|
De Chi School, bekend om
zijn gouden zwaard, wordt aangevallen door een bende onder leiding van een
gewetenloze boef met de naam Longarm. De beste leerling weet de
aanvallers te weren, maar raakt dodelijk gewond en sterft. De leraar van
de Chi school (Tien Feng) neem de zoon van de gestorven leerling, Fang
Kang (Wang Yu) op als of dit zijn eigen was. Fang Kang ontwikkeld zich
goed als zwaardvechter en maak zelf kans om de school over te nemen. Het
enige wat niet zo goed gaat is het contact tussen hem en zijn
mede-leerlingen. Doordat de Chi hem voortrekt ontstaat er continu ruzie.
Zelfs de verwende dochter van Chi (Pan Yin Tse) maakt hem het leven
zuur, tot Fang Kang er genoeg van heeft en besluit weg te gaan om zelf
een leven op te bouwen. Maar ze laten hem niet makkelijk gaan en spreken
af hem in het bos op te wachten. Dit loopt behoorlijk verkeerd af als
Fang Kang weigert om met Chi’s dochter te vechten. In een woede aanval
hakt ze zijn rechter arm af en compleet van slag strompelt Fang Kang weg
het bos in. Hij wordt gevonden door een eenzaam meisje (Chiao Chiao) wat op een afgelegen boerderij woont. Ze verzorgd zijn wonden tot hij
weer beter is. Fang Kang kan het moeilijk verkropen dat hij nooit meer
als zwaardvechter door het leven zal kunnen gaan. Echter een boek over
linkshandige zwaardtechnieken bied de oplossing.
Persoonlijk ben ik niet zo’n fan van Wang
Yu, ik vind dat hij behoorlijk te kort schiet als martial arts acteur.
Niet geheel onlogisch, want hij heeft totaal geen achtergrond op dit
gebied (wel is hij olympische kampioen zwemmen geweest). Maar als drama
acteur komt hij wel erg goed over, “One armed swordsmen” is
hoofdzakelijk een dramatische film met als bijzaak wat gevechten die erg
mooi in elkaar gezet zijn en geweldig opbouwen naar een climax. Alle
gevechten zijn kort en zonder toevoegingen van acrobatiek, maar ze
kijken wel makkelijk weg. Iedereen van de Chi school gebruikt natuurlijk
het zwaard, maar de tegenstanders hebben speciaal een wapen ontwikkeld
wat het zwaard van de Chi school kan verslaan. Een zwaard dat in de
linkerhand gehouden wordt en de mogelijkheid biedt om het zwaard van de
tegenstander vast te klemmen. De rechterhand blijft vrij om een verborgen
mes mee te hanteren. Het motto van de film is eens een zwaardvechter
altijd een zwaardvechter en dat je je lot nooit kan ontsnappen. Dit loopt
continue als een rode draad door de film heen en geeft het geheel een
iets neerslachtige sfeer mee. Mooie studiolocaties, compleet met water
partijen en geweldige beelden van een festival in de stad maken deze
film tot een lust voor het oog. Ik weet zeker dat iedere Hongkong film
fan deze film als een absolute klassieker beschouwt, want dat is het
zeker. |
|