Bamboo Stick (Simon Yuen) is een oude
kung fu meester die lekker aan het genieten is van zijn welverdiende
rust. Hij trekt wat rond, geniet van het leven en helpt de
hulpbehoevenden als het nodig is. Hij zet zich dus ook helemaal in als
een meisje gedwongen wordt met de zoon van een gangster te trouwen.
Alleen hij is net even iets ter ruig met de jongen en deze sterft. Lung
Yung Feng (Lee Hoi San), de vader van de jongen gaat compleet door het
lint als hij zijn zoon dood ziet. Hij zweert onmiddellijk wraak op
Bamboo Stick en geeft zijn mannen opdracht hem te zoeken. Al snel komen
ze er achter dat de oude meester niet te vinden is. De beste man woont
overal en nergens en kan dus werkelijk op elke plek in het land zijn.
Voor Lung Yung Feng zit er niets anders op dan hem uit de tent te
lokken. Ze besluiten dit te doen door Kwan Chang Chi (Chan Lung), een
leerling van Bamboo Stick eens flink aan te pakken. Alleen Kwan Chang
Chi blijkt slimmer dan verwacht. Hij weet te ontsnappen maar moet
hiervoor wel een internationale kunstschat achter laten. Hierdoor is het
niet alleen Lung Yung feng die achter hem aanzit maar nu ook de Chinese
regering. Zij zijn namelijk de eigenaren van dit voorwerp en ze houden
hem verantwoordelijk voor het verdwijnen hiervan. Maar Kwan Chang Chi
pakt het slim aan. Hij vermomt zichzelf en sluit zich aan bij een niet
zo slimme vrijbuiter (Cliff Lok). Samen trekken ze de omgeving rond en
maken ze van alles mee. Maar het tweetal blijft natuurlijk niet
onopgemerkt. Lung Yung Feng heeft ze al vrij snel weer in de smiezen en
hij is van plan zijn idee voort te zetten.
Er is een ding wat onmiddellijk opvalt
als je de credits van 'Drunken master slippery snake' gaat bekijken.
Degene die namelijk verantwoordelijk was voor de regie is niemand minder
dan Ho Meng Hua. Bijna zijn gehele carrière werkte hij voor de Shaw
brothers. Hier maakte hij een groot aantal films en het merendeel
hiervan behoort absolute tot de klassiekers. Tot de meest bekende
hiervan kunnen we 'Monkey goes west', 'Black magic' en 'Mighty Pekingman'
rekenen. Alleen het is niet helemaal eerlijk om hem alleen de credits te
geven van 'Drunken master slippery snake'. Hij maakte de film namelijk
samen met de redelijk onbekende Yu Cheng-Chun. Toch is de stijl van de
Shaw legende duidelijk in deze individueel geproduceerde kung fu film
terug te vinden en dit maakt de film des te interessanter.
Zoals je mag verwachten van een kung
fu komedie draait het verhaal maar om een ding, wraak. Het grappig is
dat de rollen ditmaal omgedraaid zijn. Normaal gesproken is het de
leerling die wraak neemt voor de dood van zijn meester of iemand uit
zijn familie. Ditmaal is het de gangster die wraak zoekt voor de dood op
zijn zoon. Tegen het einde draait dit wel weer om maar voor meer dan een
uur is dit waar het omgaat. Natuurlijk is dit niet iets waar de film de
gehele tijd mee bezig is. Eigenlijk dwalen we al vrij snel af. We volgen
Cliff Lok en Chan Lung op hun hilarische en oerstomme avonturen. Er
gebeurt hier werkelijk van alles. Opvallend is alleen dat het eigenlijk
niets nieuws is voor het genre. Dezelfde situaties dus als normaal
alleen de volgorde wijkt een beetje af. Regie technisch is alles prima
in orde. De timing is goed en de afwisseling zit er ook lekker in.
Hierdoor kijkt de film makkelijk weg. En dit is knap want zonder een
verhaal wat echt boeit toch voor tachtig minuten vermaak zorgen is niet
makkelijk.
Het zwakke punt van de film zit hem
eigenlijk in de gevechten. Ondanks dat de choreografie van Chin Yuet
Sang was is het niet altijd even vermakelijk te noemen. Het gekke is dat
het ene moment je op het puntje van je stoel zit en het andere moment
naar de klok zit te kijken. De schuld hiervoor wil ik bij Cliff Lok
neerleggen. Fysiek is er niets op hem aan te merken. Zijn grote probleem
is dat zijn bewegingen slordig zijn en hierdoor valt hij wat weg bij de
rest van de cast. Lee Hoi San is namelijk erg op dreef. Vooral in zijn
eerste gevecht knalt hij van het scherm. Daarna wordt het helaas een
hele tijd rustig. Chan Lung laat hier ook goed zien wat hij in huis
heeft. Door zijn uiterlijk heeft hij nooit echt films kunnen maken
waarin hij echt de hoofdrol speelde. Ook hier speelt hij de tweede
viool. Maar dat neemt nier weg dat hij ruimschoots de tijd heeft om zich
goed te profileren. Hij bewijst hier perfect dat hij tot veel meer in
staat was. Zijn bewegingen zijn super strak en krachtig en zijn
acrobatiek verrassend en origineel. Voor Simon Yuen hoeven we niet uit
te leggen dat hij voor zijn actie hoofdzakelijk gedubbeld wordt. Iets
wat natuurlijk ook niet anders kon want hij is hier ruim over de zestig
jaar. Verder zijn er behalve Kong Do (als Japanse judo vechter) niet zo
heel erg veel bekende vechters terug te zien in de film.
Voor het eindgevecht is gekozen voor
een Jackie Chan-achtige aanpak. De vijand wordt verslagen door
vasthoudendheid en inventiviteit. Het grote verschil is alleen dat
Jackie Chan dit overtuigend kan. Cliff Lok lukt dit aardig maar je ziet
duidelijk dat Lee Hoi San zich inhoudt tegen hem. Helaas redt het
hierdoor net niet het niveau wat het zou moeten zijn. En eigenlijk is
dit de gehele film het geval. Ook Kong Do houdt zich in tegen hem. Niet
zo een slimme keuze dus van de persoon die hem gecast heeft voor deze
rol. Misschien was het wijzer om een jongere acteur te nemen. Cliff Lok
is namelijk eigenlijk iets te oud voor de rol die hij hier moet
neerzetten.
Over het algemeen genomen
behoort 'Drunken master slippery snake' dus absoluut tot de betere kung
fu films. Hij zit prima in elkaar en is zeker van begin tot het einde
vermakelijk. Het enige minpuntje is dat hij qua actie wat te kort
schiet. Cliff Lok valt uit de toon bij de rest van de acteurs en
hierdoor is het eindgevecht ook niet bevredigend. Was dit wel het geval
geweest dan had de film absoluut tot de klassiekers van het genre
gerekend kunnen worden. Nu komt hij helaas niet boven de middenmoot uit.Copyright
kungfufilms.nl (2007) |