Lo Ling Chi (Hsia
Kwan Lee) is gelukkig getrouwd met de leider van een escorte service. Het
leven dat ze leiden is gevaarlijk en de drang om zich ergens te settelen
wordt steeds groter. Tijdens een escorte-opdracht besluiten ze dat dit hun laatste
zal zijn. Helaas komt dit besluit net te laat want niet veel later
worden ze overvallen door vier gemaskerde rovers. De strijd is hevig,
maar de vier mannen zijn duidelijk te sterk. Haar man wordt gedood en na
door de vier mannen misbruikt te zijn laten ze Lo
Ling Chi voor dood achter. Ze wordt opgemerkt door een vrouwelijke monnik
(Tai Chi Shia) die haar mee neemt en haar wonden verzorgt. Als ze weer
helemaal aangesterkt is kan ze maar aan een ding denken, wraak. De
monnik die haar redden weigert om kung fu te leren aan iemand die die zo
vol met haat is. Maar na bewezen te hebben dat ze deze gevoelens kan
onderdrukken accepteert ze haar toch als leerling. De stijl die ze leert
is de 'dragon fist'. Een stijl die zich hoofdzakelijk met de armen
gedaan wordt en zich concentreert op het breken van leden maten. Vol
overtuiging traint Lo Ling Chi een aantal jaren totdat ze niets mee kan
leren. De monnik vindt dat het tijd is voor Lo Ling
Chi om weer een eigen leven op te bouwen en stuurt haar weg. Na enige
tijd nagedacht te hebben besluit Lo Ling Chi om
naar de plek te gaan waar de moordenaars van haar man zich schuil
houden. Maar de gangsters hebben ook niet stil gezeten. Na een groot
aantal succesvolle overvallen en berovingen zijn ze gaan rentenieren. Om
het risico gepakt te worden wat te spreiden zijn ze alle vier hun eigen
weg gegaan. En aangezien Lo Ling Chi maar van een van de mannen het
gezicht gezien heeft wordt het er niet makkelijker op. Ze verkleed zich
als een man en gaat vastberaden op onderzoek uit. Stukje bij beetje vindt
ze steeds meer aanwijzigen die haar bij de moordenaars brengt. Ze moet
alleen erg voorzichtig te werk gaan want tegen alle vier tegelijk maakt
ze geen schijn van kans.
'Woman
avenger' is absoluut een van de beste films in het vrouwelijke kung fu
sub genre. Met Lee Tso Nam als regisseur mag je eigenlijk ook niet
anders verwachten. Toch is zijn stijl niet echt in de film terug te
vinden. Maar het verhaal zit leuk in elkaar ook al is het natuurlijk
vrij simpel. Door de aparte en interessante personages en sub plots weet
de film van het begin tot het einde te boeien. De rol die Pang Gang
neerzet spant absoluut de kroon op dit vlak. Een blond harige vechter en
meester in de 'Twin stijl'. Er naast beoefend hij ook nog een andere
stijl waarbij hij als een gek rond springt en rolt. Op het eerste
gezicht lijkt het erop alsof hij zijn gevecht verliest en hiermee weet
hij zowel de kijker als zijn tegenstander op het verkeerde been te
zetten. Een andere hele sterke rol is voor Chang Chi Ping. Het mooie is
dat hij geen goeie vechter is maar een meester in acupunctuur. De
overtuigende manier waarop hij dit personage neerzet is meer dan
geweldig. Sluw, onderdanig en door en door gemeen zijn de beste woorden
om dit te omschrijven. Helaas is het accupunctuur-deel niet zo heel erg
uitgewerkt. Door zijn gebrek aan vaardigheid in kung fu moet hij het
hebben van de verrassingsaanval en zo'n kans krijg je maar eenmaal.
Maar de echte ster is absoluut Hsia Kwan Lee. Het
mooie is dat haar personage naar mate de film vordert steeds beter gaat
vechten. En om het allemaal nog beter te maken wisselt ze ook nog eens
voor het eindgevecht compleet van stijl. De hand technieken van het
eerste deel worden in geruild voor veel schopwerk. Al deze trappen zijn
snel, krachtig en extreem flexibel. Je kan dus met zekerheid zeggen dat
ze zich met gemak kan meten met de mannen uit de film. Door haar extreme
flexibiliteit in de rug doet ze een hoop acrobatiek zelf. Maar als het
op salto's aankomt wordt er toch gebruik gemaakt van een stand in. Dit
is wel zo goed gedaan dat het bijna niet terug te zien is zelfs niet als
je het beeld stil zet. Verder is het enige min puntje wat ik kon
ontdekken dat ze op het acteer vlak niet echt overtuigend over komt. Dit
is natuurlijk jammer, maar vormt niet echt een grote belemmering.
Hoofdzakelijk zijn de gevechten vuist tegen vuist. Dit wordt een aantal
maal afgewisseld door een gevecht met een speer en dubbel messen. Zelfs
de getoonde trainingen zijn erg vermakelijk en het is leuk om voor de
veranderingen eens een vrouw bezig te zien. De afwisseling is dus
absoluut goed aanwezig. Dit geldt ook voor de locaties, want hier wordt
ook voldoende in gewisseld. Ik raad dus werkelijk iedere liefhebber van old skool kung fu films aan om 'Woman avenger' een kans te geven want
spijt zal je hier niet van krijgen.
Copyright
kungfufilms.nl (2004) |