|
Fu Hong-Xue (Ti Lung) is nog steeds
dezelfde als altijd. Eenzaam trekt hij door het land gewapend met zijn
speciale tonfa-achtige zwaard en gekleed in een poncho. Ondanks dat hij
een van de beste zwaardvechters is gedraagt hij zich niet zo. Hij is
nederig en probeert afstand te houden van alles wat hem ook maar in
verleiding kan brengen. Dit gedrag trekt nog wel eens de aandacht. Een
man die melk verkiest boven wijn is voor de meesten maar een vreemde
gewaarwording. Een aantal herrieschoppers probeert hier dus ook meteen
de draak mee te steken. Alleen Fu Hong-Xue hoeft zelf bijna niet in
actie te komen. Hij krijgt hulp van Ye Kai (Liu Yung) een bijzonder
vaardig ongewapende vechter. Vrienden worden ze niet meteen want Fu
Hong-Xue bedankt hem en trekt zich daarna terug op zijn kamer. Maar het
lot wil toch dat ze wederom samen komen. Als Yu Kai namelijk op straat
in een gevecht beland met zeven huurmoordenaars schiet Fu Hong-Xue hem
te hulp. Als ze dan ook nog samen uitgenodigd worden bij de Wan Ma Clan
besluiten ze samen te gaan. Ze zijn niet de enige twee die uit genodigd
zijn. Samen met hen werden er nog vier bekende vechters uitgenodigd. Het
bevreemdt ze dus ook zeer als er zes doodskisten bij de Wan Ma clan
afgeleverd worden. Eenmaal binnen worden de gasten rijkelijk ontvangen.
Ze krijgen goed te eten en te drinken en alles is perfect geregeld. Als
iedereen goed gegeten heeft neemt Wan Ma zelf het woord. Hij vertelt dat
het vandaag precies twintig jaar geleden is dat een held genaamd Bai de
dood vond. Zijn moordenaar zou terug komen op deze dag om Wan Ma uit de
weg te ruimen. Als alles klopt moet een van de zes gasten de moordenaar
zijn. De vraag is alleen of dit allemaal wel echt waar is.
Ti Lung keert terug als het personage
dat hij een jaar eerder in 'The magic blade' speelde. Het eerste deel
behoort absoluut tot de klassiekers van de Shaw studio en een vervolg
kon dus ook niet uitblijven. Ook nu is de regie weer in handen van Chu
Yuan en Ku Lung schreef het verhaal. De basis is prima in orde en het
kan dus ook niet anders dan dat dit ook weer een heuse klapper moet
zijn.
Het verhaal begint redelijk
dramatische. Ti Lung is onderweg door de binnenlanden van China. Als
begeleiding speelt er een behoorlijk depressief muziekje. Dit gevoel
verdwijnt langzaam als we een stadje bereiken. Hier neemt het mysterie
het over. Het ene na het andere intrigerende personage wordt
geïntroduceerd. We belanden in vreemde situaties en krijgen dingen te
zien die je brein meteen aansporen tot nadenken. Hier tussendoor wordt
ook nog even lekker geknokt en af en toe een boeiend woordje gesproken.
Humor is er ook aanwezig maar wel op een redelijk sinistere wijze. Een
goede drie kwartier weet de film dit allemaal goed vast te houden. Maar
dan komt de klad er een beetje in. Hetzelfde trucje wordt meerdere malen
herhaald. We bezoeken een verdacht persoon, er komt een groep mannen te
voorschijn en er wordt gevochten. Hierbij krijgen we zoveel personages
op ons af gegooid dat het enigszins verwarrend wordt. Het wordt wat
lastig om goed bij te houden wie nu wie is en waar hij of zij
verantwoordelijk voor was of is. Hier komt bij dat ze vervolgens dood
gaan en we gewoon weer opnieuw moeten beginnen.
Het lastige van een film als deze is
dat zonder de gevechten er bijna geen speelduur over zou blijven. Vooral
tegen het einde is het zeventig procent actie en dertig procent verhaal.
Dit is dus ook precies waar de film aan ten onder gaat. Op zich zijn de
personages boeiend genoeg en natuurlijk mag er na hun introductie best
gevochten worden. Maar iedere keer weer een gevecht van twintig man
tegen één is misschien iets te veel van het goede. Er had dus best een
goed één tegen één gevecht in gemogen.
Films met slechte acteer prestaties
van Ti Lung zijn er niet. De beste man kan gewoon alles een bepaalde
klasse meegeven. Voor deze rol is de basis al behoorlijk sterk en de
rest gaat voor hem dus ook vanzelf. Hij werkt zich op perfecte wijze
door het verhaal maar zijn beste prestatie is het niet. Lo Lieh doet het
wat dat betreft een stukje beter. Telkens als hij op het scherm
verschijnt ligt de boel helemaal op. Hij mag hier een huurmoordenaar
neerzetten die zich een beetje zonderling gedraagt. Hij baddert in een
reuze badkuip midden op straat en voert zijn opdrachten pas uit als hij
betaald is. Zo kan het dus gebeuren dat hij continue achter iemand
blijft aan lopen van wie hij weet dat hij een opdracht heeft om te
doden. Maar zolang hij niet betaald is nog niet tot actie overgaat. Liu
Yung speelt één van de belangrijke bijrollen. Hij is bijna net zoveel te
zien als Ti Lung. Voor hem geldt eigenlijk hetzelfde. De manier waarop
hij zijn rol neerzet is vrij vlak en het had zeker beter gekund. Dit wil
absoluut niet zeggen dat het slecht is maar het kan zeker beter.
Zoals in iedere Wu Xia film is kung fu
van groot belang. In 'Pursuit of vengeance' is de actie aardig
nadrukkelijk aanwezig. We vallen van het ene grote gevecht in het
andere. Eigenlijk zou je deze zonder problemen met een andere Wu Xia
film kunnen uitwisselen. Niemand die verschil zal zien in stijl.
Natuurlijk zit het allemaal prima in elkaar en Tong Gai zijn
choreografie is maar weinig op aan te merken. Maar origineel is het
allemaal niet. Het probleem is ook dat er gewoon veel te veel te zien is
om het allemaal goed te verwerken.
Ondanks dat 'Pursuit of
vengeance' alles in zich heeft om een topper te zijn komt hij niet boven
de middenmoot uit. De film volgt precies de regels van het Wu Xia genre
en wordt hierdoor niet echt origineel. Dit neemt overigens niet weg dat
het wel een prima film is. De net geen anderhalf uur dat hij duurt is
prima vermakelijk. Verwacht alleen geen vernieuwend concept want dan kom
je van een koude kermis thuis. De beste omschrijving is dus ook 'meer
van het zelfde op de juiste wijze'.Copyright
kungfufilms.nl (2007) |
