|
Als je vader een kung fu meester is zou
je toch op zijn minst verwachten dat hij ook zijn zoon kung fu zal
leren. Voor Ling (Elton Chong) is dit helaas niet het geval. Sterker nog
hij wordt weggestuurd om zelf maar ergens kung fu te gaan leren. Dit
pakt voor hem niet al te positief uit. Ling is namelijk een nogal
zonderling persoon en echt veel begrepen van het leven heeft hij niet.
Hij doolt dus ook maar wat doelloos alleen rond zonder echt een leraar
te vinden. Wat hem wel regelmatig lukt is mensen lastig vallen. Het
gevolg hiervan is dat hij al meerdere malen in elkaar geslagen is. Op
zich kan hij hier best mee omgaan en het begint zelfs al een beetje te
wennen. Maar als hij zonder echt duidelijke reden opeens door acht kung
fu meesters afgetuigd wordt knapt er iets in hem. Hij wil er alles aan
doen om het deze heren en dames betaald te zetten. Maar dit gaat
natuurlijk niet zonder enige training. Door meer geluk dan wijsheid
vindt hij een geiten houdende oude kung fu meester. Deze neemt hem op in
zijn huis en laat hem allerlei klusjes doen. Helaas komt er van kung fu
leren niet echt veel. De oude man geeft alleen maar cryptische tips en
Ling
kan hier maar weinig van maken. Later ontdekt
Ling
dat zijn nieuwe leraar een vijand is van dezelfde acht meesters die hem
zo vernederd hebben. Helaas is het dan te laat. In een gruwelijk en
oneerlijk gevecht wordt de oude man afgetuigd en voor dood achter
gelaten. Als Ling
hem eindelijk bereikt heeft is hij nog net op tijd om zijn leraar de
laatste adem uit te horen blazen. Razend zweert hij op wraak. Er is
alleen één klein probleem. Zelf is hij hier nog steeds niet toe in
staat. Er zit niets anders op dan zelf te trainen en naar inspiratie te
zoeken. Gelukkig vindt hij deze als hij op het strand een krab en een
slang ziet vechten.
Het kijken van een Koreaanse kung fu
films is altijd weer een avontuur op zich. Je weet nooit wat je kan
verwachten en helaas is de kwaliteit niet altijd even goed. Voor de
films van IFD of ASSO Asia wat onderleiding stond van Godfrey Ho gold
dit helemaal. Vaak zijn dit knip een plak werkjes waar geen directe lijn
in terug te vinden is. Toch hangt er altijd wel een bepaalde
entertainment waarde aan. Het onvoorspelbare is hun grote kracht en soms
pakt dit positief uit.
Zoals verwacht stelt het verhaal
bijzonder weinig voor. Eigenlijk is het niet meer dan een gegeven en
zelfs dit is nog te veel credit. De motieven van de personages zijn
namelijk totaal onduidelijk en onlogisch. Tijdens wat zo maar een
wandeling lijkt, wordt de hoofdpersoon vreselijk in elkaar geslagen.
Hierdoor voelt hij zich schijnbaar vernederd en zint hij op wraak.
Alleen emotioneel lijkt het hem eigenlijk niet zo veel te doen. Al
spelende gaat hij verder met zijn leven en werkt hij naar zijn ultieme
daad, de wraak toe. Normaal gesproken zoekt zo iemand dan een leraar en
begint met koele trainingen. Hier is dit niet nodig en onze held lummelt
gewoon wat door. Hij vindt uiteindelijke wel een leraar maar deze geeft
hem alleen maar cryptische tips. Natuurlijk wordt deze leraar vermoord.
Dit helaas voordat hij uitleg heeft gegeven voor zijn onduidelijke
uitingen. Hiermee heeft de hoofdpersoon een extra reden voor wraak. Hij
kan namelijk nu de dood wreken van iemand met wie hij totaal geen
emotionele band had. Het raakt dus allemaal kant nog wal. Maar toch
heeft de film een aardige entertainment waarde. De personages op zich
zelf zijn namelijk bijzonder grappig. De hoofdpersoon brengt zijn tijd
bijna de gehele film pratend tegen zichzelf door. De cast van de film
bestaat dus ook uit niet meer dan tien man. Geen figuranten te zien.
Een verklaring zou kunnen zijn dat men liever niet geassocieerd wilde
worden met deze prutsende filmmakers. Een reden om het gebied waar ze
aan het werk zijn te mijden als de pest.
Elton Chong zijn personage lijkt een
kruising te zijn tussen Jackie Chan en Bruce Lee. Het ene moment is hij
een clown en het andere opeens serieus. Voor zijn uiterlijk is er
gekozen om hem meer op Jackie Chan te laten lijken. Natuurlijk heeft hij
zijn haardracht en bouw hiervoor al mee. De kleding doet erg denken aan
de stijl van 'The young master'. De naam van de oude leraar is mij
helaas niet bekend. Wat wel onmiddellijk opvalt is zijn 'Catweasel'
achtige uitstraling. Hiermee is eigenlijk meteen ook het bruggetje
geslagen naar de Engelse humor die de film rijk is. Waarschijnlijk komt
dit door de persoon die de Engelse bewerking heeft gedaan. De dialogen
zijn namelijk super droog en vermakelijk. Opmerkingen als 'Why is there
always a reason why I can't fight you' zijn natuurlijk meer dan briljant
te noemen.
Er valt ook maar niet te ontkomen aan
het idee dat er slechts een persoon is geweest die alle stemmen heeft in
gesproken. Ieder stemgeluid is namelijk zo extreem en onnatuurlijk dat
het haast niet anders kan. Het meest stoere en brede karakter van de
film heeft dus ook een bijzonder hoge en kinderlijke stem (laten we het
feit dat hij in een luipaard housebroek rond loopt maar even niet
noemen). Alleen voor de dames is er waarschijnlijk nog even een vrouw
geweest die haar hulp verleend heeft. Hun stemmen zijn in vergelijking
met de mannen normaal.
Voor de muzikale ondersteuning zijn
aardig wat klassiekers bij elkaar gesprokkeld. De 'Peter Gunn theme' is
hiervan de meest opvallende. Grappig is ook dat het gehele nummer gewoon
gebruikt wordt. Het zit onder een gevecht van Elton Chong tegen een
'Dronken meester' met overgewicht. Dit gevecht is een combinatie tussen
kung fu en WWF worstelen en heeft dus ook plaats in een boksring in de
duinen. Verder zou alle muziek makkelijk hun oorspong kunnen hebben in
de erotische films uit de jaren zeventig.
Heel eerlijk gezegd mag je de film
voor de kung fu overslaan. Elton Chong blinkt nergens in uit en zijn
bewegingen zijn slordig. Hij verdient absoluut respect voor het feit dat
hij het allemaal wel gewoon doet. Van Eagle Han zou je absoluut meer
mogen verwachten. Hij laat hier maar weinig indrukwekkends zien. Sommige
gevechten zijn nog best grappig te noemen maar dit komt meer door de
dommigheid van de personages.
Vreemd genoeg is 'Fist of the
golden monkey' bijzonder vermakelijk om te kijken. Het is allemaal zo
bizar dat het leuk wordt. De basis doet denken aan iedere andere
standaard kung fu film. De uitvoering is alleen net even anders. Zelfs
de titel klopt namelijk niet met de film. Je zou namelijk apenstijl
verwachten maar de gekozen stijl is krab. Jawel, je leest het goed, zo’n
klein beestje uit de zee. 'Fist of the golden crab' was dus een betere
keuze geweest. Mocht je een foute filmavond in de planning hebben dan
mag deze absoluut niet ontbreken. Ik weet namelijk zeker dat je over de
grond gaat van het lachen. Copyright
kungfufilms.nl (2007) |
