dit loopt alleen niet zoals gehoopt want de triade leider verdenkt iemand van verraadt. Er ontstaat een gecompliceerde situatie waarin niemand zijn leven meer zeker is.

Het regie debuut van David Chiang en hiermee was hij de jongste regisseur van de Shaw studio’s. Hij kreeg hulp van niemand minder dan Chang Cheh en het resultaat mag er wezen. ‘The drug addict’ is een duistere en emotievolle politie/gangster film met broederschap hoog in het vaandel. Het begin is misschien iets aan de langdradige kant. We krijgen te zien hoe de personage van Ti Lung van zijn verslaving af probeert te komen. Dit gaat gepaard met een heleboel gehijg, gekreun en stuiptrekkingen. Voor de jaren zeventig zal dit een realistische beeld geweest zijn maar anno 2005 is het toch wel een beetje achterhaalt. Ook de manier waarop hij daarna zijn plek in de samenleving weer oppakt klopt niet helemaal. Maar dit behoort tot de risico’s van het kijken van een oudere film. Het gaat er om dat er gekozen is om eens wat anders te maken dan de standaard triade film. Het idee om een drugsverslaving aan het verhaal toe te voegen geeft natuurlijk een extra dimensie. Buiten een aantal plot gaten om is het dus een bijzonder aangrijpende film. Alles speelt zich af op in het Hongkong van de jaren zeventig. We krijgen achterbuurten, buitenwijken en drukke winkel straten te zien. Zoals altijd is het spel van Ti Lung erg sterk. Hij draagt zijn haar op een aparte manier en het lijkt er op dat hij een stuk groter is dan normaal. Waarschijnlijk komt dit doordat hij eens geen traditioneel kleding draagt. Hij is ook nog eens bijzonder afgetraind en dit maakt hem in deze rol extra indrukwekkend. Wang Chung zijn rol is bijna even sterk en de chemie tussen beide acteurs is erg goed. Ze gaan van niets naar een vriendschap die gebaseerd is op wederzijds respect. Beiden opgesloten in hun eigen situatie met uiteindelijk maar één uitweg. De een verplicht om de ander te helpen en de ander vechtend om datgene achter zich te laten waar hij in vast zit. Dat je aan het criminelen leven nooit kan ontsnappen is een thema dat al jaren Hongkong films bezighoudt. We kunnen er ook met enige zekerheid van uitgaan dat een film als deze een inspiratie bron was voor John Woo toen hij ‘A better tommorow’ maakte. Vervang alleen de stijlvolle schietpartijen voor een wat grove variant van het kung fu. De gevechten in de film zijn bijna allemaal vuist tegen vuist. Wapens worden er wel gebruikt maar niet te vaak. Het einde is dus ook een groot gevecht waarin Ti Lung en Wang Chung het opnemen tegen een overmacht. De uitkomst hiervan past perfect in de duistere sfeer die in de gehele film te voelen is. Ondanks dat er op enkele plaatsen in het verhaal dingen niet helemaal kloppen is het een goed uitgedacht verhaal. De personages voelen compleet aan en er worden diverse bijverhalen verteld. ‘The drug addict’ is dus ook zeker een aanrader met diverse goede acteurs in de bijrollen. Lee Hoi San en Chiang Tao zetten bijvoorbeeld geweldige gangsters neer en niemand minder dan Liu Chia Yung zorgde voor de gevecht choreografie.

Copyright kungfufilms.nl (2005)