Het gebruik van opium in China neemt steeds meer toe. De drugs maakt de mannelijk bevolking zwak en ziek. Dit draagt niet echt bij in de liefde voor de vreemdeling die het land overspoelen en het spul verkopen. Wong Fei Hung (Wong Gok) maakt zich ernstig zorgen om deze situatie en probeert waar hij kan er voor te zorgen dat zijn landgenoten van de opium afblijven. Dit is natuurlijk een doorn in het oog van een groep, die hoofdzakelijk uit Engelsen bestaat, Zij halen enorme winst uit de handel in opium. Maar een van de leden denkt een oplossing te hebben. Hij is zelf een van de weinige Chinese uit de groep en ook nog eens een prins (hung Yan Yan). Hij is namelijk bevriend met Chan So (DonnieYen) die beter bekend is als Beggar So. Chan So is erg rijk maar kreeg zijn bijnaam omdat hij van zijn vader op de eerste en de vijftiende van de maand moet bedelen om zijn eten. Dit om goed te beseffen hoe gezegend hij is met al deze rijkdom. Hij heeft een goed hart, maar is misschien een beetje naïef door zijn jonge leeftijd. De prins weet maar al te goed dat Chan So de enige is in Fu Shan die zich op kung fu gebied kan meten tegen Wong Fei Hung. Zonder enige moeite wordt Chan So er van overtuigd dat opium helemaal niet zo slecht voor je is en dat Wong Fei hung zijn strijd alleen maar voert voor persoonlijk roem. Hierdoor gaan de twee heren elkaar behoorlijk dwars liggen met alle gevolgen van dien. De prins en de Engelse lijken hun zin te krijgen en Wong Fei Hung delft het onderspit. Maar pas als Chan So verslaafd aan opium raakt ziet hij de ware aard van de prins. Depressief door zijn falen trekt hij zich terug om na enige tijd door Jean (Sheila Chan) weer betrokken te worden bij wat er in de echte wereld gebeurt. Hij schiet Wong Fei Hung te hulp om samen de mensen die hun volk te gronden richten te verslaan.

Een film uit de hoogtijdagen van het New wave genre. Het is dus ook redelijk logisch dat de gevechten versneld zijn. Er is regelmatig gebruik gemaakt van een touwtje. Het verhaal bestaat uit een standaard goed tegen slecht met de nodige humor en romantiek er door heen gevlochten. Dit zorgt voor een goed afwisselend geheel alleen je moet wel van de typische flauwe Chinese humor houden. Gekke bekken trekken, grote voortanden en extreme situaties passeren dus ook de revue. Gelukkig overheerst dit de film niet en zijn het eigenlijk maar een paar acteurs die hier in meewerken. Voor de rest is de film redelijk serieus. Donnie Yen laat fantastische zien hoe hij zijn lichaam onder controle heeft. Hoofdzakelijk werkt hij met benen  en gebruikt zijn armen maar weinig. Voor de mensen die meer arm technieken willen zien is er een verbluffend gevecht tussen Wong Fei Hung en een Koreaanse meester. Zittend aan een tafel ontstaat er een hevig strijd met een Ginseng wortel als inzet. Dit is een gevecht waar letterlijk de vlammen van afslaan. Ondanks dat de gevechten er erg goed uitzien is er toch nog wel wat op aan te merken. Ten eerste zijn het er nogal weinig en zijn ze over voordat je er erg in heb. En ten tweede er is niet echt aandacht besteed aan het verwijderen van de touwtjes. Je ziet dus regelmatig de kabels waaraan de acteurs vast zitten en dit is jammer. Dit en meerdere schoonheid foutjes geven het gevoel dat de film haastig afgemaakt is. De gefilmde beelden zijn oké, maar de afwerking aan de regie tafel is niet helemaal perfect. Toch weet de film zeker te vermaken ook al behoord hij niet tot de top. Het sfeertje en het verhaal ligt erg in de lijn van het succes volle 'Once upon a time in China' en hierdoor zal de film het zeker goed moeten doen bij de liefhebber van deze film. Vooral het laatste gevecht houdt je op het puntje van je stoel, want Donnie Yen is hier wel erg op dreef. Geen perfectie, maar wel vermaak en zeker de moeite van het kijken meer dan waard.

Copyright kungfufilms.nl (2004)