Gekleed in een zwarte
broek en shirt trekt een eenzame kung fu meester (Kwan Fung) door het
land. Het enige wat hij bij zich lijkt te hebben is een tas. Hierop valt
te lezen dat hij expert is in het corrigeren van slechte kung fu. Iedere
kung fu school die hij tegenkomt brengt hij dus ook een bezoek. Erg veel
moeite hoeft hij alleen niet te doen in deze gevechten. Zijn vaardigheid
is namelijk vele malen beter dan die van zijn tegenstanders. Als hij weg
loopt van zijn laatste overwinning loopt hij een kung fu meester en drie
leerlingen tegen het lijf. Natuurlijk kan hij het niet laten om ook met
hen het gevecht aan te gaan. Moedig werpen de leerlingen zich in de
strijd. Helaas zijn ze door hun jonge leeftijd niet opgewassen tegen de
doorgewinterde vechter. Ook hun meester (Hou Chao Sheng) kan de klus
niet klaren. Vernederd druipt het viertal af. Degene die er het meest
mee zit is natuurlijke de meester. Hij schaamt zich vreselijk en vindt
dat hij zijn voorouders vreselijk teleurgesteld heeft. Diezelfde avond
nog besluiten de drie leerlingen dat er wraak genomen moet worden.
Aangezien hun leraar ook verslagen is achten ze hem alleen niet kapabel
om hen te trainen. Met dit in gedachten gaan ze er in de nacht van door.
Er wordt besloten alle drie een eigenweg te gaan en te zoeken naar
iemand die ze kung fu kan leren. Na een half jaar, op de verjaardag van
hun meester spreken ze af terug te komen. Ze hopen dan goed genoeg te
zijn om wraak te nemen.
Iedereen kan zich
waarschijnlijk 'Monkey kung fu' wel voor de geest halen. Een nogal
afwijkende Shaw film die meer tussen de individueel geproduceerde kung
fu komedies thuis hoort. De regie was in handen van Lo Mar en het
eindresultaat bijzonder meeslepend. Maar voor Lo Mar was één film van
dit kaliber niet genoeg. Opvolgend maakte hij 'Five super fighters', een
film die niet onder doet voor 'Monkey kung fu' en dus op en top vermaak
is.
Het verhaal is heel
simpel en dient louter als excuus voor heel veel kung fu en
trainingsscènes. Natuurlijk is er hier tussendoor wat humor verwerkt.
Dit zijn geen grappen van hoog niveau en originaliteit hoef je ook niet
echt te verwachten. Toch krijgt Lo Mar het voor elkaar om met deze
ingrediënten een goed lopende film te maken. Eigenlijk gebruikt hij de
basis die voor elke kung fu film wel van toepassing is. Hier geeft hij
zijn eigen draai aan door niet met één maar drie leerlingen te werken.
Bij drie leerlingen horen natuurlijk ook drie meesters. De personages
zijn kleurrijk en spreken goed tot de verbeelding. Alleen doordat het om
drie leerlingen en meesters gaat wordt er niet heel diep op de stof in
gegaan. Dit wordt ook nog eens versterkt doordat ze de leraren ook nog
eens moeten zoeken. Hier gaat tijd in zitten en dat gaat weer te koste
van de personages. Maar aankleding en bepaalde fysieke kenmerken kunnen
een boel doen.
Het
allerbelangrijkste voor deze film is kung fu. Vanaf het begin af aan
wordt er geknokt en dit houdt pas op bij het einde. Om dit echt boeiend
te houden moet je van goede huize komen. Hsu Shia is zeker iemand die
hier het talent voor heeft. Hij werkte samen met Yuen Wo Ping aan de
choreografie van onder andere Jackie Chan's 'Drunken master' en
regisseerde films als 'Lion vs lion'. De choreografie doet enigszins
denken aan 'Monkey kung fu' maar neemt geheel zijn eigen wending. De
basis van de drie hoofdrolspelers ligt in de apenstijl. In dit geval is
het alleen geen Gibbon stijl maar een andere variant. Er wordt dus ook
geen gebruik gemaakt van de slappe lange armen die 'Monkey kung fu'
typeren. Ook is het niet de bekende apenstijl die er gebruikt wordt. Er
wordt dus geen aap nagedaan en het zit hem meer in bepaalde sprongen en
trappen met ongestrekt been. Naast de ongewapende gevechten wordt er ook
met wapens gevochten. De keuze hierbij is gevallen op de speer, stok en
het zwaard.
Opvallend is dat Lo
Mar voor deze film met vrij onbekende acteurs werkte. Allemaal hebben
ondertussen flink wat films op hun naam staan. Maar tot de echte top
zijn ze nooit gaan behoren. Dit neemt niets weg van de manier waarop ze
hier hun rol neerzetten. Alles gaat duidelijk met plezier en vol
overgave. Er is alleen niemand die er echt uitspringt. Op kung fu gebied
is dit absoluut Kwan Fung. Hij speelt de schurk van het verhaal. Maar
doordat hij zich bijna continue verbergt achter een strohoed is het
lastig om hem in je op te nemen. Daarnaast vond iemand het nodig om hem
in een strakke zwarte broek te kleden. Niet echt een slimme keuze want
zijn benen zijn wat aan de dunne kant. De tweede plaats wat kung fu
betreft gaat naar Wong Mei Mei. Een bijzonder flexibele dame. Ondanks
dat het haar aan kracht soms wat ontbreekt maakt ze er een bijzonder
indrukwekkende show van. Verder blijven de heren ergens op het
gemiddelde steken. Het bijzondere hiervan is dat er ook rekening mee is
gehouden in het verhaal. De beste prestatie op acteer gebied wordt
neergezet door Lam Fai Wong. Hij brengt een van de 'eight drunk
immortals' tot leven. Hij is heel duidelijk een karakter acteur en wordt
hier ook op de juiste wijze gebruikt. Over het algemeen genomen gaan
zijn personages nog wel eens over de top. Hier is dit gelukkig niet het
geval.
Visueel is alles in
de stijl zoals je mag verwachten van de Shaws. Voor een groot deel werd
er buiten opgenomen maar plotsklaps kan er zomaar doegde studio in
gelopen worden. Hierbij wordt flink uitpakt. Kneuterige huisjes compleet
met watervallen en ganzen die in het watertje rond zwemmen. Dit alles
wordt ondersteund door muziek uit de DeWolf bibliotheek. Het gaat hier
om opvallend vrolijke deuntjes en vooral de intro spant hiermee de
kroon.
'Five
super fighters' is een van de Shaw klassiekers. Misschien behoort hij
niet tot de standaard Shaw film maar vermakelijk is hij zeker. Dit is
absoluut knap want de gehele film zit bommetje vol met Kung fu film
clichés. Maar waarom een concept veranderen wat werkt. Je zou zelf nog
kunnen zeggen dat Lo Mar het hier nog net ietsje beter heeft gemaakt.
Hij geeft namelijk een compleet andere draai aan het standaard wraak
verhaal. 'Five super fighters' mag dus ook niet in je collectie
ontbreken.
Copyright
kungfufilms.nl (2006) |