Als er iemand is die zijn stempel op de moderne Koreaanse filmindustrie gedrukt heeft dan is het Jung Doo Hong wel. Dit deed hij hoofdzakelijk op het gebied van choreografie. Hij was verantwoordelijk voor de actie in vele succesvolle titels waarvan onder anderen 'The restless', 'City of violence' en recentelijk het internationale 'Mongol'. Maar ook als acteur weet hij zich aardig te redden. Dit meestal in de bijrollen maar toch is hij een opvallend karakter. Met dit allemaal in gedachte is het dus best interessant om meer van zijn werk te bekijken. Hiervoor komt dus ook de film 'Gang fight' uit 2006 in aanmerking. Een komedie met een aardig vleugje drama en leuke dosis actie.

Het gevaar van 'Gang fight' schuilt in de verwachting die je er van hebt. De titel en trailer doen vermoeden dat het hier om een knallende actiefilm gaat. Echter is de realiteit anders. Het gaat hier meer om een dramatische komedie. Het is dus zaak je verwachting van de film bij te stellen. Als je dat eenmaal gedaan hebt dan kan je de film een stuk beter waarderen. Het verhaal heeft een leuk sfeertje en goede karakter opbouw. Het draait hier vooral om mensen die zonder de aanwezigheid van een ander maar weinig voorstellen. Zo gaan twee jongens die zichzelf een held waanden van alles naar niets. Ze glijden steeds verder af tot ze zichzelf er niet meer uit kunnen trekken. Hierdoor belanden we in de ene sneue situatie na de andere. Ondanks dat het allemaal verdrietige momenten zijn komen ze toch komisch over. De hoofdpersonages zijn namelijk nogal aan de domme kant. Dit wordt zo gebracht dat het allemaal dagelijkse situaties kunnen zijn. De grappen gaan dus niet tegen het cartooneske aan. Hierdoor wordt ook meteen bewezen dat niet iedereen geschikt is om gangster te zijn. Je kan het namelijk nog zo graag willen maar als het niet in je karakter zit houdt het op. Hierdoor heeft de film een bijzonder originele benadering maar helaas is de vordering wat traag. Een euvel wat zich eigenlijk in alle Koreaanse films wel voor doet en je moet liggen.

Zoals gezegd speelt humor een belangrijke rol in 'Gang fight'. Hoofdzakelijk is het MC Mong die hier verantwoordelijk voor is. Hij weigert ook maar iets serieus te nemen en belemmert hierdoor zijn eigen voortgang. Er valt goed te lachen om zijn rare gedragingen. Helaas is het wel zo dat er een boel verloren gaat in de vertaling. Ook is er een aardige kennis van de situatie van Korea en hun gebruiken vereist. Zo geeft het personage zangles aan grote groepen oudere vrouwen. Dit doet hij als een soort televisie priester met een nogal aparte keuze voor muziek. Elk nummer heeft een seksuele lading en zijn manier van zingen is nogal overdreven. Met meer kennis van de achtergrond van deze nummers zou het waarschijnlijk nog grappiger zijn. Maar ook de intonatie van de woorden zou het leuker kunnen maken. Helaas gaat hier dus een boel verloren. Zijn vader is al net zo clown met een gebrek aan realiteitsgevoel. Hij leeft nog in zijn schooljaren en heeft een enorm grote mond. Een ander is weer totaal niet bij de les en continue in gedachten verzonken. Niet echt handig als je doktersassistent bent en hierdoor gaan er dus ook wat vervelende dingen mis.

Zoals gezegd was Jung Doo Hong voor 'Gang fight' de choreograaf. Op zich heeft hij dit klusje netjes gedaan. Hij zet een realistische en geloofwaardige manier van vechten neer. Het gaat er hard aan toe en de technieken zijn goed gekozen. Door het realisme misschien niet strak uitgevoerd maar dit heeft wel wat. Er ontstaat meer een probleem bij de montage. Deze bestaat uit flitsen en korte stukken en hierdoor wordt het allemaal wat rommelig. Jammer maar het lijkt er niet op dat dit een echte martial arts film moest worden. De gevechten zijn dus ook duidelijk bijzaak.

Copyright kungfufilms.nl (2008)