|
Er heerst onrust in de gelederen van de
Tien Yi Tong. Hier besluit Hung Sing Tien (Chang
Pei Shan), de tweede man mooi gebruik van te maken.
Eigenhandig lokt hij zijn baas (Lau Gong) in de val en met een
verborgen wapen weet hij hem ernstig te verwonden. Dit alles doet hij in
het bijzijn van zijn broer. Deze is het totaal niet met deze actie
eens. Maar verzet heeft weinig zin aangezien Hung Sing Tien een compleet
leger heeft klaar staan. Ernstig gewond weet de leider te ontsnappen.
Nog net voordat hij sterft weet hij te vertellen wie de dader was en
zijn zegel aan de zesde leider mee te geven. Deze komt meteen in actie
en gaat op weg om de andere leiders van de clan te waarschuwen voor dit
verraad. Hung Sing Tien ontdekt dit en gaat hem razend snel achterna.
Het duurt dus ook niet lang voordat hij hem ingehaald heeft. De zesde
leider levert een dappere strijd maar het ziet er niet naar uit dat hij
gaat winnen. Hij vlucht en weet zijn achtervolgers een aardig eind
achter zich te laten. Net als hij merkt dat hij bijna zal sterven
ontmoet hij Jin Fei (Ti Lung). Deze wil echter niets met hem te maken
hebben. Bij het aanzicht van het bebloede zwaard mompelt hij ‘als je een
zwaard hanteert is het doden of gedood worden’. De zesde leider sterft
voor zijn voeten net nadat hij verteld heeft wat er allemaal gebeurd is. Jin Fei weigert het om hierbij betrokken te raken maar net als hij zich
omdraait staat Hung Sing Tien voor hem. Jin Fei zegt hem dat hij niets
weet en er ook niets mee te maken wil hebben. Dit is niet echt iets wat
Hung Sing Tien wil geloven en hij valt hem aan. Zonder moeite weet Jin
Fei de aanval te weren. Ze hebben dus al snel door dat dit geen nut
heeft en druipen af. Op het moment dat Jin Fei thuis komt treft hij zijn
twee vrienden dood aan. Hij vermoord de daders maar weigert zich verder
in de zaak te mengen. Hij weet dat het wederom het werk van Hung Sing
Tien is. De aanvallen gaan nog geruime tijd door en Jin Fei doet nog
steeds niets. Totdat er een kind gewond raakt. Nu is de maatvol voor Jin
Fei en met behulp van een van de vrouwelijke leiders (Li Ching) van de
clan gaat hij tot de aanval over.
Een film die Chang Cheh maakte in zijn bloeiperiode. Het opvallende is
alleen dat ‘King eagle’ nogal onder doet vergeleken bij zijn andere
films uit deze tijd. Het ligt ook niet helemaal in de stijl die hij
normaal hanteerde. Het neigt namelijk meer naar een Wu xia film dan naar
de heldhaftige slachtpartijen die hij normaal regisseerde. Bloed wordt
nog steeds niet geschuwd en waarschijnlijk wilde hij eens wat anders
proberen. We krijgen dus ook te maken met een sterke vrouwelijke held en
dat is iets wat je echt bijna nooit in zijn films tegenkomt. Li Ching
neemt deze rol voor haar rekening. Wat dit extra bijzonder maakt is dat
ze tevens nog een andere rol neerzet. Ze zet namelijk twee zussen neer.
De een vriendelijk en de ander slecht en verdorven. Ze moet hiervoor een
aardig staaltje acteerwerk laten zien en dit lukt haar erg goed. Het
duurt dus ook even voordat je echt door hebt dat ze een dubbele rol
speelt. De echte held van de film is natuurlijk Ti Lung. Alleen door
zijn passieve houding raak je als kijker niet echt betrokken bij hetgene waar hij voor staat. Hij bedoeld het allemaal erg goed maar hij
draaft het iets te ver door. En trouwens wie zit er nu te wachten op een
onvervalste kung fu held die zijn vaardigheden weigert te gebruiken. Er
wordt ook niet echt een reden gegeven waarom hij zo passief is. Dit is
absoluut een gemiste kans. Helemaal als je bedenkt dat de film maar
tachtig minuten duurt. In die tien minuten had Chang Cheh makkelijk een
leuk stukje geschiedenis kunnen vertellen over het personage van Ti Lung.
Toch is de film niet slecht te noemen. Vooral de eerste veertig minuten
zijn super sfeervol. Het is alleen het einde wat enigszins onbevredigend
is. Het volgt een vrij standaard traject en dit stuk voegt niet echt
iets toe aan het genre. Het begin is erg mysterieus en zit vol met mooie
actie. De gevechten zijn erg gevarieerd en gaan een klein beetje over de
top. Er wordt dus ook regelmatig gebruik gemaakt van de bekende
touwtjes. De introductie van Ti Lung is werkelijk prachtig. Dit komt
mede omdat er totaal wat anders gebeurt dan je zou verwachten. Hij komt
in beeld en je rekent er eigenlijk automatisch op dat hij onmiddellijk
in actie komt. Omdat hij dit niet doet wordt onmiddellijk je aandacht
naar de film toe gezogen. Je zit meteen op het puntje van je stoel met
allerlei vragen. Dit is absoluut een erg sterk punt van de film en het
is dus ook erg jammer dat dit niet vastgehouden wordt. De personages
zijn namelijk allemaal erg sterk en de afwerking is ook dik in orde. In
het verhaal is ruimte gehouden voor allerlei verschillende emoties,
romantiek, woede, haat, liefde alles passeert de revue. De gekozen muziek
pas erg goed bij de beelden en de sets zijn zoals altijd prachtig. De
productie is ook nog eens lekker groots opgezet met veel figuranten en
een lekkere ruime manier van filmen. Het is dus enigszins een beetje
tegenstrijdig. Toch is de meest logische verklaring dat ‘King eagle’
gewoon veelte sterk begint. Het hoogtepunt ligt daar en dat is
natuurlijk lastig evenaren. Op die manier blijf je snel met een
onbevredigd gevoel zitten. Copyright
kungfufilms.nl (2005) |