|
Al tijden zit de
politie achter een groep wapenhandelaars aan. Helaas loopt het onderzoek
telkens op niets uit. Ook hun laatste poging levert niets op. Sterker
nog het loopt uit in een compleet fiasco. Een theehuis wordt totaal aan
gort geschoten en er vallen zowel slachtoffers bij de politie als onder
de burgers. Om het erger te maken sterft er ook een agent die al tijden
undercover was. Deze had aardig wat informatie weten te verzamelen en
stond op het punt de boel op te rollen. Dit zint politie chef Pang (Phillip
Chan Yan Kin) dus ook totaal niet. Met deze reden pakt hij Tequila Yuen
(Chow Yun Fat), die de missie leidde, keihard aan. Die reageert hier
niet echt relaxed op. Ook hij vindt het vreselijk dat er zoveel
slachtoffers gevallen zijn. Hij verloor hier zijn partner en beste
vriend. Tevens zit hij net in een moeilijk periode in zijn relatie. Dit
maakt hem behoorlijk zelfdestructief. Omdat hij toch niets anders heeft
om zich aan vast te houden stort hij zich volledig op de zaak. Alleen
hij begint steeds meer het idee te krijgen dat er nog een undercover
agent aan de zaak werkt. Geïrriteerd zoekt hij bij Pang de confrontatie
hier over op. Deze vertelt hem dat dit informatie is die hem helemaal
niets aan gaat en dat hij gewoon zijn werk moet doen. Dit is iets wat
Tequila Yuen simpel weg niet kan doen. Hij gaat juist twee keer zo hard
achter Johnny Wong (Anthony Wong) aan.
Als iemand een begrip
is als het om jaren tachtig/negentig Hongkong films gaat dan is het John
Woo wel. Eigenhandig wist het wu xia/kung fu genre op te pakken en te
veranderen in iets wat beter bij die tijd paste. En eigenlijk is het
concept heel simpel. Vervang de zwaarden en kung fu door pistolen en
laat de keiharde strijd maar los barsten.
'Hard boiled' was
zijn laatste film in Hongkong. Hierna maakte hij de overstap naar
Hollywood. Of hij dit van te voren wist is niet bekend. Het lijkt er
alleen op dat hij met deze film heel duidelijk wilde maken wat hij kon.
'Hard boiled' is dus ook de meest stijlvolle en knallende film die hij
ooit maakte. Met een concept dat bestaat uit ongeveer zeventig procent
actie en dertig procent lijkt dit een moeilijke opdracht. Toch weet hij
de kijker zeer goed te boeien. Iedere schietpartij heeft zijn eigen
verhaal of emotie. Het is dus niet zomaar wat wild in het rond je
pistolen leeg schieten. Eeuwenoude onderwerpen als eer, verraad,
hebzucht en verdriet worden hier zonder moeite doorheen verweven. Dit
alles doet hij in kleine dialoogjes of gezichtsuitdrukkingen tussen de
actie door. Eigenlijk laat de film zich prima in drieën delen. Drie
gevechten met daartussenin rust. In deze rust worden de personages goed
uitgediept. We krijgen te zien hoe hun privé-situatie is en wat er in
hun hoofd allemaal speelt. Hierdoor is het makkelijk je in de personages
te verplaatsen. Het lukt John Woo zelf om sympathie op te wekken voor 'maddog'
(Kwok Choy), één van de grootste schurken van de film.
De verhaallijn is
logischerwijs heel simpel. Alleen opvallen doet dit niet echt. Je bent
gewoon te veel bezig met het visuele en over de top geweld wat er op je
af komt. Maar dit neemt niet weg dat iedereen voortreffelijk speelt.
Chow Yun Fat is werkelijk voortreffelijk. Zoals altijd weet John Woo het
beste uit hem boven te halen. Hij komt over als een gewone man die door
zijn frustraties en haat tot het uiterste gedreven wordt. Tony Leung
Chiu Wai doet hier absoluut niet voor onder. De manier waarop hij
bepaalde emoties laat zien is werkelijk voortreffelijk. Als hij in een
benarde situatie terecht komt moet zijn personage even doorbijten. Hier
wordt de emotionele tweestrijd tussen zijn eigen gevoelens en wat hij
moet doen als undercover agent heel goed duidelijk. Terecht dat hij voor
zijn rol ook genomineerd werd bij de Hongkong film awards van 1993. Dit
was voor Best Supporting Actor. Jammer genoeg won hij deze niet. Een
derde en erg sterke acteur is Anthony Wong. Hij speelt de schurk van het
verhaal. Als je zijn carrière gaat bekijken verandert hij telkens van
uiterlijk. Hier is hij bijzonder glad en een nog jonge succesvolle
gangster. Maar zoals je mag verwachten is hij bijzonder meedogenloos.
Iedere kung fu film liefhebber zal verheugd moeten zijn door de
aanwezigheid van Kwok Choy. Niet echt een supergrote rol maar het is en
blijft een indrukwekkende verschijning.
Maar het
allerbelangrijkste van 'Hard boiled' zijn natuurlijk de actiescènes. Er
wordt volop geschoten met de bekende twee pistolen. Dit gaat
gecombineerd met slowmotion en bewegend camerawerk wat je van John Woo
mag verwachten. Visueel een geweldige trip waar je helemaal ingezogen
wordt. Alle belangrijke personages gedragen zich super cool. Een
hoogtepuntje hiervan is als Kwok Choy zijn sigaret even aansteekt. En
waarom een aansteker gebruiken als er ook een brandende auto in de buurt
is. Dit is een van de rustpuntjes die hij tussen al het vuurwerk door
mengt. Daarna barst het geweld gewoon weer los. En geweld is het zeker.
Alles wat maar kan (en wat eigenlijk niet kan ook) ontploft en verandert
in een grote vlammenzee. Geweren worden zonder pardon leeggeschoten en
gewone kogels zijn niet goed genoeg. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de
poses waaruit er geschoten wordt. Rijdend op een motor, springend door
de lucht of aan een touw uit het plafon het maakt allemaal niet uit.
Waar het om gaat is dat het er visueel aantrekkelijk uit ziet. Een ding
mag er alleen wel bij gezegd worden. Want ondanks dat het er geweldig
uitziet en de opbouw voortreffelijk is gaat het toch wel iets te lang
door. Een korte pauze voordat het eindgevecht los barst kan dus ook geen
kwaad.
Voor de locaties is
er gekozen voor diverse plekken in Hongkong. De bibliotheek, de haven en
onder andere een ziekenhuis worden uitgebreid in beeld gebracht. Van de
laatste wordt maar weinig heel gelaten. De pyro-techneut die hieraan
heeft mogen werken heeft waarschijnlijk de klus van zijn leven gehad.
Overal vuur, explosies en gaten die in muren geblazen worden. Dit is
goed bij elkaar gezocht en zet een prima sfeer neer. Het enige is dat de
kleding een klein beetje uit de tijd is. Maar wat wil je ook de film is
immers uit 1992.
Als we het over een
actie film hebben met geweldige schietpartijen dan zou 'Hard boiled' de
eerste film moeten zijn die besproken wordt. Dit is John Woo's
meesterwerk op meerdere vlakken. Hij haalt het beste uit de acteurs en
laat zien hoe stijlvol geweld kan zijn. Maar dat is het nog niet. Ook op
het emotionele vlak scoort hij goed. De personages zijn erg kleurrijk en
boeiend. Dit is dus ook echt een film die toch zeker iedere Hongkong
filmliefhebber gezien moet hebben.Copyright
kungfufilms.nl (2006) |
