Op de verjaardag die
hij samen met zijn tweelingbroer hoopte te vieren krijgt Chin Hu (Hwang
Jan Lee) te horen dat zijn broer niet zal komen. Deze kwam om het leven
tijdens een gevecht met Hsiao Yi Fei (John Liu) en Sheng Ying Wei (Wong
Tao). Blind van woede zweert Chin Hu wraak. Alleen alvorens deze uit te
voeren wil hij eerst zijn respect aan zijn broer tonen. Als hij bij het
ontzielde lichaam staat ontdekt hij al snel een kaart van een verborgen
schat. Maar er ontbreekt een heel belangrijk deel. Dit amulet met
inscriptie werd na zijn dood meegenomen door Sheng Ying Wei. Het is dus
nu niet alleen zaak dat Chin Hu wraak neemt maar ook dat hij het amulet
bemachtigd. Na enig onderzoek komt hij tot de ontdekking dat hetgeen hij
moet hebben bij Ying Wu (Tino Wong), de broer van Sheng Ying Wei is. Dit
bericht komt bijna tegelijk binnen met het feit dat Sheng Ying Wei
honderden kilometers verderop is. Het combineren van zijn wraak met het
zoeken van de schat is dus uitgesloten. Tevens moet Chin Hu er rekening
mee houden dat als Ying Wu de hulp inroept van Hsiao Yi Fei hij
hetzelfde probleem als zijn overleden broer heeft. Want hun kung fu
stijlen samen vormen een bijzonder dodelijke combinatie. Chin Hu besluit
dus ook al zijn pijlen te richten op Ying Wu. Alleen helaas voor hem
weet Hsiao Yi Fei toch tussenbeide te komen. Hierdoor wordt zijn strijd
veel moeilijker dan hij misschien wel aan kan.
Als een film een enorm
commercieel succes is kan een tweede deel natuurlijk niet uitblijven.
Maar wat te doen als één belangrijke speler niet beschikbaar is en het
personage dat de eerste film zo succesvol maakte het niet overleefde.
Hier is met een beetje creativiteit makkelijk een oplossing te vinden.
Want iedereen heeft natuurlijk wel ergens een broer rondlopen. Of in het
geval van 'Silver fox' een tweeling broer. Want op die manier kan Hwang
Jan Lee zonder problemen terugkeren. Ditmaal met een net even andere
baard. Maar wel met dezelfde agressie en de keiharde beentechnieken die
het eerste deel van 'Secret rivals' typeerde.
Na het oplossen van
het probleem met de personages en de acteurs was het tijd om aan het
verhaal te werken. Alleen alle creativiteit was toen waarschijnlijk op.
Het plot heeft namelijk bijzonder weinig om het lijf. Want waar in het
eerste deel veel tijd ging zitten in de opbouw van spanning en mysterie
is dit hier ver te zoeken. In het begin lijkt het er op dat het over een
hele andere boeg zal gaan. Er wordt gesproken over een martial arts
toernooi. Het is de bedoeling dat alle leerlingen van Chin Hu hier aan
mee gaan doen. Alleen na een half uur is dit plan compleet van de baan.
Alle aandacht gaat van af dan naar de wraak en de schat. Er wordt nog
wel gepoogd om een aantal subplots door het geheel te verwerken. Deze
blijven alleen bij het geven van aanstalten want de uitwerking hiervan
is ver te zoeken. De uitkomst van dit alles is dus ook weinig verassend.
Toch weet regisseur Ng See Yuen er een waardig vervolg van te maken.
Een waardig vervolg
zonder goed verhaal klinkt als een contradictie. Maar als je bedenkt dat
het eerste deel vooral geprezen werd om de choreografie is de uitkomst
voor de hand liggend. Samen met Yuen Wo Ping bedacht Ng See Yuen het
plan om de actie in het tweede deel nog heftiger te maken. Dit is immers
wat de mensen wilden. Het resultaat hiervan is werkelijk verbluffend. De
film bestaat dus ook uit tachtig procent actie en twintig procent
dialoog. Zijn het geen trainingscènes die we te zien krijgen dan zijn
het wel sparring partijen of gevechten op leven en dood. Dit varieert
van één tegen één tot vier tegen één. Continue is er dus wel iets anders
gaande. Want ook wapens van alle soorten en maten worden niet geschuwd.
De combinatie hierin tussen kung fu en acrobatiek is erg goed. Niet
vreemd natuurlijk als je bedenkt dat Yuen Wo Ping hulp kreeg van niemand
minder dan Corey Yuen en Yuen Biao. De laatste sprong ook nog eens
regelmatig bij als stuntdubbel. Vele van de salto's en flips die je te
zien krijgt zijn dus ook door hem gedaan.
Maar geweldige
gevechten krijg je niet alleen door de inzet van goede choreografen. Er
moeten ook nog mensen zijn die het uitvoeren. Wong Tao was niet
beschikbaar dus werd Tino Wong gevraagd zijn plaats in te nemen. Tino
Wong toont zich een waardig opvolger en laat veel van de Hung Gar stijl
zien. John Liu laat wederom meer van zijn verbluffende flexibiliteit
zien en Hwang Jan Lee is beter dan ooit. Het is dus ook niet vreemd dat
het eindgevecht tussen deze drie werkelijk adembenemend is. Als je dan
ook nog eens bedenkt wie er verder allemaal nog mee doen kan de film
actietechnisch niet meer stuk. Want ook Charlie Chan, Hsu Hsia, Blacky
Ko, Wong Lik zijn uitgebreid in actie te zien. De enige teleurstelling
is Phillip Ko. Hij komt totaal niet in actie en we kunnen dus zeggen dat
zijn aanwezigheid niet goed benut wordt.
Evenals het eerste
deel blinkt ook dit tweede deel uit in adembenemende natuur en gebouwen.
Enorme tempels, poorten, watervallen en strak gestileerde Japanse tuinen
trekken dus ook continue je aandacht. Het enige jammere hiervan is wel
dat er continue in- en uitgezoomd wordt om dit allemaal in beeld te
brengen. Vooral bij de waterval is dit te nadrukkelijk aanwezig. Er valt
niet te ontkennen dat het hier om een bijzonder indrukwekkende partij
vallend water gaat. Maar dit is na de eerste keer ook wel duidelijk.
'Secret rivals 2'
zou geen vervolg geweest zijn zonder de kenmerkende muziek van het
eerste deel. 'La resia dei conti (seconda cassia)' van Ennio Morricone
klinkt dus ook wederom door de gehele film heen. Dit nummer uit de
western 'The big gundown' blijft een van de klassiekers ooit
gebruikt in een kung fu film.
'We geven de mensen wat ze willen' moet de gedachte geweest zijn van
regisseur Ng See Yuen toen hij aan 'Secret rivals 2' begon. Het eerste
deel werd vooral geroemd om de actie. Hierdoor kwam het verhaal op de
laatste plaats en werd er besloten een 'alle remmen los' kung fu film te
maken. En het mag gezegd worden dat de film hierin geslaagd is. Van het
begin tot het eind spatten de gevechten van het scherm. Dit alles wordt
aan elkaar geplakt door een minimum aan dialogen. Hierdoor weet de film
niet altijd heel erg te boeien en is het lastig om anderhalf uur met
aandacht te blijven kijken. Voor de die hard kung fu fan dus een om niet
te missen maar voor de serieuzere filmkijker een keuze die wel overwogen
moet zijn.
Copyright
kungfufilms.nl (2006) |