Archeoloog Jack (Jackie Chan) heeft
al tijden de meest vreemde dromen. Het opvallende van de dromen is dat
ze steeds meer een verhaal lijken te vormen. Telkens weer is hij een
generaal uit de oudheid die verwikkeld raakt in een romance met een
Koreaanse prinses. De jonge dame is uitgehuwelijkt aan de keizer. En
aangezien generaal Meng Yi (Jackie Chan) erg loyaal is aan zijn vorst
houdt hij zijn liefde verborgen. Jack raakt compleet in de ban van zijn
dromen maar heeft geen idee wat hij hier mee aan moet. Gelukkig benaderd
William (Tony Leung), een van zijn oude vrienden hem voor een opdracht.
Jack heeft echter niet alleen goede herinneringen aan William. Hij zegt
dus ook niet meteen ja. Maar uiteindelijk weet William hem er toch voor
te interesseren. Samen vertrekken ze naar India om het geheim van een
zwevende grafkist te ontrafelen. William werkt namelijk al jaren aan een
onderzoek om mensen gewichtsloos te maken. Maar helaas is hij nog steeds
niet succesvol. De ontdekking die ze doen helpt hem een behoorlijke stap
in de juiste richting. Alleen Jack is het niet helemaal met de gang van
zaken eens. Hij is een archeoloog met principes. Grafroven is dus niet
iets wat in zijn straatje past. William maakte zich hier wel schuldig
aan en dit ontzet Jack nogal. Toch leggen ze hun meningsverschil bij.
Dit omdat William iets heeft ontdekt wat er wel tot de ontrafeling van
Jacks dromen zou kunnen leiden. Alleen William verkreeg deze info niet
zelf. Een oude bekende hielp hem hieraan en het lijkt er op dat deze
niet echt veel goeds in de zin heeft. Jack wordt dus ook gebruikt om een
risico te nemen dat niemand anders aan zou durven.
Het feit dat Jackie Chan weer films
vanaf zijn thuisbasis maakt is en blijft een heugelijk feit. Eerst
werden we al verrast door een iets andere Chan in ‘New police story’. Nu
krijgen we hem in ‘The myth’ te zien in een rol die het meest van hem
vraagt als acteur ooit. Niet zo zeer op het vlak van actie maar meer in
een dramatische opzicht. De film is namelijk in twee delen te splitsen.
Een typisch Jackie Chan deel met humor en actie en een Wu xia deel met
films als ‘Hero’ als blauw druk. Stanley Tong bewijst hiermee dat hij
aardig in de buurt van Zhang Yimou kan komen. Natuurlijk evenaart hij
hem niet want in strakheid en detail en laat hij nog wel eens een
steekje vallen. Helaas word er ook net iets te enthousiast met de
digitale toevoegingen omgegaan. Volgens mij zit er namelijk niemand te
wachten op een paard wat kung fu achtige schoppen uitdeelt. Dit past al
helemaal niet in een verhaal met zo een serieus thema. Een nogal vreemde
keuze dus. Tegen het einde gaat de film helemaal over de top. Alles
veranderd in een trucage walhalla wat aangevuld wordt door veel touwtjes
werk. Dit is wel even wennen, maar op zich past het wel in het verhaal.
Want hier komen het heden en het verleden namelijk samen om alles af te
sluiten. De laatste puzzel stukjes vallen hier op hun plek. Maar
eigenlijk hadden de twee verhalen best afzonderlijk van elkaar verteld
mogen worden. Zoals het nu is krijgen we van beide maar een beetje te
zien. Het lijkt me dat deze keuze gemaakt werd omdat de producers het
nog niet aandurfde om Jackie Chan in een geheel serieuze film te laten
spelen. Op deze manier kunnen wij als publiek even wennen aan het idee
van wat de toekomst ons zal brengen. Ook is het natuurlijk een goede
graadmeter of dit wel de juiste weg voor hem is. Jackie Chan komt goed
weg met zijn rol. We krijgen echt een compleet andere persoon te zien.
Natuurlijk krijgen we ook nog wel wat actie te zien. Het eerste gevecht
valt helaas een beetje tegen. Het is een zwaardgevecht tussen Jackie
Chan en een Koreaan. Dit gevecht is versneld en straalt niet echt veel
uit. Later wordt dit wel weer goed gemaakt met een heldhaftig een tegen
een overmacht gevecht. Alles wordt hierin ook lekker groots aangepakt.
Vele geweldig uitgedoste soldaten worden met gemak in de pan gehakt. Het
was alleen wel een betere keuze geweest om de gevechten met het zwaard
iets massiever te maken. Er wordt namelijk veel gevochten met een grote
Kiem. Deze wapens worden gehanteerd als of ze vederlicht zijn. Het
draait hier dus ook meer de choreografie dan om de realiteit. Zo een
zwaar wapen is namelijk niet zo makkelijk te hanteren met een hand
aangezien ze te zwaar zijn. Zoals je van Jackie Chan mag verwachten
zitten ze wel goed en verrassend in elkaar. Het moderne deel van de film
doet een beetje denken aan ‘The armour of god’. De twee verhalen hebben
nogal wat raak vlakken alleen de actie in ‘The myth’ is wat tammer. Toch
zit er een verrassende achtervolging in. Deze eindigt op een soort
lopende band met een plakkerige substantie. Dit heeft hilarische
gevolgen in pure Jackie Chan stijl. De ondersteunende rollen worden
vertolkt door acteurs uit verschillende landen. Uit Korea komt de
wonderschone Kim Hee Sun en Min Su Choi die ook in ‘Sword in the moon’
speelde. India is vertegenwoordigd door Mallika Sherawat en Tony Leung
Ka Fei biedt ondersteuning als echte Hongkonger. Voor het filmen van
‘The myth’ is er flink wat afgereisd. Dit levert werkelijk geweldige
beelden op. Een prachtige waterval, woestijn gebied, en zelfs een eeuwen
oude stad in India. De woonboot waarin Jackie Chan woont is ook erg
bijzonder. Een soort hightech combinatie van een oud schip,
zeecontainers en design meubelen. Op zich is ‘The myth’ een vreemde
combinatie van twee stijlen. Echt naadloos sluiten ze niet aan en het
voelt ook niet helemaal af. Toch is het gewoon een gezellige Jackie Chan
film. Echt gekke stunts doet hij niet maar het is duidelijk dat hij zijn
horizon wil verbreden en het lukt hem aardig.
Copyright
kungfufilms.nl (2005) |