Als een op machtbeluste
krijgsheer (Kim Inn Ju) het op een magisch zwaard gemunt heeft roept hij
een groep meedogenloze vechters bij elkaar. Momenteel is het wapen in
handen van een vredelievend edelman. Deze woont samen met zijn twee
zoons in het noorden van het land en is een enorm ervaren vechter. Echt
makkelijk zal het dus niet worden om het zwaard te pakken te krijgen. Om
deze reden wordt een list bedacht. De edelman wordt vergiftigd maar
desalniettemin is de strijd die volgt enorm hevig. In totaal zijn er
acht mannen nodig om hem te verslaan. Hulpeloos zijn de twee zoons
genoodzaakt toe te kijken. Laf zijn de jongens echter niet en beiden
doen een poging hun vader te redden. Alleen in dit proces wordt de
oudste (Casanova Wong) blind en de jongste (Kwak Mu Seong) beroofd van
zijn gehoord en spraak. Lachend laten de mannen de jongens voor dood
achter. Gelukkig worden de jongens gevonden door twee vrienden van hun
vader. Deze nemen er beiden een mee naar huis om ze te laten herstellen.
Jaren gaan er voorbij en de twee jongen groeien beiden apart op. Ze
maken jaren door van zware training tot de dag komt dat ze volwassen
zijn. Ieder trekt apart naar het zuiden om de dood van hun vader te
wreken. Ze weten dat ze een broer hebben maar hebben geen idee hoe deze
er uit zou moeten zien. De weg naar wraak is zwaar en vol met gevaren.
Dit wordt nog eens extra versterkt door de handicap die ze hebben. Toch
zijn ze vastberaden de moordenaars van hun vader een voor een op te
zoeken en te doden.
Een Koreaanse film
geproduceerd door Asso asia. Maar laat je niet misleiden door deze
bedrijfsnaam want hierachter gaan precies dezelfde mensen schuil als
achter IFD films. Een knip en plakwerk is dit echter niet. Sterker nog
het is een van de betere kung fu films uit Korea. De regie staat op naam
van de beruchte Godfrey Ho maar of hij werkelijk de man was achter deze
film valt niet te bewijzen. Hij staat meer bekend om zijn zakelijk
inzicht dan om het feit dat hij mooie films kon maken. Opvallend genoeg
ligt de nadruk van 'Warrior of kung fu' op het verhaal en de emoties die
de personages door maken. Er is hier dus ook gepoogd een sterk kung fu
drama te maken. Gedeeltelijk wordt dit doel bereikt. Er wordt rustig de
tijd genomen om het drama te schetsen. Hiervoor wordt vooral gebruik
gemaakt van de indrukwekkende Koreaanse omgeving en een sterke muzikale
ondersteuning. De meest opvallende is het nummer 'The Lonely Shepherd'
van Zamfir. Dit nummer werd later ook gebruikt in Quentin Tarantino's 'Kill
Bill'. Een slimme zet want als iets emoties los maakt is het wel dit
panfluit nummer. Dat het gecombineerd wordt met prachtige besneeuwde
Koreaanse bergtoppen helpt natuurlijk ook een handje. Maar het blijft
natuurlijk wel een Koreaanse film. Echt serieus te nemen is de film als
geheel dus niet. De personages zijn goed bedacht, of liever gezegd
gejat. Casanova Wong doet dus ook heel erg denken aan de bekende blinde
zwaardvechter Zatoichi. Alleen in plaats van zijn zwaard gebruikt hij
zijn benen om te vechten. Zijn uitstraling is doortastend en koelbloedig
en zijn kleding accentueert dit enorm. Hij draagt grauwe en dikke
traditionele Chinese kleding in combinatie met de bekende strohoed. Om
zijn gehoor te ondersteunen zitten er in deze hoed een soort oorkleppen
verwerkt. Hiermee kan hij geluiden een stuk beter opvangen. Helaas
krijgt zijn personage niet erg veel persoonlijke diepgang mee. Hierdoor
blijft het niet meer dan een indrukwekkend omhulsel wat we de gehele
film volgen. En dit geldt eigenlijk voor alle personages in de film.
Kwak Mu Seong die de jongere broer speelt krijgt zelfs nog minder
aandacht. Casanova Wong speelt dus ook duidelijk de hoofdrol. Wat
gevechten betreft is er een ding wat heel erg opvalt. Normaal gesproken
zijn Koreaanse films wat versneld. Alleen 'Warrior of kung fu' blijft
gewoon op het normale tempo. Hierdoor is alles een stuk beter te volgen.
Hoofdzakelijk wordt er met de benen gevochten. Logisch natuurlijk want
Korea blijft het land van de Tae Kwan Do. De gevechten zijn redelijk
lang en hebben allen een eigen thema. Iedere vechter die ze moeten
verslaan heeft namelijk zijn eigen stijl en gimmick. Zo moeten ze het
opnemen tegen iemand met een 'ironhead', iemand die gebruik maakt van
het donker en iemand die een keiharde dikke buik heeft. Helaas zijn het
geen lange uitwisselingen van slagen en stoten. De choreografie maakt
meer gebruik van de meerdere aanvallers. Zodra er iemand geraakt wordt
vliegen ze meteen een eind weg. Voor sommige van dit soort trucs worden
op hele onnatuurlijke wijze kabels gebruikt. Dit is iedere keer weer
onbedoeld lachwekkend om te zien. Als je 'Warrior of kung fu' naast een
Hongkong film uit dit jaartal zou zetten stelt het eigenlijk allemaal
niet zoveel voor. Het is een stuk meer amateuristisch en de continuïteit
laat een boel te wensen over. Maar voor een Koreaanse film ligt het
niveau vrij hoog. Als je dus interesse hebt in Koreaanse films is dit er
zeker eentje die je gezien moet hebben.
Copyright
kungfufilms.nl (2006) |