Maffia baas Gent (Eric Tsang) belooft een
ten dode opgeschreven vriend een gunst. Hij zal zijn dochter redden van Nova (Lam Ka Yam), een losgeslagen vrouw die het op zijn hele
familie gemunt heeft. Om dit voor elkaar te krijgen verteld hij Nova dat
hij met het jonge meisje zal trouwen als ze achttien is. Dit maakt haar
tot familie van Gent en Nova kiest eieren voor haar geld. Gent is
namelijk een van de machtigste gangsters uit Hongkong. Ze heeft dus ook
liever geen problemen met hem. Gent neemt het meisje, Phoebe (Lau Sam
Yau) onder zijn hoede. Liefdevol voedt hij haar op en zijn meest directe
volgelingen zijn erg gek op haar. Over het gangster bestaan wordt niet
gesproken en Phoebe heeft wel een idee maar begint hier zelf ook liever
niet over. Na een zorgeloze jeugd breekt de tijd van studeren aan. Gent
stuurt haar naar Amerika waar ze les kan krijgen op de allerbeste
school. Als ze achttien wordt komt ze terug voor een bezoek aan haar
vader. Gent heeft nog niet zolang geleden besloten zich terug te trekken.
Dit zet enigszins wat kwaadbloed bij zijn mannen. Ze zijn er nog niet
echt aan toe om rustig aan te doen. Gent beloofd ze goed te onderhouden
en er voor te zorgen dat ze rustig van het leven kunnen genieten. Maar
de andere maffia bazen maken er nogal een zooitje van. De aanwezigheid
van Gent wordt dus ook erg gemist. Natuurlijk is er niemand die dit toe
zal gaan geven. Na een aanslag besluit Gent zich weer met zaken te gaan
bemoeien. Nova heeft na al die jaren ook aardig wat macht weten te
vergaren. Als ze dus ook hoort dat Gent terug komt vraagt ze hem naar
zijn oude belofte. Phoebe is nu achttien en wanneer denkt hij met haar
te gaan trouwen. Gent kan onmogelijk met het meisje trouwen. Hij ziet
haar veel meer als zijn dochter maar het niet doen zou haar dood
betekenen. Erg veel tijd krijgt hij alleen niet om dit op te lossen. Nog
geen uur later komt hij namelijk om bij een aanslag. De drie directe
volgelingen van Gent verwerken het verlies ieder op hun eigen manier. De
een slaat zich een weg door wat andere gangster en de ander staart wat
voor zich uit. Als de vraag komt wie Gent op moet volgen kunnen ze het
maar niet eens worden. Maar dan wordt er geopperd dat Gent wilde dat Phoebe zijn positie over zou nemen. Dit veranderd werkelijk alles en
heeft de meest vreemde gevolgen.
Iets langer dan een jaar na 'Jiang Hu' is regisseur Wong Ching Po terug met zijn nieuwe film. De eerder
genoemde film was absoluut een visueel meesterwerk. De verwachtingen
zijn dus hooggespannen. En op het visuele vlak maakt hij de verwachting
meer dan waar. 'Mob sister' is prachtig gefilmd en neemt ons mee naar
geweldige locaties. Een Boedistische tempel wordt van voor naar achter
door gelicht en verder is het hoofdzakelijk een stad die als achtergrond
fungeert. Maar ook strand en bos komen aan bod. Het camerawerk is
subliem en experimenteel. Ook weet hij meerdere malen echte beelden
naadloos te verweven met getekende figuren. Iedere plek waar vanuit
gefilmd wordt is bijzonder en telkens weer weet hij verrassend uit de hoek
te komen. Hij speelt regelmatig met diepte en scherpte en geeft hier de
dialogen een extra dimensie mee. Maar helaas is het niet alleen maar lof
wat deze film krijgt. Het experimenteel gedrag wat Wong Ching Po
vertoond zien we ook terug in het verhaal en de vertelling hiervan. Want
ondanks dat het een onderwereld verhaal betreft wordt het weergegeven
door de ogen van een meisje van achttien. Het is dus allemaal wat
zachtaardig en erg dramatische. Haar dagboek speelt een belangrijke rol.
Ook een verliefdheid op een onbekende jongen die ze al jaren heeft komt
regelmatig terug. Stoere gangsters zijn er wel. Deze rollen worden
weergegeven door Simon Yam, Anthony Wong en Alex Fong. Niet de minste
acteurs lijkt me zo. Alleen de keiharde gangsters die ze in
werkelijkheid zijn blijven goed verstopt. Ze geven allemaal erg veel om
Phoebe en hier door zien we alleen hun zachte kant. Dit wordt ook nog
eens versterkt door de aparte kleding keuze. Het toont allemaal niet
vreemd maar toch zijn het bijzondere combinaties. Hierdoor is ook niet
echt te plaatsen in welke tijd het zich nu allemaal afspeelt. Het komt
dus ook allemaal wat surrealistisch over. Er is niet echt te bepalen of
het nu serieus is of grappig bedoeld wordt. Tevens is het zo dat het
begin van het verhaal spannend, maar verhullend verteld wordt. De
personages en hun achtergrond wordt geïntroduceerd. Dit is allemaal erg
interessant. Vreemd genoeg lijkt dit plots allemaal te stoppen. Het
begin tempo van de verhaal is erg traag. Prima want de beelden zijn er
ook naar. We zijn hier nog bezig met de introductie van de personages
dus het is allemaal nog boeiend. Maar als dit allemaal achter de rug is
lijkt het niet verstandig om gewoon met het zelfde tempo door te gaan.
Dit zorgt voor onrust bij de kijker en wegval van de interesse. Zelfs in
de climax van de film houdt dit trage tempo nog steeds aan. Geen
spetterende finale dus maar een ingetogen slot. Was dit wel het geval
geweest had de film in ieder geval een goede smaak nagelaten. Nu is het
enige wat er overblijft een neerslachtig gevoel wat gefundeerd is op
vrij weinig. Want emoties los peuteren is waar de film wel in slaagt.
Het acteer werk is dus ook gerust goed te noemen. De enige die eigenlijk
een beetje buiten de boot valt is Lam Ka Yam. Natuurlijk is dit haar
debuut film. Het lijkt me allen wel dat ze zich makkelijk had kunnen op
trekken aan de oude rotten waar ze door omringd was. Maar in plaats
hiervan krijgen we een zeurderige dame die niet echt haar emoties onder
controle heeft. En dat is jammer. Toch wil ik mijn complimenten nogmaals
maken aan Wong Ching Po. Het is een vrij jonge regisseur en zoals al
eerder genoemd heeft hij visueel veel te bieden. Het is alleen wel zo
dat het vertellen van een goed verhaal misschien net iets belangrijker
is.
Copyright
kungfufilms.nl (2005) |