Het is rond 1930 en
kung fu is bijzonder populair in Foshan. In de stad is zelfs een straat
waar alle kung fu scholen samen hun onderkomen hebben. Iedereen leeft
gebroederlijk samen en iedereen wordt in zijn waarde gelaten. Ip Man (Donnie
Yen) benadert deze gekte op geheel eigen wijze. Trainen doet hij alleen
maar regelmatig spart hij vriendschappelijk met zijn vrienden. Soms
hebben deze wedstrijden een wat zwaardere aard. Maar zelfs dan verliest
hij het respect voor zijn tegenstander niet. Een gevecht verliezen kan
een kung fu meester immers zijn klandizie kosten. Vaak sluit hij dus ook
zijn deuren als hij met een echte meester vecht. Dit doet hij ook voor
Jin Shan Zhao (Fan Siu Wong), een arme kung fu meester uit het noorden.
Toch is het gevecht anders dan normaal. Die dag had Jin Shan Zhao
iedereen verslagen in Foshan behalve Ip Man. Buiten het huis staan dus
ook drommen mensen die het gevecht willen zien. Het enige wat ze kunnen
is afwachten tot de deuren weer open gaan. Pas dan zullen ze zien wie de
winnaar is. Wat gehoopt wordt gebeurt en Ip Man is de winnaar van het
gevecht. Hiermee redt hij de eer van Foshan en maakt hij zichzelf meteen
tot de grote meester van de stad. Iedereen wil hem nu als leraar maar Ip
Man voelt hier niet veel voor. Uiteindelijk hoeft hij deze keuze ook
niet te maken want de Japanse invasie beëindigd het leven zoals ze in
Foshan gewend waren. Ip Man verliest zijn huis en wordt gedwongen om een
arm leven te leiden. Zijn kung fu training geraakt op de achtergrond en
hij moet werken voor de kost. Maar ook nu lukt het hem niet om
onopvallend door het leven te gaan. Al snel wordt hij opgemerkt door
Miura (Ikeuchi Hiroyuki), een Japanse generaal. Deze probeert Ip Man te
dwingen om de Japanners Wing Chun te leren. Ip Man gaat liever vechtend
ten onder dan dat hij zichzelf op deze manier aan de Japanners bindt.
Een keuze die grote gevolgen zal hebben.
Als er één kung fu
systeem momenteel wereldwijde bekendheid geniet dan is het Wing Chun
wel. Met zijn duidelijke regels en strakke bewegingen is het een
bijzonder praktische vorm van martial arts. De man verantwoordelijk
hiervoor was niemand minder dan Ip Man. Hij bracht een ware revolutie op
gang op kung fu gebied en veranderde de regels. Al jaren werd er
gesproken over het maken van een film over zijn leven. Plannen die maar
geen doorgang vonden tot dat Wilson Yip begon aan 'Ip Man'. Donnie Yen
leek de beste man voor de hoofdrol en eind 2008 kon iedereen in Hongkong
de film in de bioscoop zien.
Dat het maken van
deze film bijzonder serieus genomen moest worden moet Wilson Yip
duidelijk geweest zijn. Er zijn wereldwijd bijzonder veel beoefenaars
van de stijl en allen zullen ze deze film kritisch gaan bekijken. Ip Man
moest dus ook op de juiste wijze neergezet worden. Op het verhaal valt
dus ook weinig tot niets aan te merken. Of het historisch honderd
procent correct is valt te bezien maar Ip Man wordt op prachtige wijze
neergezet. China heeft er naast Wong Fei Hung, Fong Sai Yuk en Huo Yuen
Jia dus ook een nieuwe held bij. In de film worden de juiste elementen
met elkaar vermengd. We krijgen dus ook verscheidene lagen
voorgeschoteld. De relaties van de personages onderling lijken prima te
kloppen. Regelmatig wordt er terug verwezen naar een eerder gebeurtenis
en dit geeft het allemaal een gevoel van echtheid. Ieders motief lijkt
goed gegrond en er blijkt overduidelijk dat er in het script van deze
film veel tijd is gaan zitten. Natuurlijk zijn er elementen waar je niet
aan kan ontkomen voor een martial arts film. Er moet altijd een vijand
zijn. Hier betreedt de film een klein beetje de clichés. Verwijten
hoeven we hierover niet te maken want anders dan dit kan het gewoon
niet. De Japanners in het verhaal vervullen hun rol dus ook zoals het
hoort. De meesten zijn uiterst gemeen en hebben maar weinig respect voor
de Chinezen. Het enige wat niet helemaal te rijmen valt is dat er
gesuggereerd wordt dat door het gevecht wat Ip Man had de revolutie op
gang kwam. Ik denk dat hier het verzet dat in die tijd gerust aan het
werk was iets te kort gedaan wordt.
Voor de rol van Ip
Man verloor Donnie Yen aardig wat kilo's. Tevens sprak hij veel met
diens zoon Ip Chun. Hierdoor weet hij de grootmeester bijzonder goed
neer te zetten. Deze rol is ook anders dan wat Donnie Yen gebruikelijk
neerzet. Zijn spel is rustiger en beheerster en dit staat hem goed. De
andere acteurs zetten ook erg sterke rollen neer. Van Simon Yam valt
natuurlijk ook niet anders te verwachten maar Fan Siu Wong scoort
bijzonder goed. Dit zou wel eens zijn grote doorbraak kunnen zijn. Ook
de Japanse acteur Hiroyuki Ikeuchi zet zijn rol bijzonder stabiel neer
en zo kan ik nog wel even doorgaan. Er is niemand die uit de toon valt
of misplaatst lijkt.
Voor een film als
deze is de actie van groot belang. Het is dus ook niet voor niets dat
Sammo Hung hier als choreograaf gevraagd werd. Hij maakte immers al
eerder vele succesvolle films die Wing Chun als gevechtstijl hadden. Er
valt niet anders te zeggen dat hij zichzelf hier werkelijk overtreft. De
getoonde technieken zijn realistisch en stralen kracht en
doeltreffendheid uit. Vaak zie je in kung fu gevechten een bepaald ritme
terug maar dit is hier niet het geval. Dit maakt de gevechten
afwisselend en boeiend. Het contrast tussen het korte en directe Wing
Chun en de andere stijlen wordt duidelijk weergegeven. Vooral Fan Siu
Wong levert hiervoor een voortreffelijk prestatie. Het is dus ook te
hopen dat hij nu eindelijk de kans krijgt die hij al jaren verdient. Een
doorbraak zou voor hem en ons geen kwaad kunnen. Donnie Yen is
meesterlijk als altijd en toont dat hij de afgelopen maanden niet
verspild heeft. Hij laat het principe van Wing Chun duidelijk en netjes
zien. De opzet om te laten zien dat Wing Chun superieur is over de
andere vechtstijlen is hier duidelijk gelukt.
Tijdens het kijken
van de film valt de muziek op positieve wijze op. Het doet allemaal wel
een beetje denken aan de 'Once upon a time in Chcina' trilogie. Maar er
zijn ergere dingen om een vergelijking mee te moeten trekken. Hierdoor
krijgt de film een lekker heldhaftig sfeertje mee en voelt het allemaal
meteen vertrouwd.
Om het hele feest
compleet te maken zijn er diverse prachtige sets gebouwd. Vanuit het
niets is er een complete winkelstraat herrezen in de perfecte stijl van
1930. Ook Ip Man's huis ziet er werkelijk prachtig uit. Alles voelt heel
compleet en levendig aan en eigenlijk is de stijl te vergelijken met 'Fearless'.
'Ip
Man' is een film geworden die werkelijk alles op de juiste plek heeft.
Een goed en boeiend verhaal met meerdere lagen, mooie sets, prachtige
actie, voortreffelijk acteurs en de introductie van een Chinese legende
aan de wereld. Iedereen die Wing Chun beoefent zal dus ook met trots
naar deze film kunnen kijken. Misschien is het verhaal maar deels waar
maar dat zou de pret niet mogen drukken. De film is super vermakelijk en
behoort bij iedere martial arts film liefhebber in de kast.
Copyright
kungfufilms.nl (2009) |