|
Het loopt tegen het
einde van de tweede wereld oorlog en de atoombom op Hiroshima is net
gevallen. Dit zaait nogal wat verdeling onder de Japanse leiders. De
helft wil doorvechten en de andere helft probeert het op een akkoord te
gooien. Maar bij beide groepen blijft de angst voor nog een atoombom
enorm aanwezig. Omdat bekend is dat de bommen over zee aangeleverd
worden krijgen de Japanners een cadeau van hun Duitse bondgenoten. Het
gaat om een speciale onderzeeër met een hypermodern
verdedigingsmechanisme. Over dit mechanisme word nogal geheimzinnig
gedaan. Niemand weet wat het precies is en er wordt naar verwezen met de
naam 'Lorelei'. Zelfs kapitein Masami Shin'ichi (Kôji Yakusho) heeft
geen idee wat het precies inhoudt. Toch accepteert hij deze geheime en
uiterst gevaarlijke missie. Onderbemand en met mensen die allemaal voor
het eerst op deze onderzeeër werken vaart hij uit. Hun missie is het
uitschakelen van het schip dat de atoombom vervoerd. Het volgende doel
zal namelijk Tokio zijn. Dit zal enorm veel slachtoffers als gevolg
hebben en een grote klap voor het Japanse volk zijn. Al vrij snel komt
Masami Shin'ichi er achter wat het verdedigingsmechanisme allemaal kan.
Het is uiterst precies en effectief. Alleen hoe dit allemaal tot stand
kan komen is nogal een schok voor hem en de bemanning. En dit is niet de
enige verrassing die ze te wachten staat.
Als er iets vervelend
is dan is het wel een synopsis van een film die je op het verkeerde been
zet. Op de hoes van deze DFW release valt namelijk te lezen dat 'Lorelei'
een mix is van historische feiten en bovennatuurlijke horror. Een
duistere sfeer heeft de film zeker maar van horror is geen enkel spoor
te vinden. Er zijn dus geen schrikeffecten of angstaanjagende momenten.
Maar het ander genoemde is correct. Een betere omschrijving is dus een
mix van historische feiten en een vleugje bovenmenselijke fantasie. Dit
leidt tot een hele bijzondere onderzeeër-film vol spanning en drama.
De ontwikkelingen
van het verhaal gaan bijzonder traag. Hierdoor wordt wat eigenlijk in
een half uur verteld kan worden tot bijna twee uur gerekt. Dit wordt
hoofdzakelijk gedaan door patriottistische speeches die net even iets te
lang duren. Terugblikken over de gruwelen die een oorlog met zich
meebrengt en de interactie tussen de mensen aan boord. Maar ondanks dat
er zo uitgebreid de tijd voor genomen wordt is het allemaal weinig
informatief. Onderwerpen worden niet geheel uitgediept en er wordt
slechts de bovenste laag besproken. De rest mag je er zelf bij bedenken.
Een ander punt dat te weinig aandacht krijgt is het 'Lorelei'
verdedigingsmechanisme. Er wordt al vrij snel prijsgegeven wat het nu
werkelijk is. Hierdoor blijven een boel mogelijkheden onbenut en moet de
spanning ergens anders gehaald worden. Dit gat wordt prima opgevuld door
de spannende zeeslagen. Wat de film heel intrigerend maakt is dat het de
situatie eens van een andere kant belicht. Normaal wordt het altijd
vanuit het oogpunt van de Amerikanen belicht en nu bekijken het we eens
van de andere kant. De vraag wie er goed of slecht was wordt niet
gesteld. Het is gewoon duidelijk dat beide partijen koste wat kost
willen proberen hun eigen volk te beschermen.
Met zoveel zware
dramatische scènes zijn er natuurlijk goede acteurs nodig. En die zijn
ook ruimschoots aanwezig. De ploeg wordt aangevoerd door Kôji Yakusho.
Een man die hard werkt aan zijn internationale doorbraak. Zo had hij een
erg sterke rol in 'Memoirs of a Geisha' en is hij nu te zien in 'Babel'.
Ook hier verbergt hij zijn talent niet en komt hij erg overtuigend over.
Naast de Japanse cast is er ook een Amerikaanse cast aanwezig. Dit deel
van de film heeft bijzonder veel aandacht gekregen. Normaal gesproken
worden hier slechte onbekende acteurs voor gebruikt en worden de scènes
snel in elkaar gezet. Maar naast verrassend goede acteurs werd er
special een aparte regisseur aangetrokken om dit alles in goede banen te
leiden. Cellin Gluck kreeg deze taak in zijn schoenen geschoven. Meestal
was hij assistent regisseur maar de stukken hier stonden compleet onder
zijn bevel. Op dit gebied steekt de film dus met kop en schouders boven
andere films uit.
Als je een film
maakt met een grote onderzeeër en een aantal fantasie-elementen ontkom
je er tegenwoordig niet aan om de computer te gebruiken. Ook hier worden
de beelden regelmatig ondersteund door CGI. Ook het ouderwetse Blue
screen wordt regelmatig van stal gehaald. Vreemd genoeg hebben de
beelden die dit opleveren niet de kwaliteit van wat het kan hebben. Er
wordt ook nog even met miniatuurmodellen gewerkt. Een kleine onderzeeër
wordt los gekoppeld van de grote en je ziet eigenlijk meteen dat de
verhoudingen niet kloppen. Door dit alles doet het een beetje aan alsof
je naar een film uit het midden van de vorige eeuw zit te kijken. Dit
lijkt een bewuste keuze te zijn. Hierdoor krijgt de film een hele
bijzondere sfeer mee. Helaas gaat de soundtrack die dit alles
ondersteund hier niet in mee.
'Lorelei'
is een hele aparte oorlogsfilm. Zonder blikken of blozen worden er een
aantal fantasie-elementen door een bijna historische document vermengd.
Dit heeft allemaal zijn grondslag in het feit dat de Duitsers een
medische experiment niet uit de weg gingen. Dit veroorzaakt een heel
mysterieus begin wat later omslaat naar geweldig opgebouwde zeeslagen.
Ook drama wordt niet geschuwd en er wordt zelfs nog een misplaatst
stukje romantiek het verhaal in geslingerd. Genoeg te zien en te beleven
dus. Hou er alleen wel even rekening mee dat het allemaal erg langzaam
gaat.
Copyright
kungfufilms.nl (2006) |
