Eeuwen geleden zorgde een verborgen
schat voor enrom veel opschudding. Clans bestreden elkaar voor een kaart
die ze naar de rijkdommen zouden leiden. Ergens in de jaren zeventig
duikt de kaart opeens weer op. Het is zelfs zulk groot nieuws dat het de
kranten haalt. Het duurt alleen niet lang voordat de kaart gestolen
wordt. Gangsters hebben het op het geld gemunt. Als de dief van de kaart
zijn overdracht aan zijn opdrachtgever wil doen wordt hij bestolen. Een
groep van drie mannen heeft nu de kaart in hun bezit. Ze besluiten om
ieder hun eigen weg te gaan. Dit om de situatie even tot rust te laten
komen. Als ze nu meteen achter de schat aan gaan trekt dit te veel
aandacht. Omdat ze elkaar toch niet helemaal vertrouwen scheuren ze de
kaart in drieën. Niemand heeft de kaart gezien en op deze manier moeten
ze elkaar wel vertrouwen. Maar twee van de gangsters sluiten een pact om
het missende deel in handen te krijgen. Dit gaat alleen helemaal mis.
Een van hen vindt de dood en zijn deel van de kaart is spoorloos
verdwenen. Dit zorgt natuurlijk voor een hoop onrust in de onderwereld.
Iedereen probeert de kaart compleet in handen te krijgen. John (Hwang
JanLee) is een kruimeldief die zijn geld verdient met gokken. Hij heeft
een grote mond en belazert continue zijn tegenstanders. Dit bracht hem
al vaker in de problemen. Ditmaal wordt hij, na ontdekt te zijn, samen
met zijn partner vastgeboden op een verlate plek. De gangster die hij
belazert heeft wil hem daar laten om langzaam te sterven. Na zichzelf
los gemaakt te hebben vindt hij een stervende man. Dit is een van de
gangsters die een deel van de kaart in zijn bezit heeft. Zijn partner
krijgt de informatie te horen maar verteld John niets. Uiteindelijk gaan
ze beide hun eigen weg. Maar de verborgen goudschat zet ze uiteindelijk
tegen over elkaar.
Als je de titel zo hoort moet dit
wel iets goeds beloven. De eerste beelden van de film zijn dan ook niet
verkeerd. Phillip Ko maakt op stijlvolle wijze korte metten van zijn
tegenstander. Als later tijdens de intro de naam van Hwang Jan Lee
verschijnt lijkt het niet helemaal niet meer stuk te kunnen. Maar de
naam Godfrey Ho, die tegen het einde verschijnt maakt alleen weer snel
een einde aan deze illusie. Old skool maakt plaats voor de jaren
zeventig in Korea. Dit heeft een overdaad aan ruitjes pakken, wijde
pijpen en bolletjes behang als gevolg. Het verhaal gaat over
verschillende gangsters die een schat kaart proberen te bemachtigen. De
logica en het plot hierin is ver te zoeken. Dit maakt het verhaal niet
interessant en het wordt dus ook al snel moeilijk om de aandacht er bij
te houden. Het is zelfs lastig om te bepalen wie er nu de hoofdrol
speelt. In het eerste opzicht lijkt dit Hwang Jan Lee te zijn. Alleen
naarmate de film vordert lijkt hij steeds minder sympathiek te worden.
Dit maakt de film nog verwarrender dan het allemaal al is. Voor de
gevechten is het Hwang Jan Lee die de hoofdrol speelt. In het verhaal is
het Charlie Han die we als hoofdpersonage mogen beschouwen. Hwang Jan
Lee laat zijn bekende arsenaal aan trappen zien. Maar door het ontbreken
van een goede tegenstander voelt dit niet zo lekker als het zou moeten.
Zijn kracht valt een beetje weg en voor zijn brute uitstraling geldt een
beetje het zelfde. Zonder zijn snor heeft hij gewoon een compleet andere
uitstraling. Hij past ook veel beter in de rol van een meedogenloze
schurk dan in die van een huichelachtige kruimeldief. En wat ook nog
eens vreemd te noemen mag zijn is dat hij aan het begin helemaal niet
kan vechten. Later in het verhaal laat hij opeens iedereen alle hoeken
van de kamer zien. Een nogal vreemde tegenstrijdigheid. Dit is overigens
niet het enige moment dat zoiets voorkomt. Wonden verdwijnen als sneeuw
voor de zon. En als een gevecht in het donker begint eindigt het
overdag. Opvallend genoeg zitten er diverse acteurs in de film die samen
met Hwnag Jan Lee een spetterend eindgevecht neer hadden kunnen zetten.
Helaas krijgen we dit niet. Charlie Han neemt het op tegen Hwang Jan Lee
en echt boeiend wordt het niet. ‘Budhist fist & tiger claws’ heeft maar
weinig om echt te boeien. Uit de meeste films is nog wel iets te halen
wat aanspreekt of leuk is. Maar hier is gewoon niets in te vinden wat
waardige herinneringen kan opleveren. Mocht je een echt Hwang Jan
Copyright
kungfufilms.nl (2005) |