Yun Gyu-yeob (Jo Jae-hyeon) is een van de
meest meedogenloze en kundige vechters uit het Koreaanse leger. Zijn
bijnaam is de slager omdat hij, iedere keer als hij vecht, een ware
slachtpartij aanricht. Natuurlijk is zijn keizer erg content met hem
want vijanden maken geen schijn van kans. Meerdere malen wist Yun
Gyu-yeob moordaanslagen in de kiem te smoren. Maar de laatste tijd is
het niet de keizer die het doelwit is. Één voor één worden er ministers
op gruwelijke wijze vermoord. Het lijkt er op dat het niet om
willekeurige ministers gaat. Allemaal dienden ze namelijk ook al onder
de vorige keizer. Deze keizer was, nadat hij verraden was door zijn
eigen mensen, op bloedige wijze afgezet. Om de moordenaar te stoppen
wordt Yun Gyu-yeob met zijn eenheid ingezet als bewaking. Helaas zijn ze
te laat om de aanslag te voorkomen. Ze bemerken simpelweg net iets te
laat wat er gaande is. De strijd die volgt is bijzonder agressief. Yun
Gyu-yeob krijgt het niet voor elkaar de twee daders te pakken te krijgen
of te doden. Dit bevreemdt hem want er was nooit eerder een strijder die
hij niet klein kon krijgen. Als hij later met zijn mannen het gevecht
bespreekt begint er één over het zwaard van de dader. Hierop stond een
inscriptie die verwijst naar het verleden. Een verleden wat de gehele
eenheid samen deelt. Dit zet Yun Gyu-yeob aan het denken. Door de
combinatie van het wapen en de vaardigheid trekt hij de conclusie dat
het niemand anders kan zijn dan Choi Ji-hwan (Choi Min-su). Het enige
probleem is dat hij al een aantal jaar dood is. Toch weet Yun Gyu-yeob
het zeker dat het zijn oude vriend moet zijn. Hij weet ook zeker dat de
komende dagen niet makkelijk zullen zijn. Voor hem breekt namelijk de
moeilijkste strijd aan die hij ooit bevochten heeft.
Naast China en Taiwan leeft het Wu Xia
genre ook in Korea. Ze gebruiken een vergelijkbare stijl van fantasie
maar natuurlijk is de setting iets anders. 'Sword in the moon' is hier
een prachtig modern voorbeeld van. Een film in de Wu Xia traditie met
een verhaal wat actie mengt met intriges en geschiedenis.
De meeste Aziatische filmliefhebbers
zullen bij het zien van de trailer meteen verkocht zijn. Hierin wordt
namelijk zo een duistere en heldhaftige sfeer neergezet dat deze meteen
tot de verbeelding spreekt. Ook ziet alles er prachtig verzorgd uit.
Alleen het komt maar al te vaak voor dat een trailer niet waar maakt wat
het suggereert. Gelukkig is dit hier niet het geval. De film komt
precies zo over als je verwacht. Het verhaal wordt een beetje
achterstevoren verteld. We beginnen ergens in het midden en werken
langzaam terug naar de belangrijke details uit het verleden. Dit komt
allemaal goed helder over. Het verhaal is duidelijk en wordt goed
overzichtelijk verteld. Het enige is misschien dat niet alle personages
even goed uit elkaar te houden zijn. De hoofdpersonen vormen geen
probleem maar alles wat er bij komt is niet helemaal helder. Dit maakt
het niet echt moeilijker om het verhaal goed te kunnen begrijpen. De
hoofdlijn is namelijk vrij simpel en draait om het maken van moeilijke
keuzes. Hier is een flinke dosis emotie mee gemoeid. Klassieke
onderwerpen uit het genre passeren hierbij de revue. Natuurlijk is
verraad er hier een van. Maar het gaat hoofdzakelijk om het maken van
offers en wanneer deze gemaakt moeten worden. Dit weet de kijker goed in
zijn grip te krijgen, alleen had een gemene schurk het allemaal nog
heftiger kunnen maken.
Visueel gezien is er op 'Sword in the
moon' niets aan te merken. Vooral de kleding verdient een groot
compliment. De gepantserde soldaten outfit ziet er schitterend uit,
werkelijk een lust voor het oog. Maar verder is alles ook bijzonder goed
verzorgd. Mooie en veel variatie in de locaties, vele figuranten en een
goed gebruik van de ruimtes. Dit gaat de gehele film door. We bezoeken
oude tempels, prachtige bossen, rivierbeddingen en een drijvende brug.
Dit alles wordt met een mooie cameravoering getoond.
Schokeffecten werken altijd het beste
om een boodschap over te brengen. Aan het begin worden we dus ook even
verrast door een aantal gruwelijke moorden. Stuk voor stuk wekken deze
allemaal een behoorlijk griezelige sfeer op. Dit is alleen wel iets wat
niet de gehele film aanhoudt. Wat dit betreft is het dus ook een
typische Wu Xia film. Alles kan en alles mag en dit geldt ook voor het
mengen met andere genres. Liefde komt ook nog aanbod. Maar zoals voor
iedere strijder geld is het niet de persoon die zelf zijn keuzes maakt.
Het hogere doel, in dit geval in de vorm van de leider is de gene die
bepaald. Dit gaat gelukkig niet ter ver door en er kan dus gezegd worden
dat de balans hierin goed gevonden is.
Wat eigenlijk meteen opvalt is de
manier waarop de actie in beeld gebracht wordt. Tegenwoordig worden veel
gevechten close up in beeld gebracht. Hierdoor is er totaal niet te
volgen wat er allemaal gebeurt. Het zijn allemaal flitsen van armen,
benen en zwaarden zonder dat je kan ontdekken van wie ze zijn. Gelukkig
is dat hier niet het geval. De cameravoering is van een mooie afstand en
hierdoor is er goed te zien wat er gebeurt. Hier komt bij dat de
choreografie van een redelijk niveau is. Het enige wat de feestvreugde
een beetje dempt is de vaardigheid van de acteurs. Het zijn dus ook meer
acteurs dan vechters en dit is redelijk terug te zien. Jammer, maar
gelukkig wel overkomelijk. De sfeer van de film en presentatie van de
huurmoordenaars maken dit namelijk meer dan goed. De één is namelijk
heerlijk nors en duister en de ander een prachtige vrouwelijke ninja.
'Sword in the moon' is een
heerlijk duistere moderne Wu Xia film. Alle elementen die gebruikt zijn
werden zorgvuldig bij elkaar gekozen en zijn precies de juiste. Het
enige minpuntje is misschien het tempo van de film. Sommige stukken zijn
namelijk wat aan de trage kant. Maar dit is een euvel waar bijna elke
Koreaanse film wel aan lijdt. Dit is dus ook zeker een film die de
moeite waard is als je van moderne Wu Xia films houdt.Copyright
kungfufilms.nl (2007) |