Nadat
Ma Tien-shun zijn
leider vermoord heeft, wordt hij de leider van de 72 Silver-Bronze Lo
Han Clan. Deze clan heeft een klein leger van 72 mannen onder zich. Al
deze mannen hebben een bronzen of zilveren huid en zijn onkwetsbaar. Om
zijn positie vast te stellen is Ma op zoek naar een bijzonder boek dat
hem speciale krachten zal geven. Bijna tegelijkertijd
verschijnt Lau (Casanova Wong)
ten tonele. Een man die samen met zijn kind
van nog geen jaar oud die opzoek is naar de
moordenaar van zijn vrouw. Nog niet zo lang kwam zij om het leven
terwijl ze het boek probeerde te beschermen waar Ma Tien-shun nu naar
op zoek is. Lau krijgt hulp uit onverwachte hoek als hij een nogal
vreemde Shaolin monnik redt van een stel
gangsters. Deze monnik noemt zichzelf de onzichtbare dief en maakt er
een gewoonte van om wapens van bekende vechters te stelen. Tijdens
een gevecht raakt Lau zwaar gewond, maar wordt
door de monnik gered. Hij brengt Lau samen
met zijn kind naar een vrouw die hem nog wat verschuldigd was en laat
zijn wonden verzorgen. Als het beter
gaat ontmoet hij tijdens een van zijn wandelingen Wu Kuo (Phillip Ko).
Een priester met lang zilver haar en een meester in kung fu. Samen met
deze meester begint hij aan zijn voorbereiding om wraak te nemen op Ma Tien-Shun en zijn onoverwinnelijk leger.
Casanova Wong en Philiip Ko zijn toch niet de minste in
het old skool kung fu genre. Je
zal dus ook verwachten dat dit een absolute
topper zou moeten zijn. Maar helaas is dit niet het geval. De film
werd geproduceerd door IFD een Koreaanse film maatschappij die
bijzonder low budget te werk ging. Over het goed opbouwen van een
verhaal moesten ze nog veel leren. Hierdoor zijn de verkeerde dingen
dus ook naar voren gehaald. De gehele film is dus bijzonder
omsamenhangend geworden. De kleding ziet er vrij goedkoop uit en de
enige die er echt goed uit ziet is Phillip Ko. Zijn verschijning is
welles waar niet origineel, maar werkt wel perfect. Tevens weet hij de
beste gevechten uit de film op zijn naam te zetten. Natuurlijk is dit
niet onlogisch, want zijn ervaring is legio.
Casanova Wong komt er iets minder goed vanaf. Zijn beenwerk is zoals
altijd superieur, maar zijn armen blijven ver achter. Verder is er voor
een nogal aparte choreografie gekozen. Weinig lange series met
bewegingen en bijna geen acrobatiek. De acteurs draaien tijdens een
gevecht continue om elkaar heen en maken af en toe een aanval. Het
doet een klein beetje denken aan de basis bewegingen van
capoeira,
maar
dat wat minder open. Dit is voor IFD een manier van gevechten
weergeven die zij meestal hanteren. Waarschijnlijk is hier voor
gekozen omdat er nogal een gebrek was aan fatsoenlijke martial arts
acteurs. Hierdoor wordt het natuurlijk al snel moeilijk om
gecompliceerde gevechten in beeld te brengen. Iets wat door het lage
budget natuurlijk ook nog eens niet makkelijker gemaakt word. Niet
echt verpletterende gevechten dus. Hetzelfde was in een film als
‘Mighty four’ van de zelfde makers ook het geval. Alleen in deze film
waren personages en actie zo extreem dat de film het uitstekend als
cult film deed. Door het serieuze karakter van dit verhaal valt er dus
ook niet extreem veel te lachen. Toch is het acteerwerk niet eens zo
slecht te noemen. Het neigt een beetje naar overacting, maar komt samen
met de extreme, ,Engelse in gesproken, stemmen wel grappig over. Wat
ook wel weer apart is de enorme hoeveelheid gouden en zilveren verf die
er gebruikt moet zijn voor het leger van 72 Silver-Bronze Lo Han Clan.
Er lopen namelijk nogal wat mannen rond die compleet gebodypaint zijn.
‘Rivals
of the silver fox’ is dus echt een soort film waar je van moet houden.
Voor IFD is dit de standaard kost, maar niet iets waar de meeste mensen
naar opzoek zijn als ze het over een kung fu film hebben. Aanschaffen
op eigen risico dus.