Als zoon van de
gouverneur van Kanton is er niets waar je zorgen om hoeft te hebben. Het
leven is makkelijk en er is geld voor alles. Naar school gaan om iets te
leren is er dus voor Chan So (Chow Sing Chi) niet bij. Lezen, schrijven,
filosofie en wat dan ook interesseren hem allemaal niet. Het enige wat
hem boeit is kung fu en feesten. En als de mogelijkheid zich voordoet om
even te slapen dan maakt Chan So hier zeker gebruik van. Zijn vader (Ng
Man Tat) is zo verblind van trots dat hij de luiheid en onkunde van zijn
zoon niet eens door heeft. Hij vindt zijn idee om mee te doen aan een
nationaal kampioenschap dus ook helemaal niet vreemd. En het idee is ook
niet ontstaan uit trots. Chan So kwam er op nadat hij eindelijk een
vrouw (Cheung Man) ontmoette die niet voor zijn geld viel. Zelfs een
huwelijksaanzoek bleef onbeantwoord. Althans, ze wilde alleen met hem
trouwen als hij een eervol en respectabel man zou zijn. Voor Chan So zat
er dus niets anders op dan dit te bewijzen. Door een klein beetje te
frauderen weet hij dit uiteindelijk te bewijzen. Maar als hij later voor
zijn overwinning bij de keizer mag komen valt hij door de mand. Chiu,
een van zijn oude vijanden (Norman Chu) beweert dat Chan So niet kan
schrijven. Het ontkennen hiervan is onmogelijk aangezien het allemaal
waar is. Als straf worden alle bezittingen van hem en zijn vader in
beslag genomen. Tevens zijn ze voor de rest van hun leven verplicht
verder te leven als bedelaar. Dit raakt Chan So zo vreselijk dat hij nu
helemaal nergens meer zin in heeft. Als hij dan ook nog eens opnieuw
vernederd wordt door Chiu is het helemaal over. De ommekeer komt pas als
hij ontdekt dat Chiu zijn droomvrouw in handen heeft. Hij wil haar
gebruiken om de keizer te vermoorden. En dit is natuurlijk iets wat Chan
So niet kan laten gebeuren.
Iedereen is wel
bekend met 'Beggar So'. De meesten door de film 'Drunken master' waarin
Simon Yuen deze legende geweldig gestalte geeft. In 'King of beggars' is
het Chow Sing Chi die de rol voor zijn rekening neemt. Hier gaat het om
zijn jeugdjaren. En het verhaal heeft eigenlijk niets meer weg van het
originele levensverhaal van 'Beggar So'. Desalniettemin is het een
heerlijke mix van kung fu, komedie en drama geworden.
In het jaar 1992
zaten we midden in de revival van de martial arts film. Ook de komedies
kregen dus een kung fu thema mee. 'King of beggars' is hier een mooi
voorbeeld van. Het heeft een oud verhaal als basis en dit is behoorlijk
aangepast. En ondanks dat het hier om een komedie gaat is er ook nog
flink wat ruimte vrij gehouden voor drama en kung fu. Zonder enige
moeite weet regisseur Gordon Chan de drie thema's met elkaar te mengen.
Het tempo zit er goed in en dit zorgt voor een mooi doorlopend geheel.
Hij weet zijn scènes goed op te bouwen. En dit in combinatie met de
grappen van Chow Sing Chi heeft een hilarisch resultaat. Het draait
allemaal om timing zullen we maar zeggen. Een dramatisch moment kan dus
ook zomaar omslaan in een flauwe grap. En deze gimmick werkt erg goed.
Gelukkig is het daarna al vrij snel over. Er wordt dus ook niet door
gehamerd op een grap. De personages zijn wel wat moeilijk serieus te
nemen. De meesten zijn wat dommig en gedragen zich niet echt menselijk.
Toch lukt het goed om emoties los te krijgen bij de kijker. Dit draagt
natuurlijk flink bij aan de sfeer van de film.
Net als Jackie Chan
heeft Chow Sing Chi iets wat de kijker pakt. Een bepaald charisma wat
aanspreekt en zorgt voor een comfortabel gevoel. Voor hem was dit een
redelijk standaard klus. Iets waar hij zich ongetwijfeld volledig voor
ingezet heeft. Maar er is niet echt te zeggen dat hij iets anders
neerzet dan wat hij normaal doet. En hier moet je natuurlijk wel van
houden. Doe je dit namelijk niet dan ben je snel klaar met de film. Zijn
gedrag is kinderlijk flauw en gaat compleet over de top. Ng Man Ta die
zijn vader speelt gaat hier compleet in mee. Samen hebben ze de meest
flauwe en zinloze dialogen. En ze zijn niet de enigen. Samen met hen
doet er nog een heel leger van gestoorde mensen mee aan deze film.
Gelukkig word dit nog enigszins gestabiliseerd door andere acteurs. De
mooie en betoverende Cheung Man zorgt met haar aanwezigheid voor
behoorlijk wat rust. Norman Chiu doet dit op een compleet andere manier.
Hij is een van de beste schurken van de jaren negentig. Dit bewijst hij
hier maar weer eens opnieuw. Hij zet een kung fu meester neer die
overgestapt is naar de duistere zijde. Door middel van verraad, magie en
kung fu probeert hij de nieuwe heerser van China te worden.
Als we het over kung
fu acteurs hebben is Chow Sing Chi niet de eerste die in je op komt.
Toch weet hij zich goed te redden. Hij staat hier onder supervisie van
Yuen Cheung Yan. Een van de broers van Yuen Wo Ping en dit staat toch
altijd wel garand voor goede en over de top actie. Verwacht alleen niet
dat de film uitpuilt van de gevechten. Ze zijn zeker wel aanwezig maar
moeten hun tijd delen met de drama en humor van de film. Het jaar waarin
de film gemaakt is staat synoniem met touwtjes. De trucage ontbreekt dus
zeker niet en het is zelfs een beetje versneld. Hier komen ook nog eens
'palmblasts' bij en allerlei ontploffingen. Maar het absolute hoogtepunt
is toch wel de 'Sleeping fist' van Chow Sing Chi. Deze stijl werd al
meerdere malen weergegeven in een film. Het mag alleen absoluut gezegd
worden dat de manier waarop het hier gedaan wordt het meest vermakelijk
is. Dit ziet er voortreffelijk uit maar het is niet verstandig de
gevechten serieus te nemen. Eigenlijk heeft de film qua stijl erg veel
weg van Jet Li's komedie uitspatting 'Last hero in China'. De actie is
hier misschien iets minder strak, maar het idee is hetzelfde. Als je van
iets geks houdt kom je dus zeker aan je trekken.
Naast de vertrouwde
studio's in en om Hongkong nam Gordon Chan deze film voor een groot deel
op in China. Er wordt gefilmd bij de keizerlijke tombe, op de Chinese
muur en in en om prachtige bossen. Er zijn behoorlijk wat figuranten op
de been. Hierdoor geeft 'King of beggars' een goed gevoel af van
compleetheid. Het enige is wel dat de belichting wat goedkoop overkomt.
Deze komt meer in de buurt van een televisie serie dan van een film.
Als je van de typische Chinese humor houdt dan is 'King of beggars'
zeker jouw film. Zonder enige moeite worden humor, kung fu, drama en een
leuke verhaal met elkaar vermengd. Het eindresultaat is een film die
perfect de hoogtijdagen van Hongkong weergeeft. Een periode waarin
eigenlijk alles wat er gemaakt werd de moeite waard was.
Copyright
kungfufilms.nl (2006) |