|
Als beroemd vechter kan je er van
uitgaan dat je regelmatig met uitdagingen te maken hebt. Iedereen wil je
verslaan om zo roem te verwerven. Ting Chung (Jackie Chan) staat er dus
ook niet meer van te kijken als er zich een groep mannen om hem heen
verzamelt. Hij staat immers bekend als de beste vuistvechter van China.
Natuurlijk is hij deze titel ook waard en het verslaan van deze
tegenstander vormt geen probleem. Toch kijkt hij een beetje verbaasd als
ze hem na het gevecht uitnodigen. Het gevecht bleek een test. Hun
meesteres zou hem graag ontmoeten en hem een paar vragen stellen.
Enigszins wantrouwig besluit hij met ze mee te gaan. De dame in kwestie
blijkt Nan (Wang Ping) te zijn. Ze biedt Ting Chung haar excuses aan
voor de test en begint met vertellen van haar verhaal. Haar broer is al
jaren ernstig ziek. De ziekte begint nu extreme vormen aan te nemen. Als
hij niet geholpen wordt zal hij over een aantal dagen sterven. Nan heeft
zich laten vertellen dat er in de hoofdstad een dokter is die hem zou
kunnen genezen. Als ze via de gewone weg reizen redden ze het nooit om
haar broer daar levend te krijgen. Ze moet dus een andere route nemen.
Alleen deze weg loopt door een bergachtige gebied wat al jaren in handen
is van bandieten. Een nogal extreme ploeg die iedereen die ook maar voet
in hun gebied zet berooft en afslacht. Om hier toch doorheen te komen
wil Nan zich laten omringen door de beste vechters. Ting Chung moet de
leiding nemen over deze groep. Alleen als hij naar de groep kijkt
besluit hij ze allemaal naar huis te sturen. Hij heeft namelijk zelf al
een aantal mensen in zijn hoofd die hem kunnen helpen bij deze missie.
In het jaar dat Jackie Chan doorbrak met
'Snake in the Eagle's shadow' werd ook 'Magnificent bodyguards' op het
publiek los gelaten. De films lopen enorm uiteen qua stijl. Natuurlijk
ook niet vreemd want de regisseurs staan bekend om hele andere zaken. Lo
Wei is de serieuze en Yuen Wo Ping focust zich meer op humor en kung fu.
Het laatste paste helemaal in Jackie Chan's straatje. Het zijn twee
zaken waar hij het meeste gevoel bij heeft. Lo Wei gooit het hier over
een totaal andere boeg. Hij maakte een redelijk serieuze Wu Xia film.
Toch is hij niet helemaal blind voor Jackie Chan's talent. Hij laat hem
namelijk op het actie gedeelte redelijk zijn stempel drukken.
Zoals bij vele Wu Xia films was het Ku
Long die het verhaal schreef. Alle bekende elementen zoals mysterie,
actie, plotwendingen en drama zijn aanwezig. Dit is dus een goede basis
voor Lo Wei om mee te werken. De film gaat dus ook prima van start. Het
tempo zit er hier goed in. Er wordt een begin gemaakt met het verhaal en
personages worden geïntroduceerd. Langzaam maar zeker wordt duidelijk
wat de bedoeling is. Hierna verandert de film in een soort 'Roadmovie'.
Met een groep gaan we op reis en ondertussen beleven we allerlei
avonturen. Helaas raakt Lo Wei hier zijn focus een beetje kwijt. Nieuwe
personages worden slecht geïntroduceerd. Er worden actie scènes gestart
zonder reden en Jackie Chan verliest zijn positie als hoofdrolspeler.
James Tien genoot op het moment dat deze film gemaakt werd meer
bekendheid. Maar het klopt niet dat hij de leiding van de groep
overneemt. Het komt een beetje over als een grote broer die zijn jongere
broertje niet de kans geeft om zich te ontpoppen. Lo Wei kan dus ook
geen keuze maken over wie er nu de hoofdrol heeft. Hierdoor doet
helemaal niemand het meer. Uiteindelijk komt hij wel weer bij zijn
zinnen en geeft hij Jackie Chan tegen het einde zijn positie terug. Hier
volgt ook de grote ontknoping. Dit is op zich iets wat je totaal niet
aan ziet komen. Misschien had er meer mysterie gecreëerd moeten worden
rondom dit onderwerp. Als kijker ben je namelijk totaal niet bezig met
deze mogelijkheid. Dit is dus eigenlijk gewoon een regie fout.
Waar de film bijzonder sterk in is zijn
de personages. Bijna iedereen heeft wel iets bijzonders. Zo staan James
Tien en Bruce Leung bekend als leerlooiers. Er zit alleen tussen beiden
een verschil. Want waar de een zich beperkt tot dierlijke huiden geeft
de ander grif toe ook mensenhuid te bewerken. Wat het boeiender maakt is
dat eentje ook nog eens stokdoof is. Door middel van liplezen kan hij
iedereen woord voor woord begrijpen. In een verlaten stad bevindt zich
een oude dame. Zij woont al jaren in deze herberg en brengt haar dagen
door met wachten op haar oude liefde. Maar ook de man met zes vingers is
apart te noemen. Alsof dit nog niet genoeg is wordt er een grote groep
indiaanachtige wilden het verhaal in geslingerd. Helaas wordt het met
het laatste allemaal een beetje te veel. De reden waarom ze er zijn
ontbreekt en niemand uit die groep wordt meer dan een gestalte. Dit
geldt eigenlijk ook voor een groep monniken die onze helden tegen het
lijf lopen. Dit lijkt me dus ook een typische geval van te veel hooi op
de vork van regisseur Lo Wei.
Iets wat eigenlijk meteen opvalt is de
manier van vechten. Normaal gesproken is dit in een Wu Xia film altijd
met wapens. Hier gebruikt Jackie Chan geen wapen. Hij staat bekend als
de beste vuistvechter van het land. Hierdoor bestaan de meeste gevechten
dus ook uit vuistgevechten. Voeg hier Bruce Leung aan toe die zich
hoofdzakelijk op zijn benen focust en het feest lijkt me compleet. Luk
Chuen was samen met Jackie Chan verantwoordelijk voor de choreografie.
Erg veel bekendheid geniet hij niet. Toch laat hij hier zien dat hij een
prima vechter en choreograaf is. Er is dus ook veel kung fu te zien en
actie liefhebbers komen zeker aan hun trekken. Vooral het tien minuten
durende eind gevecht is erg sterk.
Oorspronkelijk was 'The magnificent
bodyguards' een film die in 3D vertoond werd. Helaas is dit op je
televisie niet van toepassing is. Wel kan je je een idee vormen van hoe
het geweest moet zijn. Er vliegt van alles op je af tijdens de
gevechten. Stokken vliegen door het beeld, zwaarden komen op je af en
slangen proberen je in je gezicht te bijten. Grappig en het moet een
bijzondere ervaring geweest zijn om deze film in 1978 gezien te hebben.
Helemaal om dat het één van de eerste film in Azië in 3D was.
Wat productie betreft zal de film
waarschijnlijk een redelijk budget gehad hebben. Alles ziet er goed
verzorgd uit. Deels kan hij zich zelfs meten met een Shaw productie. Het
enige waarin er hier te kort geschoten wordt is bij de buiten locaties.
Hier is het allemaal wat saai en monotoon. De gebouwen zijn wel dik in
orde en we belanden zelf in Indiana Jonesachtige situaties. Het lijkt me duidelijk dat 'Star wars'
een grote inspiratie bron was voor het maken van deze film. Er zijn
diverse elementen die vergelijkbaar zijn. Het meest overduidelijk zijn
delen van de soundtrack die gebruikt zijn.
'Magnificent bodyguards' is misschien
niet Jackie Chan's beste film. Ook valt de film in een genre wat niet
door iedereen gewaardeerd en begrepen wordt. Hierdoor zullen velen de
film links laten liggen. Toch is één keer kijken zeker de moeite waard.
De 3D effecten maken de film apart en de kung fu is prima in orde.
Helaas laat regisseur Lo Wei wel wat steekjes vallen als het om het
verhaal gaat. Maar ondanks dit zijn de personages intrigerend en kijkt
de film makkelijk weg.
Copyright
kungfufilms.nl (2008) |
