|
Voor Fang Shijie (Jay Chou) heeft het
leven nooit echt mee gezeten. Als baby werd hij te vondeling gelegd
samen met een geheimzinnig kung fu boek. Een zwerver vond hem en bracht
hem naar een dichtbij zijnde kung fu school. Hier werd hij opgenomen
door de hoofdleraar (Eddy Ko). Jaren verloopt alles voorspoedig. Zijn
nieuwe voogd zorgt goed voor hem en onderwijst hem in alle geheimen van
het kung fu. Maar op een avond slaat het lot toe. Zijn leraar is de
geheimzinnige stijl uit het boek bijna meester. Echter maakt deze een
vergissing en sterft tijdens de training. Dit laat Fang Shijie achter in
de handen van de geldwolf Wang Biao (Wang Gang). Hij wordt getreiterd,
gebruikt als menselijke boksbal en regelmatig vernederd. Gedwee
ondergaat hij dit alles maar ondertussen zou hij het fysiek makkelijk
een halt toe kunnen roepen. Zijn kung fu is namelijk van een bijzonder
hoog niveau. Weinig mensen zijn zich hiervan bewust. Echter is het
ronselaar Zhen Li (Eric Tsang) die de potenties van de jongen meteen
herkent. Hij ziet het helemaal zitten om Fang Shijie te introduceren bij
een basketbal team. Op deze manier kan hij veel geld verdienen en geeft
hij Fang Shijie de hoop zijn ouders te vinden. Fang Shijie ziet het niet
echt zitten maar hoort het verhaal wel aan. Echter brengt een van zijn
eigen acties verandering in de zaak. Door een gevecht dat hij met een
groep gangsters had wordt hij gedwongen zijn school te verlaten. Ten
einde raad besluit hij toch op het aanbod van Zhen Li in te gaan.
Bij het zien van de titel en afbeeldingen van de film komt meteen de
vergelijking met 'Kung fu soccer' boven. Niet onterecht want het is
zeker dat die film gediend heeft als de blauwdruk voor 'Kung fu dunk'.
Het moge duidelijk zijn dat het hier ook niet de bedoeling is om
creatieve cinema te maken. De keuze om popidool Joy Chou de hoofdrol te
geven bevestigt dit alleen maar. Natuurlijk is dit een commerciële
beslissing geweest want dit betekent automatisch dat zijn fans de film
zullen gaan zien. Hiermee is meteen zeker dat de investering niet voor
niets zal zijn geweest.
Qua verhaal is 'Kung fu dunk' geen hoogvlieger. Scènes lopen niet lekker
in elkaar over, verhaallijnen worden niet goed uitgediept en bij sommige
zaken ontbreekt duidelijkheid. Ook voelt het regelmatig afgeraffeld.
Eigenlijk is het van alles niets. Het is een beetje een actie film, een
beetje een drama, een beetje romantisch en een beetje een sport film.
Eigenlijk is er maar een ding wat het op en top is en dat is een
komedie. Dit loopt als rode draad door het geheel heen. De grappen zijn
van een prima niveau en hier valt zeker om te lachen. Het zal alleen
niet vreemd zijn om te horen dat ze niet erg origineel zijn. Ze behoren
tot de standaard Hongkong humor. Vreemde en overdreven personages zijn
dus ook geen uitzondering. Ze reageren niet natuurlijk op situaties en
liggen tegen het cartooneske aan. En topsporter die alcoholist is en
toch presteert kom je niet alle dagen tegen. Hierdoor zijn ze niet echt
serieus te nemen. De bedoeling is dit waarschijnlijk ook niet geweest.
De bovenstaande omschrijving is eigenlijk die van de gemiddelde film van
regisseur Chu Yen-Ping. De meeste Hongkong film liefhebbers zullen wel
bekend zijn met films als 'Fantasie mission force' en 'Flying daggers'.
Deze zijn ook van zijn hand en lijden aan precies het zelfde euvel. Dit
neemt alleen niet weg dat ze makkelijk weg kijken en voor anderhalf uur
simpel vermaak zorgen. Echt kwaliteit is het niet maar dat was ook
eigenlijk wel te verwachten.
Wat onmiddellijk opvalt is de strakheid van de beelden. De kleuren zijn
super helder en de productie goed verzorgd. Er zal gerust wel een flink
budget neergelegd zijn om alles te realiseren. Veel van deze beelden
zijn verrijkt door computer effect. Deze zijn praktisch onzichtbaar in
de beelden verweven. Qua camerabewegingen is het ook allemaal dik in
orde. Veel shots vanuit de lucht die langzaam op hun doel afvliegen. Aan
het visuele aspect van 'Kung fu dunk' ligt het dus absoluut niet.
De reden waarom Jay Chou de hoofdrol speelt lijkt overduidelijk. Zijn
populariteit wint het hier van zijn talent als acteur. In zijn scènes is
hij aanwezig en daar is alles mee gezegd. Zijn gezicht toont totaal geen
emoties en als kijker krijg je geen grip op hem. Hij heeft zich wat
Bruce Lee-achtige trekjes aangemeten. Deze vallen alleen weer te weinig
op om echt iets met je te doen. Door de combinatie van de regie en zijn
acteerwerk blijft zijn personage zielloos en niet te begrijpen. Eric
Tsang daarentegen draait zijn standaard riedel af. Hierin is hij
charmant, grappig en irritant te gelijk. Hij weet wel zo nu en dan wat
emoties los te krijgen bij de kijker. Charlene Choi ondergaat hetzelfde
lot als Jay Chou. Ze is aanwezig in de film maar zou dit net zo goed
niet kunnen zijn. Haar personage heeft weinig tot geen inhoud en voegt
zeker niets toe aan het verhaal. Er wordt nog wel even een poging gedaan
om haar in het verhaal te betrekken. Deze is alleen zo minimaal dat het
weer nergens op slaat. In de kleinere rollen zijn vele oud gedienden
aanwezig. Zo zien we Eddie Ko en Leung kar Yan als de een van de kung fu
meesters van Jat Chou. Verder zijn het Liu Keng-Hung, Wilson Chen Bo-Lin
en Shaun Tam Chun-Yin die hun kunsten op het basketbalveld mogen
vertonen.
Als we op de titel en de trailer af gaan belooft het een spectaculaire
actie film te worden. Echter valt dit een beetje tegen. Het begin is
redelijk en hierin komen veel bekende kung fu zaken terug. De school
waar Fang Shijie heeft een goede sfeer en trainingen vinden hun
inspiratie in de klassieke kung fu films. Echter is dit beeld al snel
verdwenen en bevinden we ons in de moderne wereld. De film bevat één
gevecht en verder speelt de actie zich af op het basketbalveld. Er mag
gezegd worden dat de actiescènes er goed uit zien. Er wordt op hele
strakke wijze gebruik gemaakt van touwtjes. In combinatie met de
computer effecten zorgt dit voor een aantal mooie beelden. De grote
teleurstelling zit hem hier in de lengte en hoeveelheid van de actie.
Het is namelijk allemaal over voordat je er erg in hebt. Jay Chou laat
hier echter wel zien dat hij sportief is. Hij beweegt soepel en het
lijkt er op dat hij zijn eigen stunts gedaan heeft. Liu Keng Hung valt
op door zijn armspieren en verder is er niet echt iemand die indruk
maakt.
'Kung fu dunk' brengt dus niet het
spektakel waar op gehoopt was. Er zit te weinig spanning in de actie en
het verhaal mist focus en structuur. De acteurs worden maar half benut
en van personages is er niet echt te spreken. Het mag duidelijk zijn dat
alle aandacht naar het visuele aspect van de film gegaan is. Dit is
allemaal dik in orde en de film zier er bijzonder goed uit. Vervelend om
naar te kijken is het dus niet. Je komt de film makkelijk door maar
emotioneel doet de film weinig met je.
Copyright
kungfufilms.nl (2008) |
