Chow Yun Fat in een van zijn meest stoere rollen, een Harley Davidson rijder met blokhead en tatoeages. Niks geen geraffineerde gangster, maar een ruige straatcrimineel. Daarentegen is het karakter wat Simon Yam neerzet van hele andere aard, een homoseksuele psychopaat die alles doet uit stijloverweging en niets te ver vind gaan. Twee geweldige personages om tegen over elkaar te hebben staan en ze zetten elkaar ook regelmatig schaakmat omdat ze elkaars gelijken zijn in inventiviteit, alleen het motief is anders. Ringo Lam heeft de film een behoorlijk grimmig karakter mee gegeven, en zet Jeff neer als een geest uit het verleden die terug komt om alles wat fout ging recht te zetten. In een van hun stand offs vliegen de kogels in de stijl van  “The Matrix” letterlijk om je oren. Wat actie betreft komt alles aanbod vuist gevechten, autoachtervolgingen en schietgevechten. Alles even stijlvol gefilmd en niks gaat echt over de top. Ann Bridgewater heeft diverse dansscènes in de film die het eigenlijk allemaal net niet hebben, ze zijn wel functioneel en passen goed in de stijl van de film maar de choreografie heeft het net niet en het valt allemaal net buiten het ritme van de muziek. Zeker een  Chow Yun Fat film die gezien moet hebben.