home           nieuws          filmrecensies          acteurs           artikelen         forum           links         contact
Of je nu op zoek bent naar old skool, jaren tachtig, moderne Hongkong films of enige ander vorm van Aziatische cinema of cult www.hkflix.com is de site waar je moet zijn. Met deze reden is www.kungfufilms.nl ook trots om hun als partner te hebben.

  ..




  China vs Japan

‘Japanse duivels’

 

Er zijn heel wat Chinese kung-fu films waar (door Chinese acteurs vertolkte) Japanners in voorkomen. De Japanners worden dan vaak erg ééndimensionaal en karikaturaal neergezet; ze zijn arrogant, machtsbelust, seksueel gefrustreerd en bovenal: moordzuchtig. Er worden in dergelijke films dan meestal zinnen gebruikt als “You damned Japanese”. Kortom: Japanners stonden in zulke films synoniem voor alles wat slecht was.

 

Geschiedenis

 

Om het bovenstaande te kunnen begrijpen moet men iets van de geschiedenis tussen China en Japan weten. Al sinds eeuwenlang waren er af en toe conflicten tussen beide landen. Het meest recente conflict is de Japanse invasie in China wat leidde tot de Chinees-Japanse oorlog (1937-1945). Het in die tijd gebrekkige Chinese leger bood hardnekkig tegenstand maar Japan slaagde er toch in om grote delen van China te bezetten. De burgerbevolking in de bezette gebieden werd erg wreed behandeld. De oorlog eindigde met de Japanse overgave in 1945 nadat de Amerikanen twee atoombommen gooiden op twee Japanse eilanden. De oorlog heeft diepe wonden achtergelaten in China. Vergelijk het met de verhouding tussen Nederland en Duitsland. Films zijn dan een goed medium om op bepaalde zaken af te reageren. Je kan natuurlijk niet iedereen over een kam scheren, maar in de Hong Kongse filmindustrie in de jaren ’70 nam men het niet zo nauw met deze regel en werd de vijandige verhouding tussen Chinezen en Japanners erg zwart-wit neergezet. 

 

‘Fist of Fury’

 

De verhaaltjes van kung-fu films uit die tijd gingen dan meestal in de trant van: ‘Een Japanse karate meester daagt de leraar van een Chinese kung-fu school uit tot een gevecht. De kung-fu leraar gaat er niet op in, zelfs niet als hij en zijn leerlingen tot het uiterste worden geprovoceerd. Dat is namelijk tegen het principe van de filosofie van de vechtkunst. Maar dan wordt de kung-fu leraar in de val gelokt en vermoord door de Japanse karate meester. Hierop nemen de leerlingen van de kung-fu leraar wraak en verslaat de karate meester. Dit is dan tevens het zogenaamde bewijs dat Chinees kung-fu dodelijker is dan Japans karate’ De boodschap dat de filmmakers wilden uitbrengen was simpel: ‘Chinezen zijn een zeer tolerant volk , zelfs als hun tolerantie zwaar op de proef wordt gesteld blijven ze rustig. Maar als ze eenmaal terugvechten dan zullen hun vijanden het weten ook’.

 

Fist of furyDe meest bekende kung-fu film van het ‘China vs Japan’-genre is Fist of Fury (1972). Regisseur Lo Wei speelde met deze film goed in op de nationalistische gevoelens van het Chinese publiek. Hij had geen betere hoofdrolspeler kunnen vinden: de charismatische en uiterst explosieve Bruce Lee die in iets meer dan anderhalf uur tijd de vernederingen ongedaan maakt die de Chinezen vroeger in eigen land moesten doorstaan. Iedereen kent natuurlijk de scène waarin Lee in z’n eentje alle leerlingen inclusief de leraar van een Japanse karate school omver schopt en slaat. Daarna zegt hij met de bekende felle blik in zijn ogen: “Wij Chinezen zijn niet de zwakkelingen van Azie”. Dit moment bezorgde een scheut adrenaline bij het bioscooppubliek. Er was ook een andere scène die het publiek compleet uit z’n dak deed gaan. De scène waarin hij het bord voor de ingang van een park kapot trapt waarop staat: “Verboden voor honden en Chinezen”. Dit bord hing vroeger echt voor een park in Shang Hai en is voor Chinezen het ultieme symbool van de buitenlandse onderdrukking in die tijd. Vreemd genoeg werd ‘Fist of Fury’ goed ontvangen in Japan. Volgens Hong Kong film-expert Bey Logan komt dat omdat men in Japan over het algemeen ook niets moet hebben van het vroegere agressieve Japanse beleid ten opzichte van andere Aziatische landen.

 

Kan het ietsje vriendelijker?

 

Niet in alle kung-fu films worden Japanners in een kwaad daglicht gezet. ‘Heroes of the East’(aka ‘Shaolin challenges ninja’) is een goed voorbeeld. Deze is geregisseerd door Liu Chia Liang, een traditionele kung-fu meester die de vechtkunst-etiquette hoog in het vaandel heeft staan. Dit komt dan ook sterk terug in deze film: Hoofdrolspeler Gordon Liu verslaat  weliswaar al zijn Japanse tegenstanders die elk een andere vechtstijl gebruiken, maar er is verder geen echte haat en nijd in het spel. Alle haat en nijd is te wijten aan een mis-communicatie. Aan het einde van de film is er sprake van wederzijds respect voor elkaar’s cultuur en elkaar’s vechtkunsten. Bovendien is hij met een Japanse vrouw getrouwd. In deze film speelden er overigens echte Japanse grootmeesters mee.

 

Legend of a fighter

 

Een andere film waarin Japanners er goed vanaf komen is ‘Fist of Legend’ (1994) met Jet Li. Dit is in feite een remake van ‘Fist of Fury’. In ‘Fist of Fury’ werden alle Japanners als slechte mensen bestempeld. In ‘Fist of Legend’ echter, wordt er onderscheid gemaakt tussen het gewone Japanse volk die het liefst in vrede leeft en de militaire klasse die een oorlog met China wilt beginnen. Dit onderscheid wordt al meteen duidelijk aan het begin van de film: Japanse studenten die protesteren tegen de oorlogsplannen van hun regering. Verder zijn de  uitdagingen van de Japanners aan het adres van Jet Li’s kung-fu school in ‘Fist of Legend’  weliswaar in opdracht van de Japanse regering, maar de Japanse vechters willen eigenlijk niets hebben van de bemoeienis van hun regering. Het enige waar deze vechters naar streven is een eerlijk duel, overeenkomstig met de nobele samurai tradities. Ook pikt Jet Li nog wat wijsheid mee van tegenstander Yasuaki Kurata. De enige echte ‘slechte Japanner’ in deze film is een generaal, vertolkt door Billy Chow.

 

Conclusie

 

Er zijn vooral in het ‘old-school’ genre heel wat ‘Japan-onvriendelijke’ kung-fu films gemaakt. Veel ervan zal men nu gewoon als racistisch kunnen bestempelen. Maar het positieve van deze films is vind ik dat men meestal de verschillen probeert te tonen tussen de Chinese en de Japanse vechtkunst. Dit is voor vechtsportliefhebbers wel weer interessant. Als je je verstand op nul zet en je verder niet stoort aan termen als ‘Japanese devil’ dan zijn zulke films wel te genieten. Hieronder volgt een lijstje van de meest bekende films waar Chinese en Japanse vechtkunsten in voorkomen:

 

When Tae Kwan Do strikes-The Chinese boxer (1970)

-King boxer (1972)

-Fist of Fury (1972)

-When tae kwon do strikes (1973)

-Heroes of the east aka Shaolin challenges ninja (1978)

-Legend of a fighter (1980)

-Shaolin versus Ninja aka Story of Shaolin (1983)

-Fist of legend (1994)

 

Si Chang

Terug naar het overzicht.