|
Jaren geleden sloten twee grote
bendes uit Hongkong een verbond. Hun leiders, Hung (Yuen Biao) en Lui
Fan (Chan Wai Man) maakte de afspraak elkaar niet meer te bestrijden.
Een echte samenwerking was het niet te noemen. Het draaide meer om
wederzijds respect en de afspraak elkaar met rust te laten. Jaren lang
wordt deze afspraak in ere gehouden. Dit zorgde er uiteindelijk voor dat
Hung aan een natuurlijke dood komt te overlijden. Maar een bende zonder
leider is natuurlijk helemaal niets. Aangezien Hung een zoon heeft is
hij degene die de plek van zijn vader in moet nemen. Alleen Georgie Hung
(Daniel Wu) is in al die jaren ver weg van de hele maffia gehouden en
buiten dat is hij homo. Toch besluit de jongere broer van Hung (Law Kar
Ying) samen met zijn zoon (Chapman To) naar Thailand te gaan om Georgie
te halen. Maar door een misverstand zien ze Georgie’s beste vriend Sam (Eason
Chan) voor Georgie aan. De twee vrienden lijkt het een goed idee om dit
misverstand maar voort te zetten. Want Georgie voelt er niet voor om
maffia leider te worden. Sam droomde al zijn hele leven hiervan dus de
keuze was snel gemaakt. Samen reizen ze af naar Hongkong. Hier proberen
ze het toneel stuk verder op te voeren. Maar Sam blijkt niet echt
geschikt als maffia leider. Natuurlijk is het Georgie die zijn vriend
steeds moet redden. De hele tijd houden ze hun geheim verborgen. Tot het
moment komt de gehele bende ontdekt hoe het allemaal in elkaar steekt.
Ze hebben een leider die homo is en hij is ook nog eens niet de zoon van
hun overleden baas. Erg verwarrend allemaal en als Sam dan ook nog eens
ontvoerd wordt voelen ze er niets voor om hem te redden. Gelukkig is het
Georgie die de boel weer op gang weet te krijgen.
In eerste instantie lijkt dit weer een goede basis voor
een flauwe Hongkong komedie. Homo grappen in combinatie met de bekende
maffia praktijken. Maar opvallend genoeg is het een hele andere mix dan
je in eerste instantie zou verwachten. Voor de nog jonge Stephan Fung
was dit zijn regie debuut. Dit is wat waarschijnlijk zorgde voor deze
verrassende invalshoek. ‘Enter the phoenix’ is namelijk een volwassen
mix van komedie, actie en drama. Vooral het laatste is erg goed gedaan.
Het personage van Daniel Wu is al op jonge leeftijd door zijn vader weg
gestuurd naar een kostschool. Dit is iets wat hij nooit heeft kunnen
verwerken. Hierdoor is het contact tussen vader en zoon flink verstoord.
Nu is zijn vader dood en is de kans dit uit te spreken compleet
verdwenen. Dit zorgt op meerdere momenten in de film voor goede
emotionele scènes. Zonder moeite wordt er daarna weer overgeschakeld
naar frisse grappen en nodige onzin. De personages van Chapman To en Lwa
Kar Ying zijn hoofdzakelijk de gene die hiervoor zorgen. Ze zijn wat
onhandig en houden er maar rare ideeën op na. Vooral Chapman To is erg
vermakelijk. Zonder enig gevoel voor eigenwaarde bespot zijn personage
zichzelf. Hij is seksueel gefrustreerd, heeft zichzelf niet onder
controle met alcohol en is eigenlijk gewoon een klein kind. Verder zijn
het stuk voor stuk complete en goed uitgewerkte personages. Op de hoes
valt te lezen dat Jackie Chan de producent was en een gastrol zou
hebben. En inderdaad hij is aanwezig. Alleen dit duurt niet langer dan
15 seconden. Yuen Biao zijn rol is iets groter. Hij is hoofdzakelijk aan
het begin van de film te zien. Helaas geen actie van deze meesterlijke
acrobaat. Toch is zijn aanwezigheid een toevoeging aan het geheel. Een
andere veteraan die een rol heeft is Chan Wai Man. Hij heeft de grootste
rol van de drie. En het blijft een indrukwekkende verschijning. Want
ondanks dat hij tegen de zestig moet lopen is zijn lichaam nog steeds zo
afgetraind als vroeger. Tevens heeft hij in het echte leven ook banden
met de maffia en de rol is hem dus op het lijf geschreven. Voor de echte
actie fans is het wel even wachten geblazen tot de laatste twintig
minuten. Tussen door wordt er wel wat geschoten maar van echt vechten is
er geen sprake. De actie is opgebouwd uit korte shots die van dichtbij
gefilmd zijn. Daniel Wu staat aardig zijn mannetje en toont dat hij zijn
Wu shu achtergrond waardig is. Natuurlijk worden er door dit gevecht de
nodige grappen verwerkt. En dit maakt het tot een waardige afsluiter van
een bijzonder verrassende film. Zeker een aanrader als je een leuke
avond wil hebben met een Hongkong film die oude tijden doet herleven.Copyright
kungfufilms.nl (2005) |
