Na de dood van beide ouders is Wu ‘The Elder’ genoodzaakt om voor Wu Song (Ti Lung) zijn nog geen jaar oude broertje te zorgen. Ondanks dat hij zelf met een handicap leeft voedt hij het ventje met liefde op. Dit gaat jaren goed tot dat Wu Song een jaar of negen is. Elke dag gaat hij met zijn oudere broer mee om zelf gemaakte koeken te verkopen. Op straat pesten de kinderen hun omdat Wu ‘The Elder’ zo klein en lelijk is. Voor Wu Song is op een gegeven moment de maat vol en in blinde razernij valt hij de kinderen aan. Dit is voor het eerst dat zijn extreme krachten naar buiten komen. De ouders van de kinderen zijn woedend en Wu ‘The Elder’ besluit om zijn broer naar een dichtbijzijnde tempel te brengen. Hier zal hij blijven tot hij volwassen is en op deze manier kan hij niemand kwaad doen. Deze beslissing doet Wu ‘The Elder’ erg veel pijn en hij mist zijn broertje dan ook vreselijk. Op de dag dat Wu Song volwassen is haast hij zich direct terug naar zijn geboorte stad. Het duurt niet lang voordat hij zijn oudere broer weer gevonden heeft en samen gaan ze lekker uit eten. Hier belandt Wu Song in een gevecht met drie criminelen uit de stad. Hij verslaat ze met gemak en laat niemand in leven. Wu ‘The Elder’ besluit de schuld op zich te nemen en Wu Song vlucht weg. Wederom zijn de broers van elkaar gescheiden en dit valt ze niet makkelijk. Als het er na maar dan een half jaar op lijkt dat het gevaar geweken is keert Wu Song terug naar zijn broer. Om bij de stad te komen moet hij door een gebied waar al tijden een tijger los loopt die mensen aanvalt. Hij besluit de confrontatie met de tijger aan te gaan. Na een bruut gevecht met het dier komt hij als winnaar uit de bus. Als held wordt hij de stad in gehaald en hij krijgt zelfs een belangrijke baan bij de politie. Het weerzien met zijn broer is bijzonder intens. Het enige waar Wu Song zich bijzonder over verbaasd is dat hij getrouwd is met een hele mooie vrouw. Op zich denkt hij er niet zoveel van wat onder zijn vreemde uiterlijk is Wu ‘The Elder’ een goud eerlijk mens. Langzaam maar zeker begint hij wel heel vreemde trekjes bij haar te ontdekken. Hij kan alleen niet exact ontdekken wat er aan de hand is. Pas als hij twee maanden op reis moet voor zijn werk krijgt hij door hoe de vork in de steel zit. Maar dan is het te laat om er nog echt wat aan te doen.

Natuurlijk kan je er bij een Shaw brothers film altijd wel van uit gaan dat je kwaliteit in handen hebt. Maar er zijn een aantal films die hier nog eens met kop en schouder boven uitsteken. ‘Tiger killer’ is hier absoluut een van. Geregisseerd door veteraan Li Han Hsiang en dus ook tot in de detail verzorgd. Het mag ook duidelijk zijn dat de film, ondanks dat het over een kung fu held gaat niet in het martial arts genre thuis hoort. Het is eerder een goed verzorgd drama, met sterke personages en een lekker mysterieus sfeertje. De gevechten zitten anders in elkaar dan we normaal gewend zijn. De geluidseffecten zijn minimaal en hetzelfde geldt voor de uitwisseling van stoten en trappen. Wat ze zijn is bijzonder agressief en keihard. Vanaf het begin zie je heel duidelijk dat er aan alles veel aandacht besteed is. Zoals iedere Shaw film uit de jaren tachtig zijn de sets subliem. Door veel met de camera opstelling en figuranten te goochelen lijkt het alles veel groter dan de studio in werkelijkheid was. Vooral het berg dorp roept een heerlijke sfeer op. Continue worden er hier beelden van de omgeving door de gesprekken heen gemengd. Hierdoor heb je echt het idee er midden in te zitten. Li Han Hsiang weet dus op een heerlijk manier een bepaald gevoel over te brengen. Hij had natuurlijk ook niet de minste acteurs waar hij hier mee mocht werken. Ku Feng zet werkelijk een bijzonder personage neer. Totaal iets anders dan we van hem gewend zijn. Want heb je ooit een kerel met een normale lengte een lilliputter zien spelen. De gehele film loopt hij gehurkt rond en dit ziet er erg koddig uit. Het kostuum wat hij draagt is hier zo op aan gepast dat het echt lijkt als of hij van die lengte is. Om het af te maken heeft hij een gebit in met schots en scheve tanden. Ku Feng is iemand die keer op keer weer weet te verbazen met zijn voortreffelijke prestaties. Het si dus ook geheel terecht dat hij voor deze film een ‘Golden horse’ won. Ti Lung heeft een wat minder extreem personage. Hij speelt eigenlijk gewoon wat we van hem gewend zijn en doet dit met de gebruikelijk overgave. De driehoek wordt compleet gemaakt door Wong Ping. Deze prachtige dame krijgt het werkelijk voor elkaar om de kijker compleet te betoveren. De manier waarop ze kijkt, haar houding en bijna alles wat ze doet roept vragen op. Heel even krijgt de film een licht erotisch tintje. Wong Ping neemt een bad en dit wordt niets verhullend maar toch genuanceerd in beeld gebracht. Bloot wordt dus ook niet geschuwd en op meerdere plaatsen in de film komt dit terug. Helaas niet overal zo netjes als de bad scène van Wong Ping. Als er een verkrachting plaats vindt krijgen we dit helaas op een beetje lompe manier te zien. Een ander moment wat iets beter had gekund is wanneer Ti Lung in gevecht is met de tijger. Deels is dit iemand anders die met een tijger vecht en deels is het Ti Lung die met een nep tijger aan het rollenbollen is. Als alleen de beelden van de echte tijger gebruikt waren was het voor mij voldoende geweest. Maar dit is eigenlijk het enige waar wat op aan te merken is, want verder is het een juweel van een film. Het is werkelijk genieten van het begin tot het einde en misschien zelfs daarna nog een keer. Wordt het dus eens tijd voor wat anders dan alleen maar kung fu is ‘Tiger killer’ zeker een aanrader. Want deze film past perfect in de lijn van ‘Intimate confessions of a Chinese courtisan’ en ‘Human lanterns’.

Copyright kungfufilms.nl (2005)