Na compleet hersteld te zijn van zijn eerder avontuur biedt Takuma Tsurugi (Sonny Chiba) zich weer aan als huurmoordenaar. Hij vindt in Otaguro (Ko Tanaka) een redelijk vaste opdrachtgever en voert regelmatig kusjes voor hem uit. Zijn nieuwste opdracht is het uitschakelen van twee mensen. De een wordt al dagen door de politie verhoord en de ander is voortvluchtig met een gouden boeddha beeld. Op zijn bekende keiharde wijze klaart hij de klus en levert het beeld af bij zijn opdrachtgever. Een politie agent die getuige was van de moord voelt zich alleen erg verantwoordelijk voor wat er gebeurd is. Hij vraagt aan zijn chef of hij dieper in de zaak mag duiken maar krijgt nee als antwoord. Omdat de zaak hem zo bezighoudt dient hij ontslag in om toch zijn onderzoek door te kunnen zetten. Langzaam maar zeker ontdekt hij dat Otaguro de opdrachtgever was en waar deze mee bezig is. Otaguro is namelijk geld aan het inzamelen voor de bouw van een enorm martial arts centrum. Dit financiert hij doormiddel van afpersing, diefstal en allerlei andere duistere zaken en tevens krijgt hij ook nog steun van de maffia. Aangezien Otaguro de Bushido code behoorlijk schendt met zijn duistere praktijken besluit Otaguro, een belangrijke leraar hem hiermee te confronteren. Natuurlijk valt dit niet in goede aard en Takuma Tsurugi krijgt de opdracht Kendo Masaoka te vermoorden. Hier voelt hij echter niet zoveel voor aangezien Kendo Masaoka een van de weinige is die zijn ware achtergrond weet en hem begrijpt. De weigering van de opdracht veroorzaakt natuurlijk een rel en Takuma Tsurugi breekt met zijn opdrachtgever. Als dit hele verhaal de maffia bereikt besluit deze in te grijpen en Otaguro uit zijn positie te ontheffen. Ze plegen een aanslag op Otaguro en sturen een oude bekende op Takuma Tsurugi af. Dit is voor hem een teken dat hij keihard mag terug vechten en dat doet hij dus ook.

Of het zo gepland was durf ik niet te zeggen maar vrijwel direct na het maken van het eerste deel werd ‘Return of the streetfighter’ gemaakt. Opvallend is dat de sfeer een stukje minder grimmig is en het verhaal een stukje beter uitgedacht is. Sonny Chiba is natuurlijk wederom Takuma Tsurugi en een groot deel van de cast uit het eerste deel keert ook terug. Het verhaal begint met een bijzonder gewelddadige moordaanslag in het politiebureau. Natuurlijk gaat dit compleet over de top maar het is wel geweldig om naar te kijken. Eerst laat hij zich arresteren door de bewaking van een ambassade te belagen. Vervolgens rukt hij zich los in het politie bureau en stormt de verhoorkamer in waar zijn doelwit zich bevindt. Tijdens het gevecht met de agenten vernield hij met een twee vingers de stembanden van de man die hij moest hebben. Als toegift verdwijnt hij vervolgens door een muur die hij eerst compleet aan gort geschopt heeft. De toon voor de film is hiermee gezet en na nog een vergelijkbare actie wordt het vrij rustig. Bij de introductie van de karate school krijgen we een mooie demonstratie te zien van wat Japan allemaal te bieden heeft op martial arts gebied. Dit loopt uiteen van het Samurai zwaard tot de stok, sai en allerlei andere wapens. Ook Sonny Chiba krijgen we in training te zien. Hierbij heb ik alleen wel mijn twijfels of hij het echt zelf is die de salto’s maakt en zich in handstand opdrukt. We krijgen net zijn gezicht niet te zien en dit blijft toch altijd verdacht. De gevechten nemen in dit tweede deel een groter deel van de film op dan in het eerste deel. Maar ondanks dit is het verhaal toch beter uitgewerkt. Er zijn meerdere personages bij betrokken en het verhaal bouwt ook beter op. Zo lijkt het in het begin nog niet duidelijk ergens over te gaan maar langzaam maar zeker komt er duidelijkheid. Sommige karakters hebben een bijzondere introductie. Zo doet de maffiabaas zich voor als straatverkoper die niet kan praten. Ook zien we gebeurtenissen die eigenlijk niets met de hoofd verhaal lijn te maken hebben. Deze verschaffen leuke achtergrondinfo maar hebben niet hun terug slag op het verhaal. De duur van de film is alleen niet echt lang. Helemaal als je daar nog een aantal net iets te lange flashbacks uit het eerste deel bij optelt. We krijgen wederom het complete gevecht te zien tussen Sonny Chiba en Masafumi Suzuki. Ook komt de volledige terugblik van de moord op zijn vader nog een keer langs. Deze flashback heeft wat meer nut als de ander benoemende aangezien Takuma Tsurugi hier zijn kracht uit put. De laatste woorden van zijn, in de oorlog vermoordde, vader zijn hoofdzakelijk de reden waarom hij zo geworden is. Een minpuntje vind ik wel de terugkeer van Masashi Ishibashi , de doorgeslagen karate vechter uit het eerste deel. Het leek er verdraaid veel op dat hij toch wel aan zijn einde gekomen was door de hand van Takuma Tsurugi. Het excuus voor zijn terugkeer wordt toegekend aan de wonderbaarlijke vooruitgang van de medici in de jaren zeventig. En dit maakt het in de sfeer van de rest van de film allemaal weer acceptabel. Ondanks dat deze tweede ‘streetfighter’ film een stuk minder gewelddadig is dan de eerste is dit toch de betere van de twee. Alles voelt wat beter aan en kijkt een stuk makkelijker weg. Het verhaal wordt boeiender verteld en er zit meer variatie in de actie. Maar het is en blijft een tweede deel en het eerste deel mag niet overgeslagen worden voordat je hier aan begint.

Copyright kungfufilms.nl (2005)